Pous Silvester II

Silvester II was die 139ste pous van die Rooms-Katolieke Kerk en die eerste pous wat uit Frankryk afkomstig was. Sy geboortenaam was Gerbert van Aurillac. Hy was 'n geleerde en het gehelp om Arabiese syfers en astronomie in Europa in te voer. Hy het ook die gebruik van die astrolabium en die armillaarsfeer heringevoer na die Weste.

Pous Silvester II
Geboortenaam	Gerbert d'Aurillac
Pontifikaat begin	2 April 999
Pontifikaat eindig	12 Mei 1003
Voorganger	Gregorius V
Opvolger	Johannes XVII
Gebore	± 945 Auvergne, Frankryk
Sterf	12 Mei 1003 Rome, Italië
Ander pouse genaamd Silvester

Biografie

Pous Silvester II is gebore as Gerbert d' Aurillac (ook Gerbert van Aurillac) ongeveer in 945 in Auvergne, Frankryk. Hy word opgeneem in die klooster van Sint Geraldus in Aurillac ongeveer in 963. In 967 besoek Borrel II, graaf van Barcelona die klooster en die ab het hom gevra om Gerbert saam te neem om wiskunde in Spanje te studeer. Gerbert studeer in Barcelona en dalk ook in die Islamitiese stede Cordoba en Seville. In 969 maak Borrel 'n bedevaart na Rome en neem Gerbert saam. In Rome ontmoet Gerbert Pous Johannes XIII en keiser Otto I. Gerbert word aangestel as leermeester vir die jonge Otto II. 'n Paar jaar later stuur Otto vir Gerbert na die katedraalskool in Reims waar hy deur aartsbiskop Adalbero tot dosent benoem word. In 983 word Gerbert deur Otto II benoem as ab van die klooster van Bobbio. Na die dood van Otto II raak Gerbert by die politiek betrokke en opponeer die poging om Lotaringe van Otto III af te neem. Adalbero sterf op 23 Januarie 988 en Gerbert was die natuurlike kandidaat as sy opvolger. Hugo Capet, koning van Frankryk benoem egter Arnulf, die buite-egtelike seun van Lotarius. Arnulf word egter in 991 veroordeel weens verraad teen die koning en Gerbert word as sy opvolger aangestel. Daar was heelwat verset teen die aanstelling en Gerbert word weer vervang met Arnulf. Gerbert word nou leermeester van Otto III en Pous Gregorius V benoem hom tot aartsbiskop van Ravenna. Op 2 April 999 volg hy Pous Gregorius V op onder die naam Silvester II en regeer tot sy dood op 12 Mei 1003. Hy word opgevolg deur Pous Johannes XVII. Die naam ‘Silvester’ beteken 'Woudman'.

Pontifikaat

Die eerste ding wat Pous Silvester II doen is om die posisie van sy teenstander as aartsbiskop van Reims te bevestig. Die pous het hard opgetree teen die wydverspreide simonie en konkubinaatpraktyke in die kerk. Hy skryf ook die dogmatiese verhandeling 'De corpore et sanguine Domini' (Die liggaam en bloed van die Here) Op 27 Maart 1000 verleen hy die titel van koning aan Sint Stefanus, die heerser van Hongarye. In 1001 is daar 'n volksopstand in Rome en Silvester en Otto moet vlug na Ravenna. Otto het twee keer onsuksesvol probeer om Rome te herower en sterf toe hy die derde keer probeer, in 1002. Die pous keer terug na Rome onder die beheer van die adellikes en sterf kort daarna.

Werk

Pous Silvester II was as geleerde ver voor sy tyd. Hy het 'n reeks boeke oor die 'quadrivium' (Die vierde en nagraadse gedeelte van universitêre studie wat rekenkunde, meetkunde, sterrekunde en musiek ingesluit het) geskryf. Hy het is Spanje Arabiese syfers geleer en kon ingewikkelde berekeninge doen wat baie moeilik was vir mense wat met Romeinse syfers gewerk het. Toe hy nog in Reims was, het hy 'n gevorderde hidrouliese orrel gebou wat alle bestaande orrels oortref het. Silvester het ook die telraam heringevoer in Europa en is waarskynlik die outeur van die beskrywing van die astrolabium wat eers 50 jaar later deur Hermannus Contractus uitgegee is. Die uitvinding van die meganiese klok word ook aan hom toegeskrywe.

