Wikipedia

Islamitiese seksualiteitswette

wette van seksualiteit in Islam

Islamitiese seksualiteitswette is die regswetenskap oor seksualiteit in Islam, soos grootliks voorgeskryf in die Koran, hadit (mededelings van Mohammed) en fatwa (beslissings deur Islamitiese godsdiensleiers). Dit beperk seks tot ’n huweliksdaad tussen ’n man en vrou. Hoewel die meeste tradisies selibaat ontmoedig, moedig almal streng kuisheid en fatsoenlikheid aan met betrekking tot enige verhouding tussen die twee geslagte. Die sensitiwiteit vir die verskille tussen die geslagte en fatsoenlikheid buite die huwelik kan gesien word in belangrike aspekte van die Islam, soos voorskrifte vir kleredrag en die skeiding tussen mans en vroue.

Hoewel die verbod op seks buite die huwelik streng is, is seks self nie ’n taboe onderwerp nie.[1][2] Daar is egter selfs ná die troue beperkings: ’n Man mag nie seks met sy vrou hê terwyl sy menstrueer of vir ’n tydperk ná die geboorte van ’n kind nie. Anale seks is ook ’n sonde. Dade en gedrag soos aborsie (buiten om mediese redes) en homoseksualiteit word verbied; geboortebeperking is toelaatbaar.

Puberteit

wysig

Baligh of boeloegh (Arabies: بالغ of بُلوغ) verwys na iemand wat puberteit bereik het en ten volle aanspreeklik is onder sjaria.

Wat die huwelik betref, hou baligh verband met die Arabiese regsterm hatta toetika'l-ridjal, wat beteken ’n huwelik mag nie plaasvind voordat ’n meisie fisiek gereed is om seksuele omgang te hê nie. Andersins beteken dit die bereiking van seksuele rypheid, deur onder meer menstruasie. Dié twee ouderdomme kan saamval, maar nie noodwendig nie. Net wanneer ’n aparte fase bekend as roesjd, of intellektuele rypheid om na jou eie belange om te sien, bereik word, kan ’n meisie haar bruidsprys ontvang.[3]

’n Seun kan sy puberteit bereik vanaf die ouderdom van 12 maanjare (11 jaar en 8 maande) en sal as volgroei beskou word op 15 maanjare (14 jaar, 6 maande en 22 dae) as daar geen tekens van rypheid te bespeur is nie. Tekens van volgroeidheid vir ’n seun is onder meer nat drome, ejakulasie en om ’n vrou swanger te maak. ’n Meisie kan vanaf 9 maanjare (sowat 8 jaar en 8 maande) rypheid bereik en word op 15 maanjare (14 jaar, 6 maande en 22 dae) as volgroei beskou as daar geen tekens van rypheid is nie. Tekens van volgroeidheid sluit in menstruasie, nat drome en swangerskap.

Besnydenis

wysig

Hitan, khitan of hatna (Arabies: ختان, ختنة) is die term vir die besnydenis van Moslemseuns.[4] In sommige dele van die wêreld, soos Indonesië en Maleisië, kan dit ook verwys na vroulike genitale verminking.[5][6]

Die Koran self noem nie besnydenis nie. Volgens sommige haditgeskrifte is dit deel van ’n lys praktyke wat bekend is as fitra (die handelinge van ’n beskaafde mens). Abu Hurayra, ’n metgesel van Mohammed, word aangehaal waar hy sê: "Vyf dinge is fitra: besnydenis, die skeer van skaamhare met ’n skeermes, die knip van die snor, die knip van die naels en die pluk van hare onder die armholtes" (volgens die hadit van Sahih al-Bukhari en Sahih Muslim). Dit word dus van die begin van die Islam af as ’n godsdiensgebruik beskou, al word dit nie in die Koran genoem nie.

Daar is ook haditgeskrifte wat nie besnydenis as deel van fitra noem nie.[7] ’n Ander hadit van Sahih Muslim noem 10 dinge, maar besnydenis is nie een daarvan nie.[8] Volgens sommige tradisies is Mohammed sonder ’n voorhuid gebore, terwyl ander glo sy oupa Abdul-Muttalib het hom laat besny toe hy sewe dae oud was.[4][9] Baie van sy vroeë dissipels is besny as simbool van hul opname in die opkomende Islamgemeenskap. Islamgeleerdes verskil oor die noodsaaklikheid van besnydenis. Sommige meen dit is hoogs aanbevelenswaardig, maar nie verpligtend nie. Ander sien dit as verpligtend vir alle Moslems.[10]

