Wikipedia

Maria Wladimirowna, groothertogin van Rusland

(Aangestuur vanaf Maria Wladimirowna van Rusland)

Hierdie naam is volgens die Oos-Slawiese gebruik; die patroniem is Wladimirowna en die van is Romanowa.

Maria Wladimirowna

Huis Holstein-Gottorp-Romanof
Gebore 23 Desember 1953
Eggenoot Prins Franz Wilhelm van Pruise (geskei 1985)
Kinders Groothertog Georgi Michailowitsj
Vader Groothertog Wladimir Kirillowitsj
Moeder Prinses Leonida Georgievna Bagration-Moukhransky

Maria Wladimirowna, groothertogin van Rusland (Russies: Мари́я Влади́мировна Рома́нова; geb. 23 Desember 1953 in Madrid) is sedert 1992 ’n aanspraakmaker op die hoofskap van die Huis van Romanof en die titel keiserin en outokraat van Rusland. Sy gebruik haar lewe lank die titel "groothertogin" en die aanspreekvorm "keiserlike hoogheid", hoewel haar reg tot die titel betwis word.[1][2] Sy is ’n agter-agterkleindogter van tsaar Aleksander II van Rusland deur die manlike lyn.

Biografie

wysig

Maria is in Madrid gebore as die enigste kind van groothertog Wladimir Kirillowitsj van Rusland, die hoof van die keiserlike familie Romanof en titulêre keiser van Rusland,[3] en prinses Leonida Georgievna Bagration-Moukhransky van Georgies-Poolse afkoms.

Maria is in Madrid en Parys opgevoed en het Russiese geskiedenis en letterkunde aan die Universiteit van Oxford studeer.[4][5]

Op 23 Desember 1969 het haar pa, groothertog Wladimir, ’n dekreet uitgevaardig dat sy dogter hom voor ander manlike Romanof-aanspraakmakers as kurator van die Russiese troon moet opvolg indien hy sou sterf.[6] Dit is beskou as ’n poging van Wladimir om die opvolging in sy tak van die familie te hou,[7] en is deur die hoofde van ander takke as onwettig verklaar.[1]

Op 22 September 1976 is Maria in Madrid getroud met prins Franz Wilhelm van Pruise,[8] ’n Hohenzollern-agterkleinseun van Duitsland se laaste keiser, Wilhelm II. Hy is, nes sy vrou, ’n agter-agterkleinkind van koningin Victoria van die Verenigde Koninkryk. Franz Wilhelm het voor die troue die Oosters-Ortodokse geloof aangeneem asook die naam Michail Pawlowitsj, en het die titel groothertog van Rusland van Maria se pa gekry.[9][10]

Die egpaar is in 1982 geskei, ’n jaar ná die geboorte van hul enigste kind, Giorgi Michailowitsj, wat die titel groothertog van sy oupa gekry het. Sedert die egskeiding op 19 Junie 1985 gebruik Franz Wilhelm weer sy ou naam en titel.[11] Maria woon in Frankryk en Spanje, en praat vlot Russies, Engels, Frans en Spaans, asook ’n bietjie Duits, Italiaans en Arabies.[6]

Aanspraak op opvolging

wysig

Maria se oupa, groothertog Kirill Wladimirowitsj van Rusland, se aanspraak op die titel "tsaar in bannelingskap" is sterk teengestaan deur ander lede van die Romanof-familie.[12] Haar pa, Wladimir Kirillowitsj, is deur sommige beskou as die laaste manlike dinas van die Romanofs.[5] Toe hy op 21 April 1992 dood is, het Maria aanspraak gemaak op die titel, terwyl prins Nikolaas Romanof, ’n agter-agterkleinseun van tsaar Nikolaas I deur die manlike lyn, ook daarop aanspraak gemaak het dat hy Wladimir opgevolg het. Dié posisie word nou beklee deur prins Alexis Romanov.

Ná die ontdekking van die beendere van keiser Nikolaas II en sy gesin in 1991, het Maria aan pres. Boris Jeltsin geskryf in verband met die herbegrawe van die oorskot. Van haar Romanof-bloedverwante, wat sy nie erken as lede van die keiserlike familie nie (ook nie die kleinkinders van Nikolaas II se suster, groothertogin Ksenia Aleksandrowna, nie) het sy gesê hulle "het nie die geringste reg om hul mening en wense uit te spreek oor die kwessie nie. Hulle kan net by die graf gaan bid, soos enige ander Rus wat dit wil doen."[13] Sy het nie die egtheid van die beendere erken nie en het nie in 1998 die herbegrafnis bygewoon nie.[14] Sy het oor haar bloedverwante gesê: "My gevoel oor hulle is dat, noudat iets belangriks in Rusland gebeur, hulle skielik wakker geskrik het en sê: 'A-ha! Daar is dalk voordeel hieruit te trek.'"[15]

Maria hoop die monargie kan eendag herstel word en "is gereed om te antwoord op die oproep van die volk".[6] Toe sy oor die onmin in die Romanof-familie uitgevra is, het sy gesê:

