Nikolaus Pevsner
Sir Nikolaus Bernhard Leon Pevsner CBE FBA (* 30 Januarie 1902 in Leipzig, Duitsland; † 18 Augustus 1983 in Londen) was 'n Duitse kunshistorikus wat hom in 1933 weens sy Joodse afkoms as politieke vlugteling in die Verenigde Koninkryk gevestig het. Hier het Pevsner, wat hom oorspronklik veral met barok-skilderkuns besig gehou het, begin om op kontemporêre boukuns te fokus.
Nikolaus Pevsner | |
|---|---|
| Gebore | Nikolaus Bernhard Leon Pevsner 30 Januarie 1902 |
| Sterf | 18 Augustus 1983 (op 81) |
| Nasionaliteit | .svg){kind=small} Verenigde Koninkryk |
| Beroep | Kuns- en argitektuurhistorikus |
| Bekend vir | The Buildings of England |
| Titel | PhD (1924) |
| Eggenoot | Lola Kurlbaum (vanaf 1923) |
| Kinders | Uta Pevsner, Tom Pevsner, Dieter Pevsner |
| Ouer(s) | Hugo en Anna Pevsner |
| Webwerf | Pevsner Architectural Guides |
As 'n redakteur van die tydskrif Architectural Review en as akademikus is Pevsner veral verbind met sy rustelose pogings om die Britse publiek van die noodsaaklikheid van 'n besonder streng toepassing van modernistiese argitektuur te oortuig. Nogtans was hy een van die stigterslede van die Victorian Society, 'n vereniging wat in 1957 in die lewe geroep is om sommige van Londen se ikoniese Victoriaanse geboue van sloping te red.
Pevsner se belangrikste nalatenskap is egter sy omvattende reeks werke oor die boukuns van Engeland, The Buildings of England - 'n projek waarby hy vanaf die begin in 1945 tot met sy afsterwe in 1983 betrokke was en waarvan hy 32 boekdele alleen en 'n verdere tien in samewerking met ander outeurs geskryf het.[1]
Die boukuns van Londen is aanvanklik in twee boekdele behandel. Die eerste hiervan, getitel London, is in 1952 gepubliseer en was aan argitektuur buite die City of London en die City of Westminster gewy. Pevsner se omvattende navorsing oor en gedetailleerde beskrywings van geboue in die Britse hoofstad het van die boek 'n standaardwerk oor Londense argitektuur gemaak. Net so baanbrekend was die werk se handige sakformaat.
Voortgesette hersiening van die materiaal en die Britse hoofstad se onstuimige groei het die aantal boekdele oor Londen intussen tot ses laat groei. Ondanks Pevsner se reputasie as nugtere akademikus is sy werke vol van lewendige beskrywings soos the South Bank is brutalism at its most brutal.[2] Hierdie besondere skryfstyl het die pad gebaan vir een van sy mees uitgesproke medeskrywers, Ian Nairn, wie se gids oor Londen (Nairn's London, 1968) intussen kultstatus geniet.