Islamitiese bronne noem nie ’n sekere tyd vir besnydenis nie. Dit hang af van die familie, streek of land. Sommige geleerdes meen egter ouers moet hul seun voor die ouderdom van 10 laat besny.[11] Die verkose ouderdom is gewoonlik sewe jaar, maar sommige Moslems laat dit so vroeg as sewe dae ná die geboorte doen en ander so laat as die begin van puberteit.[4]

Islamgeleerdes verskil daaroor of dit ook gedoen moet word nadat iemand hom tot die Islam bekeer het.[12][13][14][15]

Fatsoenlikheid

wysig

Islam lê groot klem op die begrippe betaamlikheid en fatsoenlikheid – beide binne en buite die huwelik. In sommige haditgeskrifte word laasgenoemde beskryf as "deel van geloof".[16] Dit word ook vereis in die interaksie tussen lede van die teenoorgestelde geslag, en soms ook dieselfde geslag. Die voorskrifte vir kleredrag is deel daarvan.[17][18]

In die Koran word fatsoenlikheid hoofsaaklik in die soera "Die Lig" beskryf, onder meer:

"Sê aan die gelowige mans dat hulle nie moet staar nie, maar hulle oë moet neerslaan, en dat hulle hul geslagsdrifte moet beheer. Dit is pasliker vir hulle. Voorwaar, Allah is Bewus van wat hulle doen. En sê aan die gelowige vroue dat hulle húl oë moet neerslaan en hulle geslagsdrifte moet beheer, en nie hulle skoonheid tentoonstel nie, behalwe wat geoorloof is om sigbaar te bly. En laat ’n deel van hulle hooftooisels hul borste bedek. En laat hulle hul skoonheid nie vertoon nie, behalwe aan hul eggenote, of vaders, of die vaders van hul eggenote, of hulle seuns, of die seuns van hulle eggenote, of hulle broers of die seuns van hulle broers, of die seuns van hulle susters, of hulle vroue; of hulle slawe, of manlike bediendes wat geen geslagsdrang het nie; of die kinders wat nog niks van die naaktheid van vroue weet nie. En laat hulle nie met hul voete stamp nie, sodat die skoonheid wat hulle bedek nie blootgestel sal word nie. En bekeer julle almal tot Allah, o gelowiges, sodat julle mag slaag. En tree in die huwelik met die onverbondenes onder julle, en diegene wat geskik is onder julle manlike slawe en julle vroulike slawe. Indien hulle behoeftig is, sal Allah hulle uit Sy oorvloed voorsien. En Allah is Barmhartig, Alleswetend. En laat hulle wat geen huweliksmaat kan vind nie, hulself kuis hou totdat Allah hulle uit Sy oorvloed van gebrek vrystel. En diegene onder julle slawe wat ’n akte van vrystelling verlang, voorsien hulle daarvan as julle iets goeds in hulle opmerk, en gee hulle van die rykdom van Allah wat Hy julle geskenk het. En dwing julle slavinne nie tot ontug as hulle verlang om kuis te bly, om die verganklike goedere van hierdie wêreld se lewe te soek nie. Maar indien iemand hulle dwing, dan sal Allah ná die dwang vir hulle Vergewensgesind, Barmhartig wees."

– Koran, Soetra 24:30-33

In die hadit Sunan Abu Dawood staan:

Vertel deur Muawiah ibn Haydah. “Ek het gesê: Apostel van Allah, vir wie moet ons ons private dele versteek en vir wie kan ons dit wys? Hy het geantwoord: Versteek jou private dele behalwe vir jou vrou en vir wie jou regterhand besit (slawemeisies, byvroue). Ek vra toe: Apostel van Allah, en as mense saam vergader? Hy het geantwoord: As dit binne jou mag is, sal niemand daarna kyk nie; dan moet jy probeer dat niemand daarna kan kyk nie. Ek vra toe: Apostel van Allah, en as een van ons alleen is? Hy het geantwoord: Allah is meer geregtig as mense tot beskaamdheid (voel skamer voor Allah as voor mense)."

– Sunan Abu Dawood, 31:4006

Daar staan ook:

Vertel deur Abu Said Khudri. Die profeet het gesê: "’n Man moenie na die private dele van ’n ander man kyk nie, en ’n vrou moenie na die private dele van ’n ander vrou kyk nie. ’n Man moenie saam met ’n ander man onder een bedekking lê sonder onderklere aan nie; en ’n vrou moenie saam met ’n ander vrou onder een bedekking lê sonder onderklere aan nie."

