Focke-Wulf Fw 190
Die Focke-Wulf Fw 190 was 'n Duitse vegvliegtuig wat deur die Luftwaffe gebruik is tydens die Tweede Wêreldoorlog. Dit word deur menige kenner beskou as die beste Duitse vegvliegtuig van Tweede Wêreldoorlog. Die eerste proptotipe het in Junie 1938 sy nooiensvlug voltooi en bewys dat lugverkoelde stermotors kon byhou met inlynmotors.
| Focke-Wulf Fw 190 | |
|---|---|
 | |
| Tipe | Vegvliegtuig |
| Vervaardiger | Focke-Wulf |
| Ontwerp deur | Kurt Tank |
| Nooiensvlug | 1 Junie 1939 |
| Bekendstelling | Augustus 1941 |
| Status | Uit diens gestel |
| Hoofgebruiker | Luftwaffe |
| Aantal gebou | Meer as 20,000 |
Met sy eerste vertoning in aksie oor Frankryk, gedurende September 1941, het die Fw 190 drie Spitfires afgeskiet. Dit het die Spitfire V oortref op daardie stadium. Die Fw 190 was meer beweegbaar as die Spitfire behalwe met betrekking tot draaisirkel en het ook 'n beter topsnelheid gehad. Dit het vir 'n tydperk die lugruim oor die wesfront oorheers en is eers bedreig toe die Spitfire IX sy vertoning in die herfs van 1942 gemaak het.
Gedurende 1942 het die Fw 190 die Duitse kruisers Scharnhorst en Gneisenau en die swaarkruiser Prinz Eugen beskerm toe hulle deur die Engelse Kanaal gevaar het na Duitse hawens in die noorde. Tydens een van die skermutselinge het die Fw 190's al ses die Fairey Swordfish'e afgeskiet.
Vanaf 1942 het die Fw 190 in groot getalle regoor al die fronte verskyn; in rolle as vegters, bomwerpers en verdediging. Op 19 Augustus 1942 het 'n groot groep Fw 190 aan luggevegte deelgeneem tydens die landing by Dieppe. Die Fw 190 was in aksie die hele dag en beweer hulle het 97 Britse vliegtuie vernietig. Een vlieënier het volgens bewering sewe Spitfires afgeskiet.
Die Fw 190A-model is voortdurend verbeter, met groter wapens en soms ook met water-metanol of distikstofoksied inspuiting toegerus. Daar was ook 'n model wat torpedos kon dra.
Gedurende die laaste jare van die oorlog het die Fw 190 'n groot rol gespeel in die lugverdediging van Duitse grondgebied veral teen die Geallieerde lugaanvalle. Op 17 Augustus 1943 het 300 Fw 190's 'n groep Amerikaanse bomwerpers onderskep, 60 vernietig en 100 beskadig. Sommige van die Fw 190's was toegerus met 210 mm vuurpyle wat gebruik is om die bomwerperformasies uit mekaar te jaag.
In Junie 1943 is 'n Fw 190-nagvegtergroep gestig. Die groep se vliegtuie was egter nie met radar toegerus nie maar het die bomwerpers aangeval oor hul teikengebiede. Hulle het oor die 200 bomwerpers op dié manier vernietig.
Ook in 1943 het die Duitsers die Fw 190D-model ontwikkel, D vir Dora om hoër te kan vlieg. Dit was gedoen in afwagting van die B-29 Superfortress bomwerpers wat later deur die Amerikaners in diens gestel is. Die Dora het 'n langer neus gehad as die konvensionele Fw 190. Die Fw 190D was ook die eerste model om met 'n vloeistofverkoelde motor toegerus te word. Die Dora was tegnies die gelyke van die Spitfire XIV en die P-51D Mustang.
Tegniese besonderhede wysig
| Item | Statistiek |
|---|---|
| Aantal motors | 1 |
| Tipe motor | Skroef |
| Vervaardiger | Junkers Jumo 213A-1, omgekeerde V suiermotor |
| Kraglewering per motor | 1 776 perdekrag |
| Vlerkspan | 10,5 m |
| Lengte | 10,2 m |
| Hoogte | 3,35 m |
| Vlerkoppervlakte | 18,3 m2 |
| Maks. opstygmassa | 4 848 kg |
| Maks. snelheid | 685 km/h |
| Operasionele hoogte | 12 000m |
| Togafstand | 835km |
| Klimvermoë | 6 000m in 7 minute |
| Bewapening | Twee 13 mm masjiengewere twee 20 mm kanonne plus een 500 kg bom. |
Sien ook wysig
Bron wysig
- Crosby, Francis: THE WORLD ENCYCLOPEDIA OF FIGHTERS & BOMBERS. 2015. ISBN 978-1-84476-917-9