Silvester II en die armillaarsfeer

'n Armillaarsfeer (sonder rigkykers) in 'n skildery van Sandro Botticelli, ±1480.

Aan die einde van die Grieks-Romeinse era het die kennis van die armillaarsfeer in Europa verlore gegaan. Silvester het die sfeer teruggebring via Al-Andalus in die laat 10de eeu. Die besonderhede van die sfeer is vervat in 'n brief van Silvester aan sy student die monnik Remi van Trèves, sy kollega ab Konstantyn van Micy en die Franse edelman Richer, wat 'n monnik in Reims was. Richer berig dat Silvester ontdek het dat sterre skuins oor die nagtelike hemel beweeg. Richer beskryf ook hoe Silvester die sfeer gebruik het om wiskunde en sterrekunde te doseer en hoe hy die ringe en merke op die sfeer gerangskik het. Die historikus Oscar G. Darlington lei daaruit af dat Silvester 'n sirkel in 60 pleks van 360 grade verdeel het sodat die lengte lyne presies ses grade uitmekaar was. Silvester het die poolsirkel by 26 grade geplaas, net 'n bietjie weg van die korrekte 23 grade 28 minute. Die plasing van die kreefskeerkring was amper reg en die van die ewenaar heeltemal reg. Die armillaarsfeer is ook deur Silvester gebruik om die planete waar te neem. Silvester het buise as rigkykers aan die sfeer geheg om sterrebeelde te kan waarneem. In 'n brief aan Konstantyn skryf hy dat om die poolster te identifiseer, moet die rigkyker op 'n kandidaat-ster gerig word en indien die ster nie uit die gesigsveld skuif nie, dan is dit die poolster.

Die legende van Silvester II en toordery

Pous Sylvester II en die duiwel. Illustrasie van ±1460.

Volgens die legende sou Silvester magie en astrologie studeer het in Seville. Hy word soms as 'n towenaar in geveg met die duiwel afgebeeld. Die pous sou in die besit gewees het van 'n boek wat in Spanje van 'n Arabiese filosoof gesteel is. Die eienaar het hom glo agtervolg deur sy spoor in die sterre te volg. Silvester het homself verberg onder 'n hout brug, waar die Arabier hom nie kon sien nie. Die pous het glo ook 'n gebeeldhoude brons kop besit, wat alle vrae met 'ja' of 'nee' kon beantwoord. Verder het hy glo 'n verhouding gehad met 'n vroulike demoon met die naam Meridiana, wat hom gehelp het om pous te word. Die legende het meer as 'n eeu na sy dood stand gehou. Daar was ook ander pouse wat van toordery verdink is. In 1409 is Pous Johannes XXI en Pous Benedictus XII deur Pous Gregorius XII weens toordery verkla by die sinode van Pisa.

Publikasies

Silvester se werk is gepubliseer in deel 139 van die 'Patrologia Latina'. Dit sluit in:

• Wiskundige werke
  • Libellus de numerorum divisione
  • De geometria
  • Epistola ad Adelbodum
  • De sphaerae constructione
  • Libellus de rationali et ratione uti
• Kerklike werke
  • Sermo de informatione episcoporum
  • De corpore et sanguine Domini
  • Selecta e concil. Basol., Remens., Masom., etc.
• Briewe
  • Epistolae ante summum pontificatum scriptae
    • 218 briewe, waaronder briewe aan die keiser, die pous en andere
  • Epistolae et decreta pontificia
    • 15 briewe, gerig aan verskillende biskoppe, waaronder Arnulf en abte, en een brief aan Stefan I van Hongarye
    • een dubieuse brief aan Otto II
    • vyf korte gedigte
• Orige werke
  • Acta concilii Remensis ad S. Basolum
  • Leonis legati epistola ad Hugonem et Robertum reges