– Sunan Abu Dawood, 31:4007, 4008

Seks in die huwelik

wysig

Volgens die Islamitiese reg wettig ’n huwelik seksuele omgang tussen ’n man en vrou. ’n Huwelik is nie beperk tot platoniese vriendskap of net vir voortplanting nie. Seks in die huwelik word aangemoedig in Islam, deels omdat dit ’n manier is om wettig uiting aan ’n mens se seksdrange te gee.[19][20][21]

Uitgebreide riglyne word egter vir seks gegee; daar is bronne in beide die Koran en hadit wat mense se welsyn en hul seksinstink bevorder. In soera 2, Die Egskeiding, word seks binne die huwelik openlik aanbeveel: "Maar as hulle gereinig is (ná die maandstonde), gaan dan in by hulle soos Allah julle beveel het" (vers 222).[22] Die Koran sê ook: "Voorspoedig inderdaad is die gelowiges, wat … hulle geslagsdrifte beteuel, behalwe in die aanwesigheid van hulle vroue of dié wat hulle regterhande besit, want dan sal hulle sekerlik nie verwyt kan word nie" (soera 23:5-6). Ook haditbronne beveel die huwelik aan. Die Wasaelush Shia haal Mohammed aan waar hy gesê het: "O, julle jong mans! Ek beveel die huwelik vir julle aan" (vol. 14, bl. 25).[22]

Sekstegnieke

wysig

Een van die terreine in die Islamitiese seksualiteitswette waar nie baie beperkings geld nie, is die besprekings van sekstegnieke. Feitlik alles oor sekstegnieke in die Islam kom uit haditgeskrifte. Klem word daarop gelê dat "die man en vrou heeltemal vry moet voel tydens wedersydse stimulasie bekend as voorspel". Geen werklike beperkings word gestel op voorspel- of sekstegnieke nie, ook wat betref wedersydse masturbasie.[23]

Een tegniek wat oor die algemeen verbied word, is anale seks. Allah sê in die Koran: "Julle vrouens is vir julle ’n akker; gaan daarom na julle akkers soos dit jul betaam, en stuur vir julself goeie dade vooruit. En kom jul plig teenoor Allah na, en weet dat julle Hom sal ontmoet. En verkondig ’n blye tyding aan die gelowiges" (soera 2:223). Die woord "akker" dui daarop dat net vaginale seks toelaatbaar is in Islam, want dit is hier waar kinders verwek word. Die semen word in die akker geplant net soos saad in die grond.

Alle Moslemse juriste stem saam dat anale seks garaam (verbode) is, soos een hadit dit reguit stel: "Moenie anale seks met vroue hê nie" (volgens Ahmad, At-Tirmidhi, An-Nasa'i, en Ibn Majah). Volgens Ahmad het Mohammed ook gesê: "Vervloek is hy … wat seks met ’n vrou deur haar agterste opening het," en "Allah is nie te skaam om julle die waarheid te vertel nie: Moenie in die anus seks met jul vroue hê nie."

Seksuele verpligtinge

wysig

In Islam moet die man seksuele omgang met sy vrou hê op ’n manier wat haar bevredig, solank dit nie fisiek vir hom nadelig is of hom daarvan weerhou om ’n verdienste in te bring nie. Die man is verplig om sy vrou op ’n goedhartige en redelike manier te behandel. Deel daarvan is seksuele omgang, wat hy met haar moet hê. Volgens die meeste geleerdes mag mans nie vir langer as vier maande sonder seks bly nie, maar ander meen daar is nie ’n tydsbeperking nie.[24]

Net so moet ’n vrou ook nie seks van haar man weerhou nie, tensy sy menstrueer, siek is op so ’n manier dat seks vir haar nadelig sal wees of daar gevas word.[25] As sy sonder rede weier, is sy vervloek.[26] Volgens Abu Hurayrah het die profeet gesê: "As ’n man sy vrou na sy bed toe roep en sy weier om te kom, vervloek die engele haar tot die oggend aanbreek" (al-Bukhari, 3065; Muslim, 1436).