  Pogings om my regte verdag te maak, hat ontstaan by mense wat eerstens nie tot die keiserlike familie behoort nie en tweedens óf nie self weet hoe die betrokke wette lui nie óf dink ander ken nie die wette nie. Wat ook al die geval, dit is gewetenloosheid. Waaroor ek die jammerste is, is dat sommige van my bloedverwante hul tyd en energie mors op klein intriges in plaas daarvan om daarna te streef om tot nut van hul land te wees. Ek het nog nooit met iemand oor die saak gestry nie en is bereid tot ’n bespreking en samewerking met almal, insluitende natuurlik my bloedverwante. Maar daar kan geen basis vir samewerking wees sonder respek vir ons dinastiese wette en ons familietradisies nie.[14]
  

In 2002 het Maria gefrustreerd geraak met die interne stryd in die Russiese monargistiese beweging. Toe ontdek is verteenwoordigers van die Unie van Afstammelinge van Adellike Families, een van die strydige adellike verenigings, versprei ridderlike titels en toekennings van die Orde van Sint Nikolaas die Wonderwerker sonder haar toestemming, het sy 'n relatief sterk bewoorde aanval gepubliseer.[16]

In 2003, op Maria se 55ste verjaardag, het patriarg Kirill van Moskou en die hele Rusland in 'n boodskap van gelukwensing gesê: "U is die verpersoonliking van 'n Russiese groothertogin: adellik, wys, mededeelsaam en gevul met 'n ware liefde vir Rusland. U woon ver van Rusland af, maar neem aktief deel aan sy lewe, juig wanneer daar geseëvier word en het simpatie wanneer daar uitdagings is. Dit is uiters bevredigend om te weet dat u selfs in hierdie nuwe historiese omstandighede 'n aansienlike bydrae maak om Rusland se beeld wêreldwyd op te bou op grond van spirituele en morele waardes en die eeue oue tradisies van die Russiese volk. Die Russiese Ortodokse Kerk bly die bewaarder van die historiese geheue van die Russiese volk, en ondersteun die warms moontlike verhoudings met die Russiese keiserlike huis, soos dit tradiasioneel gedoen het."[17]

In Desember 2013 het Maria Wladimirowna die VSA besoek op versoek van die Russies-Ortodokse Kerk in die Buiteland, wat haar ontvang het as hoof van die Russiese keiserlike huis.[18] Op 17 Julie 2018 het sy deelgeneem aan die liturgiese viering van die 100-jarige herdenking van die teregstelling van sint Nikolaas II, keiserin Alexandra en hulle kinders wat deur patriarg Kirill I in Jekaterinburg gehou is.[19]

In Januarie 2021 het Maria die morganatiese verlowing aangekondig van haar seun aan Rebecca Virginia Bettarini van Italië. Bettarini het haar tot die Russiese Ortodokse Kerk bekeer en die naam Viktoria Romanowna aangeneem. Maria het die paartjie toestemming gegee om te trou. Sy het bepaal Bettarini sou die titel prinses en die aanspreekvorm "Haar Deurlugtige Hoogheid" hê. Sy sou ook die van Romanof kon gebruik.[20] In Maart het sy Rusland se inval in Oekraïne veroordeel,[21] nadat sy voorheen Rusland se anneksasie van die Krim en Donbas in 2014 gesteun het.[22]

Eretitels

wysig

Russiese dinastiese eretitels

wysig

Russies-Ortodokse Kerk

wysig
  •   Russies-Ortodokse Kerk Buite Rusland: Orde van Sint Sergius van Radonezj, 1ste Klas[32]
  •   Russies-Ortodokse Kerk Buite Rusland: Orde van Ons Dame van die Teken,[33] 1ste Klas
  •   Russies-Ortodokse Kerk Buite Rusland: Medalje van Johannes van Shanghai en San Francisco[34]

Stamboom

wysig
4. Groothertog Kirill Wladimirowitsj van Rusland
2. Groothertog Wladimir Kirillowitsj van Rusland
5. Prinses Victoria Melita van Sakse-Koburg en Gotha
1. Maria Wladimirowna, groothertogin van Rusland
6. George, prins Bagration van Mukhrani
3. Prinses Leonida Bagration van Mukhrani
7. Helena Nowina Złotnicka

[35]

