Lombardies
Die term Lombardies (Lombardies: lumbard of lumbaart) verwys na 'n groep verwante dialekte wat hoofsaaklik in die suide van Switserland (in die kantons Ticino en Graubünden/Grisons) en in Lombardye (Noord-Italië) gepraat word.
Lombardies lumbaart | ||
---|---|---|
Gepraat in: | Italië Switserland | |
Gebied: | Lombardye Piëmont Trentino-Suid-Tirool Tessin Graubünden | |
Totale sprekers: | 3,5 miljoen | |
Taalfamilie: | Indo-Europees Romaans Wes-Romaans Galloitalies Lombardies | |
Skrifstelsel: | Latynse alfabet | |
Amptelike status | ||
Amptelike taal in: | ||
Gereguleer deur: | geen | |
Taalkodes | ||
ISO 639-1: | - | |
ISO 639-2: | - | |
ISO 639-3: | lmo | |
Nota: Hierdie bladsy kan IFA fonetiese simbole in Unicode bevat. |
Alhoewel Lombardies in taalkundige opsig as 'n dialek van Italiaans beskou kan word en sodoende geen standaardskryftaal in die Lombardiese dialek- of taalgebied ontwikkel is (Standaarditaliaans vervul hierdie funksie), word dit deur Ethnologue en UNESCO se "Rooi boek van bedreigde tale" as 'n selfstandige taal geklassifiseer.
Lombardies maak deel uit van dialek-kontinuüm wat aangrensende Italiaanse dialekte soos Piëmontees, Liguries, Venesiaans, Retoromaans en Frankoprovensaals insluit. Die Noord-Italiaanse variant van Lombardies is onder meer deur Hoogduits (Opperduits) as substraattaal beïnvloed. Die variante van Lombardies kan in twee hoofgroepe verdeel word: Wes-Lombardies in Milaan, Varese, Como en Lecco asook in die Switserse kanton Ticino, Oos-Lombardies in Bergamo, Brescia en Crema. Die Oos-Lombardiese dialekte in die Veltlin-streek en die kanton Graubünden toon baie ooreenkomste met aangrensende variante van Retoromaans.
Die variante van Lombardies en Italiaans is nie altyd onderling verstaanbaar nie. Binne die Italoromania of Romaanse taalgroep in Italië word Lombardies saam met Piëmontees en Liguries tot die meer ingewikkelde dialekte gereken.[1] Sedert die 1970's is daar 'n neiging om Standaarditaliaans sowel as skryf- asook as omgangstaal te gebruik sodat 'n stadige agteruitgang van Lombardies in die alledaagse lewe bespeur kan word.
Verwysings
wysig- ↑ Andreas Michel: Einführung in das Altitalienische. Tübingen: Gunter Narr 1997, bl. 184