Owerspel en ontug

wysig

Nes seks binne die huwelik aangemoedig word, is daar ook regsmenings oor seksuele verhoudings buite die huwelik. Groter beperkinge word hier gestel. Verder word dié tekste in die Koran bevestig. Volgens soera 24:2-3 is seks buiten met ’n huweliksmaat of byvrou zina (ontug). Dit lui ongetroude manlike en vroulike egbrekers moet 100 strafhoue kry, en daarna mag hulle net met ander egbrekers of met nie-Moslems trou; getroude egbrekers moet gestenig word.[27]

Een sekspraktyk buite die huwelik wat wel wettig is, is omgang tussen ’n man en ’n ongetroude vroulike slaaf wat hy besit. Malik ibn Anas haal ’n geskrif aan waarin Umar b. al-Khattab gesê het as ’n vroulike slaaf die lewe skenk aan haar meester se kind, word die slaaf ’n umm walad (moeder van ’n kind; byvrou).[28]

Daar is ook wette wat bepaal met wie ’n man nie seks mag hê nie. Soera 4:23-24 noem moeders, dogters, susters en stiefsusters, vaders se susters, die dogters van broers en susters, soogmoeders, moeders van vroue, die vroue van seuns en vroue wat reeds getroud is.

Tye wanneer enige seks verbode is, is:

  • Tydens menstruasie;[28]
  • Vir 40 dae ná ’n kind se geboorte;
  • Bedags tydens Ramadan (dus wanneer gevas word);
  • Op bedevaarte, wanneer Moslems in die gewyde toestand ihram is. Huwelike wat tydens ’n bedevaart voltrek word, is onwettig.[29]

Prostitusie

wysig

’n Vers in die Koran lui: "En dwing julle slavinne nie tot ontug as hulle verlang om kuis te bly, om die verganklike goedere van hierdie wêreld se lewe te soek nie. Maar indien iemand hulle dwing, dan sal Allah ná die dwang vir hulle Vergewensgesind, Barmhartig wees." (Soera 24:33)

Mohammed het prostitusie (seks in ruil vir geld) verbied. Dit is garaam en enige Moslem wat dit doen, moet gestenig word. Om slawe aan te hou vir seksuele doeleindes is egter nie as prostitusie beskou nie en dit was algemeen tydens die Arabiese slawehandel in die Middeleeue en vroeë moderne tyd, toe vroue en meisies van die Kaukasus, Afrika, Sentraal-Asië en Europa gevang en in die Arabiese wêreld as byvroue in harems aangehou is.[30] Ibn Battuta vertel verskeie kere dat hy vroulike slawe gekoop of gekry het.[31]

Volgens Sjiitiese Moslems het Mohammed tydelike huwelike (nikah mut‘ah) goedgekeur en dit is dikwels gebruik as ’n wettige dekmantel vir sekswerkers.[32] Soennitiese Moslems, wat die grootste deel van Moslems uitmaak, glo dié praktyk is opgehef en eindelik verbied deur óf Mohammed óf een van sy opvolgers, Omar. Albei groepe beskou prostitusie as sondig en verbode.

Homoseksualiteit

wysig

In die Islam is ’n streng verbod op homoseksualiteit[33] na aanleiding van die verhaal van Lot, soos vertel in byvoorbeeld soera 7:80-84, 26:165-166, 11:69-83, 29:28-35 van die Koran.[34][35][36]

Die volgende vers is regstreeks aan Mohammed en sy volgelinge gerig:

En Lot het Ons gestuur toe hy aan sy volk gesê het: Julle verrig gruwels soos niemand ter wêreld vóór julle nog verrig het nie. Waarlik, julle benader mans met wellus in plaas van vroue. Julle is ’n volk wat die perke oorskry.

– Koran, Soera 7:80-81

’n Ander vers lui:

En as twee van julle daaraan skuldig is, straf albei; en indien hulle berou het en hulself verbeter, laat hulle dan met rus. Voorwaar, Allah is Berouaanvarend, Genadevol.

– Koran, Soera 4:16

Volgens hadit is homoseksualiteit zina en strafbaar met die dood. Abu Dawud sê byvoorbeeld:[35][37] "Vertel deur Abdullah ibn Abbas: Die Profeet het gesê: As jy enigiemand kry wat doen wat Lot se mense gedoen het, maak dood die een wat dit gedoen het, en die een aan wie dit gedoen is" (Sunan Abu Dawood, 38:4447).

Al die belangrike Islamitiese skole keur homoseksualiteit af.[33][38] Volgens die Islam is dit ’n onnatuurlike versoeking en ’n oortreding van die natuurlike rol en doel van die seksdaad.[39] Die meeste Islamitiese juriste glo daar moet swaar strawwe wees soos die dood en lystraf,[40] terwyl ander nie saamstem nie[41] en glo geen straf sal as doeltreffende reinigingsmiddel dien nie en daarom is ’n aardse straf nie wenslik nie.[41]

