Hyksos
Die Hyksos (Egipties: heqa chasesjet, "heersers van die buiteland") was ’n volk of ’n kombinasie van volke uit Wes-Asië wat die oostelike Nyldelta oorgeneem en so ’n einde gebring het aan die 13de Dinastie van Antieke Egipte. Dit was ook die begin van die Tweede Oorgangstydperk.[1]
Kanaänitiese bevolkings het aan die einde van die 12de Dinastie, omstreeks 1800 v.C., vir die eerste keer in Egipte hul verskyning gemaak en ’n onafhanklike ryk gevestig.[2] Die Kanaänitiese heersers van die delta het hergroepeer in die 14de Dinastie en het saam met die 13de Dinastie bestaan wat in Itjtawy gebaseer was. Die mag van die 13de en 14de Dinastie het stelselmatig afgeneem, waarskynlik weens droogte en hongersnood,[2] en omstreeks 1650 v.C. is albei deur die Hyksos verower. Dié het hul eie dinastie, die 15de Dinastie, gestig. Die verval van die 13de Dinastie het ’n magsvakuum in die suide geskep wat gelei het tot die 16de Dinastie wat in Thebe gebaseer was en moontlik ook ’n plaaslike dinastie in Abydos.[2] Albei is eindelik deur die Hyksos verower – net vir ’n kort rukkie in Thebe.
Daarna het die 17de Dinastie beheer van Thebe oorgeneem en vir ’n ruk in vrede saam met die Hyksos-konings regeer, moontlik as hul leenhere. Eindelik het Seqenenre Tao, Kamose en Ahmoses oorlog teen die Hyksos gevoer en hul laaste koning omstreeks 1550 v.C. uit Egipte verdryf.[2]
Verwysings
wysig- ↑ Redford D., Egypt, Canaan and Israel in ancient times, 1992
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 K.S.B. Ryholt: The Political Situation in Egypt during the Second Intermediate Period, c.1800–1550 BC, Carsten Niebuhr Institute Publications, vol. 20. Copenhagen: Museum Tusculanum Press, 1997, uittreksels hier aanlyn beskikbaar