Henk Crouse

Suid-Afrikaanse skrywer

Johannes Hendrik Crouse is 'n Suid-Afrikaanse skrywer en is op 14 Julie 1957 in Port Elizabeth gebore as enigste seun in 'n gesin van vier kinders.

Lewe en werk wysig

Die skrywers Reinet Nagtegaal en Elna Crouse is sy susters en sy oudste suster is Marianne. Hy word groot en gaan skool op Vryburg, hoewel die gesin vir twee jaar na Boksburg verhuis het toe sy pa daarheen verplaas is. In 1975 matrikuleer hy aan die Hoërskool Vryburg. Dan studeer hy vanaf 1976 verder aan die Universiteit van Pretoria, waar hy die B.A.-graad en LL.B.-graad verwerf en hom as regsgeleerde kwalifiseer. Sy liefde vir Afrikaans maak dat hy dit as een van sy hoofvakke neem, al is dit nie 'n vereiste vir die graad nie. Sy verpligte militêre diensplig doen hy as 'n regsoffisier in die Lugmag. Na diensplig praktiseer hy as prokureur, maar verlaat die praktyk op dertigjarige ouderdom vir 'n loopbaan in die beleggings bankwese. Hy word dan in Johannesburg hoof van die regsafdeling van die internasionale HSBC Bank. In die vroeë tagtigerjare is hy getroud met Lydia, een van sy kollegas in die regspraktyk. Hulle het twee dogters(Kristi en Cara) en bly in Johannesburg. Beide dogters bekwaam hulle, net soos hulle ouers, in die regte.

Skryfwerk wysig

Van kleins af is hy lief vir skryf. Op skool skryf hy 'n opstel oor die onderwerp “Mense wat toustaan”, waarin 'n prostituut en predikant voor Petrus toustaan om verhoor te word en uit te vind of hulle hemel toe gaan. In sy verhaal gaan die prostituut eerder as die predikant hemel toe, wat vir so 'n opskudding op sy tuisdorp, Vryburg, sorg dat hy amper nie deur sy kerk aangeneem word nie. Hy skryf die roman “Man op die dak[1] wat die probleme van 'n disfunksionele, welaf stads gesin behandel.[2] Die pa (Chris Malherbe) is in sy middeljare behep met sy voorkoms en het 'n impotensie-probleem wat hy met die hulp van geselskap meisies probeer oplos. Sy lewensuitkyk verskil hemelsbreed van sy vrou, die hipergelowige Susan, wat sin probeer kry in haar godsdiens belewing. Hulle negentienjarige student-dogter, Leana, het 'n dwelm- en selfmutilasie-probleem. Sy raak betrokke by die Wiccabeweging, wat 'n ou geloof is waarin vroue as goeie hekse op stads dakke bymekaarkom. Chris se verhaal word afgewissel met insidente uit sy verlede, waaruit dit blyk dat hy probeer vergoed vir die foute wat sy pa in sy opvoeding gemaak het, maar weens sy eie tekortkominge steeds sleg te kort skiet as vader. Eindelik handel die roman minder oor die opspraakwekkende gebeure en dinge wat die gesin oorkom, as oor die sielkundige impak daarvan op die karakters. “Man op die dak” is in 2006 op die kortlys vir die Eugène Marais-prys.

Publikasies wysig

  • Man op die dak (2006)

Bronne wysig

Verwysings wysig

  1. Human, Thys “Beeld” 8 Mei 2006 Van Vuuren, Helize “Rapport” 26 Maart 2006
  2. Marais, Willemien Volksblad: http://152.111.11.6/argief/berigte/volksblad/2006/07/15/NJ/9/feesmanopdak.html[dooie skakel]