Die debat oor homoseksualiteit het hoofsaaklik betrekking op dade tussen mans. Seks tussen vroue is nie zina nie, maar wel ’n sonde.[42] Sommige Islamitiese juriste beskou seksuele omgang as net moontlik vir iemand met ’n fallus;[43] dit het dus net betrekking op gevalle waar selfs net die punt van die fallus in die opening van ’n maat gesteek word.[43] Omdat vroue nie fallusse het nie en dus nie omgang met mekaar kan hê nie, kan hulle nie zina pleeg nie.[43]

Orale seks

wysig

In Islam word orale seks beskou as makruh tahrimi,[44] of hoogs onwenslik; dit geld vir enige daad waar die mond en tong in aanraking kom met geslagsdele.[45][46] Daar is baie redes, maar veral die kwessies fatsoenlikheid en reinheid.[47]

Die mees algemene argument daarteen[46] is dat die mond en tong gebruik word om uit die Koran aan te haal en te bid.[48] Oor die status van genitale afskeidings word gedabatteer; sommige beskou dit as onrein en ander nie.

Verkragting

wysig

Verkragting word deur die Islam verbied. Dit word beskryf as buite-egtelike omgang deur die mag van vrees, en sluit enige daaropvolgende fisieke of geestelike beserings in. Volgens Islamitiese wette is dit hirabah, dus ’n "geweldsmisdaad wat wanorde veroorsaak". ’n Soortgelyke misdaad is byvoorbeeld kaping omdat dit mense bang maak om uit te gaan of dat hulle hul besittings deur geweld sal verloor. Ander skole beskou dit as zina omdat dit "gedwonge owerspel" is. In die Sjaria is verkragting met steniging strafbaar.[49]

Reiniging en higiëne

wysig

Ná seksuele omgang waar penetrasie of ejakulasie plaasgevind het, moet mans en vroue albei ’n rituele wassing bekend as ghusl ondergaan om rein te word voor hulle weer bid.[50] Ghusl vereis skoon, reuklose water wat nie vir ’n vorige ritueel gebruik is nie en begin met die verklaring van die voorneme van reinheid en aanbidding.[51] Elke deel van die liggaam word in ghusl gewas.[51]

Masturbasie

wysig

Masturbasie is oor die algemeen makruh en garaam in Islam. Daar is egter verskeie menings oor die toelaatbaarheid daarvan. Die Koran word beskou as vaag oor die saak. Ook hadit neem nie ’n duidelike standpunt in nie. Daarom wissel menings oor masturbasie in ’n groot mate.[52]

Volgens alDin Tarbiyyah is dit toelaatbaar as dit uit noodsaaklikheid gedoen word.[53] Hy keur dit ook goed vir soldate wat ver van hul vroue af is as ’n manier om kuis te bly. Volgens Ahmed ibn Hanbal is dit toelaatbaar vir gevangenes, reisigers asook mans en vroue wat sukkel om ’n huweliksmaat te kry.[54] Daar was nog altyd die beskouing dat masturbasie die kleinste van twee sondes is (teenoor ontug).[55]

Regsgeleerdes onderskei dus tussen mense wat uit noodsaaklikheid masturbeer en dié wat seks kan hê maar steeds masturbeer om hul wellus te bevredig.[52]

Nagtelike storting

wysig

Nagtelike storting word nie as ’n sonde beskou nie. Wanneer iemand in Ramadan of andersins vas, word dit gewoonlik as ’n verbreking van die vas beskou as hy doelbewus ejakuleer (tydens óf masturbasie óf seksuele omgang). Nagtelike storting is ’n uitsondering. Mans moet hulle egter steeds was voor enige godsdiensritueel mag plaasvind omdat ejakulasie ’n mens tydelik onrein maak.[56]

Geboortebeperking

wysig

Die Koran bevat nie ’n vers spesifiek oor geboortebeperking nie. Moslems raadpleeg hadit oor die saak. Mohammed se metgesel Jabir noem in ’n geskrif ’n man wat vir die profeet gevra het: "Ek het ’n slawemeisie, en ons het haar as ’n diensmeisie nodig. Ek het seks met haar gehad en is bang sy raak swanger." Mohammed het geantwoord: ″Pas coitus interruptus toe met haar as jy wil, want sy sal ontvang wat vooraf vir haar bepaal is.″[57] Die onttrekkingsmetode van geboortebeperking is dus toelaatbaar.[58]

Islamitiese regsgeleerdes gebruik afleiding om te bepaal dat ander vorme van geboortebeperking (byvoorbeeld die gebruik van kondome) dus ook aanvaarbaar is.[59]

Aborsie

wysig

Islamitiese skole het verskillende menings oor aborsie, hoewel die meeste dit ontmoedig.[60] Dit word egter in sekere omstandighede toegelaat, soos wanneer die ma se gesondheid erg benadeel word. As die aborsie nodig is om haar lewe te red, stem Moslems oor die algemeen saam dat haar lewe voorkeur kry.[61] In so ’n geval is die dokter se oordeel belangriker as dié van die regsgeleerde.

