Wikipedia

Perdita (maan)

Perdita is ’n binnemaan van Uranus. Dit behoort tot die Portiagroep satelliete, wat ook Bianca, Desdemona, Cressida, Juliet, Rosalind, Kupido, Belinda en Portia insluit.[2] Dié mane het soortgelyke wentelbane en fotometriese eienskappe. Buiten sy wentelbaan,[1][3] radius van 15 km[1] en geometriese albedo van 0,08[2] is min oor Perdita bekend.

Perdita   
Ontdekking
Ontdek deur Erich Karkoschka / Voyager 2
Datum 18 Mei 1999 (op foto's van 18 Januarie 1986)
Kleinplaneet-benamingUranus XXV
Wentelbaaneienskappe
Wentelbaanradius 76 417 ± 1 km[1]
Wentelperiode 0,638021 ± 0,000013 d[1]
Baanhelling 0,0 ± 0,3° (tot Uranus se wentelbaan)[1]
Satelliet van Uranus
Fisiese eienskappe
Afmetings 30 × 30 × 30 km[1]
Gem. radius 15 ± 3 km[1]
Oppervlakte ~2 800 km² [nota 1]
Volume ~14 000 km³ [nota 1]
Massa ~0,18×1017 kg[nota 1]
Gem. digtheid ~1,3 g/cm³ (veronderstel)
Oppervlak-
aantrekkingskrag		 ~0,0047 m/s² [nota 1]
Ontsnapping-
snelheid		 ~0,011 km/s[nota 1]
Rotasieperiode Sinchronies[1]
Ashelling 0[1]
Temperatuur ~64 K[nota 1]

Ontdekking

wysig

Sy ontdekking was ingewikkeld. Die eerste foto's van die maan is in 1986 deur Voyager 2 geneem, maar dit is eers meer as ’n dekade later op foto's gesien. In 1999 het Erich Karkoschka dit gesien en gerapporteer.[1][4] Omdat geen veredere foto's geneem kon word om dit te bevestig nie, is Perdita in 2001 amptelik gedemoveer.[5] In 2003 is ’n voorwerp egter op foto's van die Hubble-ruimteteleskoop gesien waar Perdita veronderstel was om te wees en eindelik kon sy bestaan bevestig word.[3][6]

Ná sy ontdekking in 1999 het dit die voorlopige naam S/1986 U 10 gekry.[4] Dit is daarna genoem na Perdita (Latyn vir "verlore"), ’n karakter in William Shakespeare se toneelstuk The Winter's Tale. Dit het ook die naam Uranus XXV.[7]

Perdita is in ’n 43:44-baanresonansie met die nabygeleë maan Belinda en na aan ’n 8:7-resonansie met Rosalind.[1][3]

Sien ook

wysig

Notas

wysig
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Bereken uit ander parameters.

Verwysings

wysig
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Karkoschka, Voyager 2001.
  2. ↑ 2,0 2,1 Karkoschka, Hubble 2001.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Showalter & Lissauer 2006.
  4. ↑ 4,0 4,1 IAUC 7171.
  5. ↑ Foust 2001.
  6. ↑ IAUC 8194.
  7. ↑ USGS: Planet and Satellite Names and Discoverers.

Bronne

wysig
  • Karkoschka, Erich (2001). "Voyager's Eleventh Discovery of a Satellite of Uranus and Photometry and the First Size Measurements of Nine Satellites". Icarus. 151 (1): 69–77. Bibcode:2001Icar..151...69K. doi:10.1006/icar.2001.6597.
  • Karkoschka, Erich (2001). "Comprehensive Photometry of the Rings and 16 Satellites of Uranus with the Hubble Space Telescope". Icarus. 151 (1): 51–68. Bibcode:2001Icar..151...51K. doi:10.1006/icar.2001.6596.
  • Green, Daniel W. E. (18 Mei 1999). "S/1986 U 10". IAU Circular. 7171. ISSN 0081-0304. Besoek op 26 Januarie 2012.
  • Foust, Jeff (31 Desember 2001). "Moon of Uranus is demoted". Spaceflight Now. Besoek op 26 Januarie 2012. {{cite web}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Showalter, Mark R.; Lissauer, Jack J. (17 Februarie 2006). "The Second Ring-Moon System of Uranus: Discovery and Dynamics". Science. 311 (5763): 973–977. Bibcode:2006Sci...311..973S. doi:10.1126/science.1122882. PMID 16373533. {{cite journal}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Green, Daniel W. E. (3 September 2003). "Satellites of Uranus". IAU Circular. 8194. ISSN 0081-0304. Besoek op 26 Januarie 2012.
  • USGS/IAU (21 Julie 2006). "Planet and Satellite Names and Discoverers". Gazetteer of Planetary Nomenclature. USGS Astrogeology. Besoek op 26 Januarie 2012.

Skakels

wysig
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Perdita_(maan)&oldid=2273018"