Lucas Cornelius Steyn
Lucas Cornelius Steyn (21 Desember 1903 – 28 Julie 1976) was hoofregter van Suid-Afrika en het waargeneem as Goewerneur-generaal by twee geleenthede.
| Lucas Cornelius Steyn | |
| Ampstermyn 1959 – 1971 | |
| Eerste minister | Hans Strijdom |
|---|---|
| Voorafgegaan deur | Henry Fagan |
| Opgevolg deur | Newton Ogilvie Thompson |
Waarnemende Goewerneur-generaal van Suid-Afrika
| |
| Ampstermyn 30 April 1961 – 31 Mei 1961 | |
| Monarg | Elizabeth II |
| Eerste minister | Hendrik Verwoerd |
| Voorafgegaan deur | Charles Robberts Swart (as Goewerneur-generaal) |
| Opgevolg deur | Charles Robberts Swart (as Staatspresident) |
| Ampstermyn 26 November 1959 – 11 Desember 1959 | |
| Monarg | Elizabeth II |
| Eerste minister | Hendrik Verwoerd |
| Voorafgegaan deur | E.G. Jansen (as Goewerneur-generaal) |
| Opgevolg deur | Charles Robberts Swart (as Goewerneur-generaal) |
Persoonlike besonderhede
| |
| Gebore | 21 Desember 1903 |
| Sterf | 28 Julie 1976 (op 72) |
| Eggenoot/-note | Huibrecht van Schoor |
| Kind(ers) | 2 |
Steyn is op 'n plaas in die Oranjerivierkolonie in 1903 gebore, kort nadat dit onder Britse heerskappy geval het tydens die Tweede Vryheidsoorlog.[1] Hy studeer met 'n wet-graad aan die Universiteit Stellenbosch in 1926, is toegelaat as advokaat (die Suid-Afrikaanse ekwivalent van 'n advokaat) in 1928, en het 'n doktorsgraad in regte in 1929 ontvang.
Daarop volg 'n roemryke loopbaan as 'n staatsamptenaar onder vier agtereenvolgende eerste ministers.[1] Hy was Prokureur-generaal van Suidwes-Afrika, wat toe onder Suid-Afrikaanse administrasie was, vanaf 1931 tot 1933, en het gewerk in die departement van justisie tussen 1933 en 1944. In 1943 is hy as 'n koninklike raadgewer (KC) aangestel. Hy het die Suid-Afrikaanse afvaardiging by die Verenigde Nasies bygestaan tussen 1946 en 1949, en was 'n regsadviseur in die Internasionale Geregshof se verhoor van 1950 tydens Suid-Afrika se weiering om Suidwes-Afrika op te gee.
Steyn is in 1951 aangestel as regter van die Hooggeregshof (Transvaalse Provinsiale Afdeling).[1] Kort daarna, in 1955, is hy bevorder tot die Appèlafdeling, en daarna is hy aangestel as hoofregter, voor die groot liberale regter van baie jare se appélervaring, Oliver Schreiner. Dit weerspieël ongekende vinnige opgang in Steyn se guns met DF Malan se Afrikanernasionalistiese administrasie. As Hoofregter het Steyn opgetree ex officio as regsbeampte van die regering, naamlik waarnemende goewerneur-generaal, vir die tydperk tussen die dood van Dr Jansen in 1959 en die installering van CR Swart in 1960, en weer tussen Swart se bedanking as die laaste Goewerneur-generaal in 1961 en sy inhuldiging as die eerste Staatspresident 'n paar weke later. Dit was hy wat die ampseed aan Swart op beide geleenthede voorgelees het.
Steyn se heerskappy as hoofregter het twaalf jaar geduur. Getrou aan sy aanstelling deur sy Afrikanernasionalistiese meesters, was Steyn se regspraak georiënteer tot die uitvoerende gesag en minagtend van Engelse invloede op die Suid-Afrikaanse reg.[1] Hy het van die regsbank afgetree in 1971.
Steyn is met Huibrecht van Schoor getroud in 1928. Hulle het twee kinders gehad; Retseh la Grange is sy dogter. Hy sterf in 1976.[2]
Verwysings
wysig | Hierdie artikel omtrent ’n Suid-Afrikaanse politikus is ’n saadjie. Jy kan Wikipedia help deur dit uit te brei. |
| Voorafgegaan deur Henry Fagan |
Hoofregter van Suid-Afrika 1959–1971 |
Opgevolg deur Newton Ogilvie Thompson |
| Voorafgegaan deur Charles Robberts Swart |
Waarnemende Goewerneur-generaal van Suid-Afrika 1961 |
Opgevolg deur Charles Robberts Swart |
| Voorafgegaan deur E.G. Jansen |
Waarnemende Goewerneur-generaal van Suid-Afrika 1959 |
Opgevolg deur Charles Robberts Swart |