Aborsies omdat die swangerskap onbeplan of onwenslik is, word gewoonlik as garaam (verbode) beskou. Die Koran verbied aborsie uit vrees vir armoede: "Vermoor nie jul kinders vanweë jul armoede nie – Ons versorg julle en hulle" (soera 6:151), en "Moenie julle kinders doodmaak uit vrees vir armoede nie – Ons is dié wat húlle sowel as julle van die nodige voorsien. Voorwaar, om hulle dood te maak is ’n groot sonde" (soera 17:31). Moslems se opinie oor aborsie word ook deur hadit en die mening van godsdiens- en regsgeleerdes bepaal. In Islam word geglo die fetus word ná vier maande ’n lewende siel.[62] Aborsie is ná dié punt ontoelaatbaar. Baie Islamitiese denkers erken daar is uitsonderings op dié reël. Die Amerikaanse filosoof en akademikus Azizah Y. al-Hibri sê "die meeste Moslem-geleerdes laat aborsie toe, maar verskil oor in watter stadium van fetusontwikkeling dit verbode raak."[63] Die Amerikaanse Islamitiese geleerde Sherman Jackson sê "hoewel aborsie, selfs in die eerste trimester, verbode is volgens ’n minderheid regsgeleerdes, word dit nie beskou as ’n oortreding waarvoor daar kriminele of selfs burgerlike sanksies is nie". Moslems moet dus nie aborsiebeperkings steun wat nie deur die Islamitiese reg onderskryf word nie.[64]

Die meeste Moslemgeleerdes meen ’n kind wat in ’n verkragting verwek word, is ’n menslike wese nes enige ander en dieselfde wette geld hier (’n aborsie is toelaatbaar voor die ouderdom van vier maande of as dit die ma se lewe bedreig).[65] Sommige geleerdes meen ook ’n aborsie is aanvaarbaar wanneer die baba siek is op ’n manier wat die versorging moeilik sal maak vir die ouers (soos fisieke gebreke of geestelike gestremdheid).[66]