Verwysings

wysig
  1. ↑ 1,0 1,1 Massie, p 269
  2. ↑ Flintoff, John-Paul (20 September 2003). "Tsar Struck" (in Engels). John-Paul Flintoff. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Oktober 2019. Besoek op 10 Julie 2012.
  3. ↑ "Empress Maria in Vladivostok" (in Engels). Vladivostok Times. 11 Julie 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Februarie 2012. Besoek op 11 Augustus 2008.
  4. ↑ Massie, p 263
  5. ↑ 5,0 5,1 "The Romanov Imperial dynasty in emigration XX century". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Augustus 2006. Besoek op 11 Augustus 2008.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 "Maria I Wladimirovna". imperialhouse.ru. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Oktober 2008. Besoek op 11 Augustus 2008.
  7. ↑ Massie p 263
  8. ↑ red. John Kennedy. (2003). Almanach de Gotha (186th uitg.). Woodbridge: Boydell & Brewer. p. 317. ISBN 0-9532142-4-9. OCLC 166702094.
  9. ↑ Olga S. Opfell (2001). Royalty who wait: the 21 heads of formerly regnant houses of Europe. Jefferson, NC: McFarland & Co., Inc Publishers. p. 79. ISBN 978-0-7864-0901-3.
  10. ↑ Massie, p 263-264
  11. ↑ Eilers, Marlene. Queen Victoria's Descendants. 2de uitg. Rosvall Royal Books: Falkoping, Swede, 1997.
  12. ↑ Kurth, Peter (Januarie 1993). "The mystery of the Romanov bones". Vanity Fair (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Oktober 2011. Besoek op 11 Augustus 2008.
  13. ↑ Massie, p270
  14. ↑ 14,0 14,1 "Interview with Maria Vladimirovna". imperialhouse.ru. 12 Desember 2005. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Februarie 2009. Besoek op 11 Augustus 2008.
  15. ↑ Massie, p 274
  16. ↑ "Declaration by Grand Duchess Maria Vladimirovna". Imperialhouse.ru. 11 Desember 2002. Besoek op 11 Augustus 2008.
  17. ↑ (Gundyayev), Kirill. "Patriarch of Moscow and All Russia". imperialhouse.ru. Besoek op 26 Oktober 2018.
  18. ↑ "Celebrations of the Feast Day of the Kursk-Root Icon". Synod of Bishops of the Russian Orthodox Church Outside of Russia. Besoek op 3 Maart 2014.
  19. ↑ Tass. 17 July 2018. Patriarch Kirill I Leads Procession Commemorating Slain Czarist Family. Besoek op 17 Julie 2018.
  20. ↑ Scarsi, Alice (21 Januarie 2021). "Royal Wedding 2021: Russian Grand Duke to celebrate imperial nuptials THIS year". Express.co.uk.
  21. ↑ "Ukraine: Princess Romanova condemns the invasion". GlobalHappenings. 24 Maart 2022.
  22. ↑ Grand Duchess Maria: Russia will not give up Crimea despite sanction
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 23,3 23,4 23,5 23,6 23,7 Sainty, Guy Stair (2007). World Orders of Knighthood and Merit. Burke's Peerage & Gentry. pp. 2, 086. ISBN 9780971196674.
  24. ↑ ""Register of Orders of Chivalry: Report of the International Commission for Orders of Chivalry; 2016"" (PDF). icocregister.org. International commission for orders of chivalry. Besoek op 28 November 2021.
  25. ↑ ""Register of Orders of Chivalry: Report of the International Commission for Orders of Chivalry; 2016"" (PDF). icocregister.org. International commission for orders of chivalry. Besoek op 28 November 2021.
  26. ↑ ""Register of Orders of Chivalry: Report of the International Commission for Orders of Chivalry; 2016"" (PDF). icocregister.org. International commission for orders of chivalry. Besoek op 28 November 2021.
  27. ↑ ""Register of Orders of Chivalry: Report of the International Commission for Orders of Chivalry; 2016"" (PDF). icocregister.org. International commission for orders of chivalry. Besoek op 28 November 2021.
  28. ↑ ""Register of Orders of Chivalry: Report of the International Commission for Orders of Chivalry; 2016"" (PDF). icocregister.org. International commission for orders of chivalry. Besoek op 28 November 2021.
  29. ↑ ""Register of Orders of Chivalry: Report of the International Commission for Orders of Chivalry; 2016"" (PDF). icocregister.org. International commission for orders of chivalry. Besoek op 28 November 2021.
  30. ↑ ""Register of Orders of Chivalry: Report of the International Commission for Orders of Chivalry; 2016"" (PDF). icocregister.org. International commission for orders of chivalry. Besoek op 28 November 2021.
  31. ↑ ""Register of Orders of Chivalry: Report of the International Commission for Orders of Chivalry; 2016"" (PDF). icocregister.org. International commission for orders of chivalry. Besoek op 28 November 2021.
  32. ↑ Gilbert, Paul. "Grand Duchess Maria Awarded Order of St. Sergius of Radonezh Ist Class". ROYAL RUSSIA. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Januarie 2016. Besoek op 21 Augustus 2022.
  33. ↑ Gilbert, Paul (12 Desember 2013). "ROYAL RUSSIA: News, Videos & Photographs About the Romanov Dynasty, Monarchy and Imperial Russia - Updated Daily". Angelfire.com. Besoek op 10 Julie 2015.
  34. ↑ "The Russian Orthodox Church Outside of Russia - Official Website". Synod.com. Besoek op 10 Julie 2015.
  35. ↑ Montgomery-Massingberd, Hugh. "Burke's Royal Families of the World: Volume I Europe & Latin America, 1977, pp. 235, 268, 271, 474. ISBN 0-85011-023-8

Bykomende bron

wysig
  • Massie, Robert K. (1995). The Romanovs The Final Chapter. Jonathan Cape. ISBN 0-224-04192-4.

Eksterne skakels

wysig
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Maria_Wladimirowna,_groothertogin_van_Rusland&oldid=2583537"