Newton Ogilvie Thompson
Newton Ogilvie Thompson, KC (27 Mei 1904, Kentani, Kaapkolonie[1] – 1 Julie 1992, Kenilworth, Kaapstad)[2] was 'n Suid-Afrikaanse regsgeleerde wat gedien het as die 13de Hoofregter van Suid-Afrika, van 1971 tot 1974.[3]
Vroeë lewe en opvoeding
wysigThompson is in Kentani in die Kaapkolonie gebore. Sy pa, ook genaamd Newton Ogilvie, was 'n landdros in die Transkei. Thompson is opgelei aan St. Andrew-kollege, Grahamstad[4] en later aan die Universiteit van Kaapstad waar hy 'n B.A. en 'n LL.B. (met lof) in 1924. In 1923 was hy kaptein van die o.19A-rugbyspan, wat die Westelike Provinsie Unieskild gewen het.[1]
Loopbaan
wysigNadat hy aan die Universiteit van Kaapstad gegradueer het, het Thompson gedien as die registrateur van sir Malcolm Searle, wat die Regter-President van die Kaapse Provinsiale Afdeling van die Hooggeregshof van Suid-Afrika was, tot 1926. Thompson is in 1926 as 'n advokaat toegelaat, en by die Kaapse Balie aangesluit en by sy ouer broer, Cyril Newton, gewerk.[1] In Maart en April 1927 het Thompson as advokaat vir die beskuldigde opgetree in Rex v Holliday,[4] 'n leidende saak oor iniuria en die reg op privaatheid en is deur die Regter-President geprys omdat hy "die beskuldigde bekwaam verteenwoordig het".
In 1944 het hy sy as 'n King's Counsel geneem. Teen hierdie tyd was sy praktyk een van die grootste by die Kaapse Balie. Twee jaar later, in September 1946, aanvaar hy saam met sy broer 'n aanstelling as waarnemende regter op die Kaapse Provinsiale Afdeling. In Januarie 1949 het sy aanstelling permanente geword.[1]:681
Hy het dikwels uitsprake ex tempore gegee en wanneer dit gereserveer is, het litigante nie lank gewag nie. Sy uitsprake was "goed georden, helder uitgedruk in noukeurig gekose taal en noukeurig in hul aandag aan die punte wat ter sprake is".
Hy het in 1957 'n waarnemende appèlregter geword en in Junie 1958 'n permanente lid van die Appèlafdelingsbank geword. Thompson het die patentregsaak van Gentiruco v Firestone voorgesit,[5] wat destyds die langste appèlsaak was wat deur die Appèlafdeling.
Thompson het in 1971 hoofregter geword toe Lucas Steyn (slegs ses maande ouer as Thompson) vroeg afgetree het.[1]:282 Hy het tot 1974 gedien, en is deur Frans Rumpff opgevolg.
Nadat hy die appèlafdeling verlaat het, het Thompson in die appèlhof van Botswana, daardie land se hoogste hof, en op dié van Lesotho en Swaziland gedien.[1]:684
Hy het 'n eredoktorsgraad in die regte van Rhodes-universiteit in 1972.[6] en in 1974 van die Universiteit van Kaapstad ontvang.[1]:683
Hy is in 1992 in Kenilworth, Kaapstad oorlede, en laat sy vrou, Eve, en kinders, Julian en Virginia, agter.[1]:684
Verwysings
wysig- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Corbett, MM (1992). "In Memoriam: The Hon. Newton Ogilvie Thompson". South African Law Journal. 109: 680.
- ↑ "Hoofregter Ogilvie Thompson oorlede". Beeld Newspaper. 2 Julie 1992. p. 4. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Maart 2016. Besoek op 14 Maart 2016.
- ↑ Poland 2008, p. 117.
- ↑ Rex v Holliday 1927 CPD 395
- ↑ Gentiruco v Firestone 1972 (1) SA 589 (A)
- ↑ Gary; Nimo; Phumzile (4 Maart 2013). "Honorary Doctorates". Rhodes University. Besoek op 14 Maart 2016.
Bronnelys
wysig- Poland, Marguerite (2008). The Boy in You: A Biography of St. Andrew's College, 1855-2005. Fernwood Press. ISBN 978-1-874950-86-8.
- Zimmermann, Reinhard; Visser, D. P. (1996). Southern Cross: Civil Law and Common Law in South Africa. Clarendon Press. ISBN 978-0-19-826087-5.