Verwysings

wysig
  1. ↑ Dr. Shahid Athar. "Sex education, teenage pregnancy, sex in Islam and marriage". /www.islam-usa.com. Besoek op 13 Junie 2015.
  2. ↑ "Sunnah of the wedding night". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Maart 2015. Besoek op 3 Oktober 2016.
  3. ↑ Masud, Islamic Legal Interpretation, Muftis and Their Fatwas, Harvard University Press, 1996
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 "Circumcision of boys". Religion & ethics—Islam (in Engels). BBC. 24 Maart 2006. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 November 2019. Besoek op 29 Julie 2008.
  5. ↑ khitān Encyclopedia Britannica (2009)
  6. ↑ “A Tiny Cut”: Female Circumcision in South East Asia Geargiveer 15 Desember 2018 op Wayback Machine The Islamic Monthly (12 Maart 2013)
  7. ↑ Sahih al-Bukhari 5890, Boek 77, Hadit 107, http://sunnah.com/bukhari/77/107
  8. ↑ Sahih Muslim 261a, Boek 2, Hadit 71, http://sunnah.com/muslim/2/71
  9. ↑ Al-Halabi, Ali Ibn-Burhan-al-Din. Alsirah al-halabiyyah. Vol. 1 Beirut: Al-maktabah al-islamiyyah. (n.d.): 54-5
  10. ↑ "Medical Ethics of Male Circumcision" (in Engels). Web.archive.org. 30 Mei 2010. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Februarie 2008. Besoek op 20 Mei 2012.
  11. ↑ "Circumcision" (in Engels). Islamicvoice.com. 28 Maart 2000. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Maart 2018. Besoek op 20 Mei 2012.
  12. ↑ "Male circumcision – the Islamic View" (in Engels). Convertingtoislam.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Desember 2015. Besoek op 4 Februarie 2013.
  13. ↑ "Is Circumcision obligatory after conversion?". Islamicinvitationcentre.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Desember 2010. Besoek op 20 Mei 2012.
  14. ↑ "Considering Converting: Is it necessary to be circumcised?". Qa.sunnipath.com. 3 Julie 2005. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Julie 2012. Besoek op 20 Mei 2012.
  15. ↑ "Circumcision for Converts". Qa.sunnipath.com. 21 Maart 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Julie 2012. Besoek op 20 Mei 2012.
  16. ↑ "Hadith 20 :: Modesty is from Faith" (in Engels). 40hadithnawawi.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Augustus 2019. Besoek op 27 Julie 2015.
  17. ↑ "Marital privacy in Islam" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 31 Oktober 2019. Besoek op 1 Desember 2015.
  18. ↑ "What is the appropriate age to teach children sex education?" (in Engels). islamqa.info. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Junie 2018. Besoek op 27 November 2015.
  19. ↑ "Etiquette of intimate relations". Sheikh Muhammed Salih Al-Munajjid (in Engels). islamqa.info. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Junie 2018. Besoek op 24 Julie 2015.
  20. ↑ "Sex & Marriage in Islam" (in Engels). zawaj.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Oktober 2019. Besoek op 24 Julie 2015.
  21. ↑ "Importance of Marriage in Islam" (in Engels). Al-Islam.org. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 April 2017. Besoek op 24 Julie 2015.
  22. ↑ 22,0 22,1 "Importance of Marriage in Islam" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Oktober 2013. Besoek op 28 April 2013.
  23. ↑ "Masturbation between husband and wife". Muhammad Saalih al-Munajjid (in Engels). islamqa.info. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Junie 2018. Besoek op 2 Augustus 2015.
  24. ↑ Ibn Qudaamah, Malik, Al-Mughni, 7/30, Al-Jassaas, Ahkaam al-Qur’aan, 1/374, Shaykh al-Islam, Al-Ikhtiyaaraat al-Fiqhiyyah, bl. 246.
  25. ↑ "Her husband has strong desire; what should she do?". Muhammad Saalih al-Munajjid (in Engels). islamqa.info. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Julie 2018. Besoek op 2 Augustus 2015.
  26. ↑ al-Fataawa al-Islamiyyah, 3/145, 146, Kashf al-Qinaa’, 5/189, Al-Muhalla, 10/40, Kashf al-Qinaa’, 5/189
  27. ↑ Suad, Joseph (2007). Encyclopedia of Women and Islamic Cultures. Boston: Brill, Leiden. p. 531.
  28. ↑ 28,0 28,1 Suad, Joseph (2007). Encyclopedia. Boston: Brill, Leiden. p. 531.
  29. ↑ Wheeler, Brannon. "Encyclopedia of Islam and the Muslim World". Macmillan Reference USA. Besoek op 3 Mei 2013.
  30. ↑ Islam and slavery: Sexual slavery
  31. ↑ Insights into the concept of Slavery Geargiveer 22 November 2009 op Wayback Machine. San Francisco Unified School District.
  32. ↑ İlkkaracan, Pınar (2008). Deconstructing sexuality in the Middle East: challenges and discourses. Ashgate Publishing, Ltd. p. 36. ISBN 0-7546-7235-2.
  33. ↑ 33,0 33,1 Muhammed Salih Al-Munajjid. "Why does Islam forbid lesbianism and homosexuality?" (in Engels). Islamqa.info. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 April 2018. Besoek op 9 Mei 2015.
  34. ↑ Camilla Adang (2003), Ibn Hazam on Homosexuality, Al Qantara, Vol. 25, No. 1, ble. 5-31
  35. ↑ 35,0 35,1 Stephen O. Murray en Will Roscoe (1997), Islamic Homosexualities: Culture, History, and Literature, ISBN 978-0-8147-7468-7, New York University Press, ble. 88-94
