Marija Gimbutas
Marija Gimbutas (Litaus: Marija Gimbutienė; * 23 Januarie 1921 in Vilnius, Litaue as Marija Birutė Alseikaitė; † 2 Februarie 1994 in Los Angeles, VSA) was 'n prehistorikus en antropoloog. Sy het haar akademiese opleiding aan die Vytautas-Magnus-universiteit te Kaunas, Litaue en aan die Universiteit van Tübingen in Duitsland ontvang en hier in 1946 haar doktorale tesis oor "Die begrafniskultuur in prehistoriese Litaue" voltooi.
Marija Gimbutas | |
Marija Gimbutas naas Steen nommer 52, Newgrange, Co. Meath, Ierland, in September 1989
| |
Geboortenaam | Marija Birutė Alseikaitė |
---|---|
Gebore | 23 Januarie 1921 Vilnius, Litaue |
Oorlede | 2 Februarie 1994 (op 73) Los Angeles, Kalifornië, Verenigde State |
Nasionaliteit | Litaue |
Vakgebied | Argeologie |
Alma mater | Vytautas-Magnus-universiteit en Universiteit van Vilnius |
Bekend vir | Koergan-hipotese |
Haar wetenskaplike benadering was interdissiplinêr en het 'n basiese opleiding in taalkunde, etnologie en godsdiensgeskiedenis behels. Hierdie wye spektrum van kennis oor 'n verskeidenheid vakgebiede was buitengewoon. In 1941 het sy met Jurgis Gimbutas getrou, en uit hierdie huwelik is drie dogters gebore. Die gesin het in 1949 na die Verenigde State geëmigreer.
Marija Gimbutas het in 1956 internasionale bekendheid verwerf met haar sogenaamde "Koergan-hipotese" waarin sy argeologiese beskawings van die laat Jongsteentydperk en die vroeë Bronstydperk in Rusland asook in Oekraïne en Moldawië volgens gemeenskaplike begrafniskultuur-kenmerke as nou verwant beskryf het. Die Russiese term koergan verwys na prehistoriese grafheuwels. Haar hipotese was - net soos ander teorieë ten opsigte van vroeë Indo-Europese beskawings - spekulatief van aard en sodoende aan omstredenheid gekoppel.