Jeremy Bernard Corbyn (/ˈkɔːrbɪn/; gebore 26 Mei 1949)[1] is 'n Britse politikus wat van 2015 tot 2020 as leier van die Arbeidersparty en leier van die opposisie gedien het. Corbyn is vir die eerste keer in 1983 tot Lid van die Parlement (LP) verkies vir Islington North.[2] Hy identifiseer ideologies as 'n demokratiese sosialis.[3]

Jeremy Corbyn
Jeremy Corbyn

Ampstermyn
12 September 2015 – 4 April 2020
Vise Angela Eagle
Emily Thornberry
Monarg Elizabeth II
Eerste minister David Cameron
Theresa May
Boris Johnson
Voorafgegaan deur Harriet Harman
Opgevolg deur Keir Starmer

Leier van die Arbeidersparty
Ampstermyn
12 September 2015 – 4 April 2020
Vise Tom Watson
Voorafgegaan deur Ed Miliband
Opgevolg deur Keir Starmer

Persoonlike besonderhede
Gebore 26 Mei 1949 (1949-05-26) (75 jaar oud)
Chippenham, Engeland, Verenigde Koninkryk
Politieke party Arbeidersparty

Corbyn is in Chippenham gebore en in Wiltshire en Shropshire getoë en sluit as tiener by die Arbeidersparty aan. Hy verhuis na Londen en word 'n vakbondverteenwoordiger. In 1974 word hy verkies tot die stadsraad van Haringey en word hy sekretaris van die Kiesafdelingarbeidersparty in die kiesafdeling Hornsey, 'n amp wat hy tot en met 1983 bekleë toe hy as lid van die parlement vir Islington North verkies word. Sy aktivisme sluit rolle in die militante Anti-Fascist Action (Anti-fascistiese Aksie), die Anti-Apartheid Movement (Anti-apartheidbeweging), en die Campaign for Nuclear Disarmament (Veldtog vir kernontwapening) en veldtogvoering vir 'n verenigde Ierland in. As 'n gewone lid van die parlement (Engels: backbencher) stem hy gereeld teen die sweep van die Arbeidersparty. Van 2011 tot 2015 was hy voorsitter van die Stop the War Coalition (Stop-die-oorlog-koalisie).

Corbyn word in 2015 tot leier van die Arbeidersparty verkies. Hy lei die party in 'n linkse rigting en bepleit die hernasionalisering van openbare nutsdienste en die spoorweë, 'n minder intervensionistiese militêre beleid, en 'n omkeer van die besuiniging van welvaart en openbare dienste. Alhowel Corbyn krities is teenoor die Europese Unie (EU), ondersteun hy voortgesette lidmaatskap in die referendum van 2016. Nadat LP's van die Arbeidersparty hom in 2016 wou ontsetel, wen hy 'n tweede leierskapswedstryd. Na die algemene verkiesing van 2017 word die Arbeidersparty as die tweede grootste party in die parlement herbevestig, maar verhoog hulle hul aandeel in die stemme tot 40%, wat tot 'n toename van 30 setels lei en 'n situasie tot gevolg het waarin geen party 'n volstrekte meerderheid het nie (Engels: hung parliament).

Corbyn loop onder kritiek deur na bewerings van antisemitisme in die Arbeidersparty en vir beweerde antisemitiese assosiasies voor hy leier van die party geword het. Hy het sy teenstand teen antisemitisme en sy toewyding tot die uitroei daarvan uit die party bevestig. In 2019 sit hy 'n plan uiteen om 'n Brexit sonder 'n ooreenkoms met die EU te verhoed, wat die vorming van 'n toesighoudende regering en 'n referendum oor die terme van die verlaat van die Europese Unie, insluitende die opsie om lidmaatskap te behou, behels.[4][5]

Verwysings

wysig
  1. "Government and Opposition roles" Geargiveer 24 September 2015 op Wayback Machine. UK Parliament. Retrieved on 22 September 2015.
  2. "Jeremy Corbyn MP". UK Parliament (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 November 2019. Besoek op 21 Julie 2015.
  3. Calamur, Krishnadev (18 Augustus 2015). "How a Socialist Prime Minister Might Govern Britain". The Atlantic (in Engels (VSA)). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Maart 2020. Besoek op 21 April 2016.
  4. Miller, Phil (14 Augustus 2019). "Corbyn lays out plan to stop No Deal in letter to party leaders and senior backbenchers" (in Engels). Morning Star. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 November 2019. Besoek op 15 Augustus 2019.
  5. "Brexit: Corbyn plans to call no-confidence vote to defeat no-deal" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Februarie 2020.

Eksterne skakels

wysig