  36. ↑ Michaelson, Jay (2011). God Vs. Gay? The Religious Case for Equality. Boston: Beacon Press. pp. 68–69. ISBN 978-0-8070-0159-2.
  37. ↑ Mohamed S. El-Awa (1993), Punishment In Islamic Law, American Trust Publications, ISBN 978-0-89259-142-8
  38. ↑ See, for example, this website
  39. ↑ "Homosexuality in the Light of Islam", 20 September 2003
  40. ↑ Muhammed Salih Al-Munajjid. "The punishment for homosexuality" (in Engels). Islamqa.info. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 September 2018. Besoek op 9 Mei 2015.
  41. ↑ 41,0 41,1 Moosa, Ebrahim. "Encyclopedia of Islam and the Muslim World". Macmillan Reference USA.
  42. ↑ Islamqa.com
  43. ↑ 43,0 43,1 43,2 Omar, Sara. "The Oxford Encyclopedia of Islam and Law" (in Engels). Oxford Islamic Studies Online. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Oktober 2019. Besoek op 3 Mei 2013.
  44. ↑ "Ask The Scholar: What is meant by makruh?". Shaik Ahmad Kutty (in Engels). Ahmad Kutty. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 April 2019. Besoek op 7 Julie 2012.
  45. ↑ "Oral Sex in Islam". The Majlis. Vol. 6 No. 8: JamiatKZN, Central-Mosque.com. 14 Junie 2003. Besoek op 7 Julie 2012.{{cite web}}: AS1-onderhoud: plek (link)
  46. ↑ 46,0 46,1 "Are partners allowed to lick each other's private parts?". Mawlana Saeed Ahmed Golaub (in Engels). Moulana Ismail Desai. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Oktober 2019. Besoek op 9 Oktober 2012.
  47. ↑ Hajj Gibril. "Questions On Sexuality, Oral sex". Living Islam (in Engels). GF Haddad. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Maart 2020. Besoek op 7 Julie 2012.
  48. ↑ 'Alî Abd-ur-Rahmân al-Hudhaifî (4 Mei 2001). "Remembrance of Allaah". Islamic Network. Islamic Network. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 April 2012. Besoek op 7 Julie 2012.
  49. ↑ Jami` at-Tirmidhi, 17:37, Sunan Abu Dawood, 38:4366
  50. ↑ Ali, Kecia (2006). Sexual Ethics and Islam: feminist reflections on Qur'an, hadith, and jurisprudence. Oxford: Oneworld.
  51. ↑ 51,0 51,1 Esposito, John. "Oxford Islamic Studies Online" (in Engels). Oxford University Press. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Oktober 2019. Besoek op 3 Mei 2013.
  52. ↑ 52,0 52,1 Omar, Sara. "Oxford Islamic Studies Online" (in Engels). Oxford University Press. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 April 2020.
  53. ↑ Islam, Gender, and Social Change – Page 28, Yvonne Yazbeck Haddad, John L. Esposito – 1998
  54. ↑ The New Arab Man: Emergent Masculinities, Technologies, and Islam in the Middle East, p 168, Marcia C. Inhorn – 2012
  55. ↑ Inhorn, Marcia (2007). "Masturbation, Semen Collection and Men's IVF Experiences: Anxieties in". Body & Society. 13 (37).
  56. ↑ http://islamqa.info/en/9208
  57. ↑ Sachedina, Zulie (1990). "Islam, Procreation and the Law". International Family Planning Perspectives. 16 (3). Besoek op 3 Mei 2013
  58. ↑ Ali, Kecia (2006). Sexual ethics and Islam: feminist reflections on Qur'an, hadith, and jurisprudence. Oxford: Oneworld.
  59. ↑ Esposito, John. "Oxford Islamic Studies Online" (in Engels). Oxford University Press. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Oktober 2019.
  60. ↑ Sachedina, Zulie (1990). "Islam, Procreation and the Law". International Family Planning Perspectives. 16 (3): 111.
  61. ↑ Bowen, Donna Lee (2003). "Contemporary Muslim Ethics of Abortion". In Brockopp, Jonathan E. (red.). Islamic ethics of life: abortion, war, and euthanasia. University of South Carolina Press.
  62. ↑ "(The matter of the Creation of) a human being is put together in the womb of the mother in forty days, and then he becomes a clot of thick blood for a similar period, and then a piece of flesh for a similar period. Then Allah sends an angel who is ordered to write four things...then the soul is breathed into him" – Sahih al-Bukhari, 4:54:430 Geargiveer 28 Augustus 2014 op Wayback Machine
  63. ↑ Ehrich, Tom (13 Augustus 2006). "Where does God stand on abortion?". USA Today (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Junie 2012. Besoek op 11 Oktober 2016.
  64. ↑ Jackson, Sherman A. (2005). "Blackamerica, Immigrant Islam, and the Dominant Culture". Islam and the Blackamerican: Looking Toward the Third Resurrection. Oxford, VK: Oxford University Press. p. 151.
  65. ↑ "Her foetus died after 66 days gestation and was miscarried after 100 days. Is her bleeding nifaas?" (in Engels). Islamqa.info. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Junie 2018. Besoek op 24 Julie 2015.
  66. ↑ Rispler-Chaim, Vardit (2003). "The Right Not To Be Born: Abortion of the Disadvantaged Fetus in Contemporary Fatwas". In Brockopp, Jonathan E. (red.). Islamic ethics of life: abortion, war, and euthanasia. University of South Carolina Press. pp. 87–88.

Eksterne skakels

wysig
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Islamitiese_seksualiteitswette&oldid=2683833"