Bibliografie

• Artaud de Montor, Alexis (1911) The lives and times of the popes to 1003. (vertaal vanaf "Les vies des papes") The Catholic publication Society of America, New York bl 150.
• Duff, Eamon (2001). Saints and Sinners: A History of the Popes, Yale University Press. ISBN 0-300-09165-6
• Maxwell-Stuart, P. G. (2002). Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson. ISBN 0-500-01798-0.
• Buddhue, John Davis. "The Origin of Our Numbers," The Scientific Monthly (Volume 52, Number 3, 1941): 265–267.
• Darlington, Oscar G. "Gerbert, the Teacher," The American Historical Review (Volume 52, Number 3, 1947): 456–476.
• Kosztolnyik, Zoltan J. "The Relations of Four Eleventh-Century Hungarian Kings with Rome in the Light of Papal Letters," Church History (Volume 46, Number 1, 1977): 33–47.
• Kropf, Lewis L. "Pope Sylvester II and Stephen I of Hungary," The English Historical Review (Volume 13, Number 50, 1898): 290–295.
• Salhab, Walid Amine. (2006). The Knights Templar of the Middle East: The Hidden History of the Islamic Origins of Freemasonry. San Francisco: Red Wheel/Weiser LLC. ISBN 1-57863-346-X.
• Seife, Charles. (2000) Zero: The Biography of a Dangerous Idea. New York: Penguin Books. ISBN 0-670-88457-X.
• Tester, S. Jim. (1987). A History of Western Astrology. Rochester: Boydell & Brewer Inc. ISBN 0-85115-446-8.
• A. Olleris, « Vie de Gerbert », in Oeuvres de Gerbert, Clermont/Paris, 1867 (Gallica)
• François Picavet, Gerbert, un pape philosophe, d'après l'histoire et d'après la légende, Paris, 1897 (Gallica Geargiveer 18 Julie 2007 op Wayback Machine)
• Jean Leflon, Gerbert, humanisme et chrétienté au X×10^{{{1}}} siècle, Saint-Wandrille, Éditions de Fontenelle, 1946.
• Pierre Riché, Gerbert d'Aurillac, le pape de l'an mil, Paris, Éditions Fayard, 1987.
• Florence Trystram, Le coq et la louve. Histoire de Gerbert et l'an mille, Flammarion, Paris, 1982.
• Jean Leflon, Gerbert, Abbaye Saint-Wandrille, Éditions de Fontenelle, 1945.
• Les Papes Français, Tours, C.F. Éditions Alfred Mame, 1901.
• Félix de La Salle de Rochemaure, Gerbert, Silvestre II Émile, Paul, Paris, éditeurs, 1914.
• Lettres de Gerbert (983-997), Éditions J. Havet, 1889. Traduction du latin et édition : G. Brunel
• E. Lalou (dir.), Sources d’histoire médiévale, IX×10^{{{1}}} - milieu du XIV×10^{{{1}}} siècle, Paris, 1992, p. 93-94.[1] Geargiveer 27 September 2007 op Wayback Machine
• Pierre Riché, Silvestre II, pape, Dictionnaire du Catholicisme, Paris.
• histoire médiévale de l'école de Reims

Eksterne skakels

Wikisource

Die Engelse Wikisource bevat bronmateriaal oor hierdie onderwerp onder die titel:

Catholic Encyclopedia (1913)/Pope Sylvester II

• CE Inskrywing in die Catholic Encyclopedia (Engels)

• CF Inskrywing in die Catholic Forum (Engels)

• PTA Inskrywing in "Popes through the Ages" deur J. Brusher S.J. (Engels)

• GM Inskrywing in die Genealogie van die Middeleeue (Duits)

Nota

Saamgestel en vertaal uit die Nederlandse, Engelse, Duitse en Franse wikipedia en aangevul uit ander bronne soos aangedui.

Opvolging

Voorafgegaan deur Gregorius V

Pous (Pontifex Maximus) 999 – 1003

Opgevolg deur Johannes XVII