Karl Bremer

Dr. Karl Bremer (Hopefield, 27 April 1885 – Kaapstad, 18 Julie 1953) was 'n geneesheer wat politikus geword en tot minister van gesondheid en volkswelsyn gevorder het.

Karl Bremer
Dr. Karl Bremer in 1950
Minister van Gesondheid en Volkswelsyn
Ampstermyn 1951 – 1953
Eerste minister	Daniël François Malan
Voorafgegaan deur	A.J. Stals
Opgevolg deur	A.J.R. van Rhijn (Gesondheid) Jan Viljoen (Volkswelsyn)
Persoonlike besonderhede
Gebore	(1885-04-27)27 April 1885 Hopefield, Kaapkolonie (nou Wes-Kaap, Suid-Afrika)
Sterf	18 Julie 1953 (op 68) Kaapstad, Kaapprovinsie
Politieke party	Nasionale Party
Alma mater	Universiteit Stellenbosch

Dr. Karl Bremer kort voor sy dood toe hy minister van gesondheid was.

Die 19 "Gesuiwerde" Nasionaliste wat in 1934 in die party gebly en nie met die Suid-Afrikaanse Party saamgesmelt het om die Verenigde Party te vorm nie. Agter van links na regs: S.P. le Roux, R.A.T. van der Merwe, F.C. Erasmus, P.J.H. Luttig, J.J. Haywood. Tweede ry van agter: L.J. Vosloo, dr. N.J. van der Merwe, ds. D.F. Malan, adv. J.H.H. de Waal, A.L. Badenhorst. Derde ry: P.O. Sauer, dr. Karl Bremer, adv. J.G. Strijdom, ds. C.W.M. du Toit. Voorste ry: J.F. van G. Bekker, adv. C.R. Swart, W.B. de Villiers, C.H. Geldenhuys, G.P. Steyn.

Bremer was die enigste seun van 'n dokter op Hopefield wat kort voor Karl se geboorte uit Duitsland in Suid-Afrika aangekom het. Die jong Bremer gaan skool op Wellington en studeer aan die Hugenote-universiteitskollege, in Kaapstad en op Stellenbosch. Aan die Universiteit van Cornell in New York en St. Bartholomew’s in Londen bekwaam hy hom as geneesheer. Daarna studeer hy verder aan die Universiteit van Berlyn. In 1930 spesialiseer hy in Berlyn as oor-, neus- en keelarts.

In 1910 vestig Bremer hom as algemene praktisyn op Cradock en word toe reeds tot stadsraadslid verkies. Tydens die Eerste Wêreldoorlog staan hy die Suid-Afrikaanse troepe in Oos-Afrika by. Na enkele maande as skooldokter vestig hy hom in 1919 op Graaff-Reinet. Reeds die volgende jaar word hy daar tot lid van die Kaapse Provinsiale Raad verkies. Van 1924 tot 1925 en weer van 1929 tot 1943 is hy die Volksraadslid vir Graaff-Reinet. Daarna tot 1943 is hy die LV vir Stellenbosch. Van Januarie 1949 tot Maart 1951 dien hy in die Senaat, maar in 1951 word hy verkies tot LV vir Ceres en in April 1953 tot LV vir Vasco. Vroeg in 1951 sterf dr. A.J. Stals, die minister van gesondheid en volkswelsyn in dr. D.F. Malan se kabinet, en volg Bremer hom op in sy pos as minister en as LV vir Ceres. Bremer raak bekend vir die aandag wat hy gee aan die voorkomende geneeskunde, behuising en voeding, maar slaag nie daarin om die provinsies se beheer oor hospitale op te hef en dit direk onder die sentrale regering te plaas nie.

Vanaf 1939 is Bremer lid van die Suid-Afrikaanse Geneeskundige en Tandheelkundige Raad en word in 1943 die voorsitter van die liggaam. Van 1933 tot 1948 dien hy as voorsitter van die Nasionale Party in Kaapland.

Karl Bremer was 'n baie aktiewe politikus. Hy was die beskermer van die mindergegoedes in die samelewing en het nooit ophou pleit vir die opheffing van die platteland nie. Sy aandag het hy toegespits op volkswelsyn en die voorkomende geneeskunde en het daarom 'n nasionale gesondheidsversekering voorgestaan.

Die Universiteit van Stellenbosch kies hom in 1950 as sy vise-kanselier. In 1952 ken die Universiteit van die Witwatersrand 'n eredoktorsgraad in die regte aan hom toe. Die Karl Bremer-hospitaal in Bellville dra sy naam.

Bibliografie

• Botha, H.P., 1961. Meer as 'n dagtaak. Die lewe van Karl Bremer. Kaapstad: HAUM (Publikasiereeks nr. 4).
• Rosenthal, Eric. 1967. Ensiklopedie van Suidelika Afrika. Londen: Warne.
• (en) Potgieter, D.J. 1970. Standard Encyclopaedia of Southern Africa, deel 2. Cape Town: Nasionale Opvoedkundige Uitgewery Ltd.
• Suid-Afrikaanse Biografiese Woordeboek, deel 3. 1977. Kaapstad: Tafelberg. ISBN 0-624-00848-7
• Venter, E.A. 1980. 400 leiers in Suid-Afrika oor vier eeue. Potchefstroom. ISBN 0-620-03622-2