Juliet (maan)
- Daar is ook ’n asteroïde met die naam 1285 Julietta.
Juliet is ’n binnemaan van Uranus. Dit is op 3 Januarie 1986 ontdek op foto's wat deur Voyager 2 geneem is en het die voorlopige naam S/1986 U 2 gekry.[5] Dit is daarna genoem na Juliet, die heldin in William Shakespeare se toneelstuk Romeo en Juliet. Dit het ook die naam Uranus XI.[6]
 | |
| Ontdekking | |
|---|---|
| Ontdek deur | Stephen P. Synnott / Voyager 2 |
| Datum | 3 Januarie 1986 |
| Kleinplaneet-benaming | Uranus XI |
| Wentelbaaneienskappe | |
| Halwe lengteas | 64 358,222 ± 0,048 km[1] |
| Wentelperiode | 0,493065490 ± 0,000000012 d[1] |
| Baanhelling | 0,06546 ± 0,040° (tot Uranus se ewenaar)[1] |
| Satelliet van | Uranus |
Fisiese eienskappe |
|
| Afmetings | 150 × 74 × 74 km[2] |
| Gem. radius | 46,8 ± 4 km[2][3][4] |
| Oppervlakte | ~35 000 km²[nota 1] |
| Volume | ~632 000 km³[nota 1] |
| Massa | ~5,6×1017 kg[nota 1] |
| Gem. digtheid | ~1,3 g/cm³ (veronderstel)[3] |
| Oppervlak- aantrekkingskrag | ~0,016 m/s2[nota 1] |
| Ontsnapping- snelheid | ~0,040 km/s[nota 1] |
| Rotasieperiode | Sinchronies[2] |
| Ashelling | 0[2] |
| Temperatuur | ~64 K[nota 1] |
Juliet behoort tot die Portiagroep satelliete, wat ook Bianca, Desdemona, Cressida, Perdita, Rosalind, Kupido, Belinda en Portia insluit.[7] Dié mane het soortgelyke wentelbane en fotometriese eienskappe.[7] Buiten sy wentelbaan,[1] radius van 53 km[2] en geometriese albedo van 0,08[7] is feitlik niks oor Juliet bekend nie.
Op die Voyager 2-foto's lyk Juliet soos ’n langwerpige voorwerp, waarvan die lengteas na Uranus wys. Die verhouding van die asse is 0,5 ± 0,3, wat ’n taamlik uiterse afmeting is.[2] Die oppervlak het ’n grys kleur.[2]
Juliet kan binne die volgende 100 miljoen jaar teen die naburige maan Desdemona bots.[8]
Sien ook wysig
Notas wysig
Verwysings wysig
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3
Jacobson, R. A. (1998). "The Orbits of the Inner Uranian Satellites From Hubble Space Telescope and Voyager 2 Observations". The Astronomical Journal. 115 (3): 1195–1199. Bibcode:1998AJ....115.1195J. doi:10.1086/300263.
{{cite journal}}: Ongeldige|ref=harv(hulp) - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Karkoschka, Erich (2001). "Voyager's Eleventh Discovery of a Satellite of Uranus and Photometry and the First Size Measurements of Nine Satellites". Icarus. 151 (1): 69–77. Bibcode:2001Icar..151...69K. doi:10.1006/icar.2001.6597.
- ↑ 3,0 3,1 "Planetary Satellite Physical Parameters". JPL (Solar System Dynamics). 24 Oktober 2008. Besoek op 12 Desember 2008.
- ↑ Williams, Dr. David R. (23 November 2007). "Uranian Satellite Fact Sheet". Nasa (National Space Science Data Center). Besoek op 12 Desember 2008.
- ↑ Smith, B.A. (16 Januarie 1986). "Satellites of Uranus". IAU Circular. 4164. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 November 2011. Besoek op 29 Oktober 2011.
- ↑ "Planet and Satellite Names and Discoverers". Gazetteer of Planetary Nomenclature. USGS Astrogeology. 21 Julie 2006. Besoek op 6 Augustus 2006.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Karkoschka, Erich (2001). "Comprehensive Photometry of the Rings and 16 Satellites of Uranus with the Hubble Space Telescope". Icarus. 151 (1): 51–68. Bibcode:2001Icar..151...51K. doi:10.1006/icar.2001.6596.
- ↑
Duncan, Martin J.; Lissauer, Jack J. (1997). "Orbital Stability of the Uranian Satellite System". Icarus. 125 (1): 1–12. Bibcode:1997Icar..125....1D. doi:10.1006/icar.1996.5568.
{{cite journal}}: Ongeldige|ref=harv(hulp)
Skakels wysig
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.
