Pratt & Whitney R-1830 Twin Wasp
Die Pratt & Whitney R-1830 Twin Wasp is 'n Amerikaanse lugverkoelde radiaal vliegtuigenjin. Dit het 'n enjinverplasing van 30.0 L en sy slaglengte en deursnee is beide 140 mm. Daar is reeds met die ontwerp in 1929 begin toe Pratt & Whitney met enjins met twee rye silinders begin eksperimenteer het. Daar is met produskie in 1932 begin en die enjin was op groot skaal gebruik in die 1930's.
Die enjin was gekies vir gebruik op die viermotorige Consolidated B-24 Liberator en die tweemotorige Douglas DC-3 passasiersvliegtuig, twee van die mees vervaardigste vliegtuie in die geskiedenis. Daar was 173,618 eenhede van die R-1830 enjin vervaardig[1] wat dit die mees vervaardigste vliegtuigenjin ooit maak.
'n Verbeterde weergawe, die Pratt & Whitney R-2000 was geproduseer vanaf 1942. Die deursnee van die silinders is vergroot na 146 mm en daar was 'n paar ander anderinge om die brandstof verbruik te verbeter asook om beter krag met laer oktaan brandstof te lewer. Die grootste gebruiker van die R-2000 was die Douglas DC-4.
Effektief is die enjin uit diens onttrek, tog word dit steeds op die Douglas DC-3 en 'n paar ander museum en veteraan vliegtuie gebruik. Dit word nie meer vervaardig nie maar onderdele is nog beskikbaar en daar is ook 'n mark vir tweedehandse enjins en onderdele.
Variante wysig
- R-1830-1: 600 kW
- R-1830-9: 630 kW, 710 kW
- R-1830-11: 600 kW
- R-1830-13: 670 kW, 710 kW, 780 kW
- R-1830-17: 890 kW
- R-1830-21: 890 kW
- R-1830-25: 820 kW
- R-1830-33: 890 kW
- R-1830-35: 890 kW en toegerus met 'n GE B-2 turbosuperaanjaer
- R-1830-41: 890 kW en toegerus met 'n GE B-2 turbosuperaanjaer
- R-1830-43: 890 kW
- R-1830-45: 780 kW
- R-1830-49: 890 kW
- R-1830-64: 630 kW, 670 kW
- R-1830-65: 890 kW
- R-1830-66: 750 kW, 780 kW, 890 kW
- R-1830-72: 780 kW
- R-1830-75: 1,010 kW
- R-1830-76: 890 kW
- R-1830-82: 890 kW
- R-1830-86: 890 kW
- R-1830-88: 890 kW
- R-1830-90: 890 kW
- R-1830-90-B: 890 kW
- R-1830-92: 890 kW
- R-1830-94: 1,010 kW
- R-1830-S1C3-G: 780 kW, 890 kW
- R-1830-S3C4-G: 890 kW
- R-1830-S6C3-G: 820 kW
- R-1830-SC-G: 670 kW
- R-1830-SC2-G: 670 kW, 780 kW
- R-1830-SC3-G: 794 kW dieselfde enjin was in Swede gebou as die STWC-3G deur die SFA-maatskappy vir die Sweedse FFVS 22, Saab 17 en Saab 18 vliegtuie.
Toepassings wysig
- Bloch MB.176
- Boeing XB-15
- Budd RB Conestoga
- Burnelli CBY-3
- CAC Boomerang – Australiaanse "nood vegvliegtuig"
- CAC Woomera
- Consolidated B-24 Liberator
- Consolidated PBY Catalina
- Consolidated PB2Y Coronado
- Consolidated PB4Y Privateer
- Curtiss P-36 Hawk
- DAP Beaufort – Australiaanse weergawe van die Bristol Beaufort
- Douglas C-47 Skytrain
- Douglas DC-3
- Douglas DB-7 – slegs vroeë variante
- Douglas TBD Devastator
- FFVS J 22 – "nood vegvliegtuig"; inhuis gebou deur Sweedse Lugmag
- Grumman F4F Wildcat
- I.Ae. 24 Calquin
- Laird-Turner Meteor LTR-14
- Lioré et Olivier LeO 453
- Lockheed Model 18 Lodestar
- Lisunov Li-3 – 'n Joego-Slawië weergawe van die Lisunov Li-2
- Martin Maryland
- Martin M-130
- Republic P-43 Lancer
- Saab 17
- Saab 18
- Short Sunderland V
- Seversky P-35
- Vickers Wellington IV
- VL Myrsky – Finse "nood vegvliegtuig"
- Vultee P-66 Vanguard
Verwysings wysig
- ↑ Verwysingfout: Invalid
<ref>tag; no text was provided for refs namedwww.pw.utc.com
| Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal. |
