Simon Bruinders
Simon Bruinders is ’n Suid-Afrikaanse akteur, skrywer en dramaturg. Hy tree van die laat 1980’s op die verhoog op en is ook in rolprente soos Broer Matie te sien. In 1990 vertolk hy die rol van Anker in Pieter Fourie se Die Koggelaar (onder regie van Gerben Kamper) by die destydse Sukovs.[1]
| Simon Bruinders | |
| Geboorte | datum? George |
|---|---|
| Nasionaliteit | Suid-Afrika |
| Beroep(e) | Akteur, aanbieder, produksiebestuurder |
| Rolprente | Broer Matie |
| Internet-rolprentdatabasis-profiel | |
Lewe en werk wysig
Simon Bruinders is die jongste van tien kinders en hy word groot in die omgewing van George. Op sewentienjarige leeftyd sluit hy by die staatsdiens aan en word later 'n personeelbeampte by Sasol in Secunda, waar hy onder meer verantwoordelik is vir die stigting van ’n netbal-, rugby- en toneelklub vir personeellede.[2] Sy passie is egter vir die toneel, wat hy eers deeltyds beoefen. Hy word ’n bekende akteur wat onder andere ’n hoofrol vertolk in Jans Rautenbach se rolprent “Broer Matie”, waarna hy in ongeveer negentien televisiereekse soos “Ballade vir ’n enkeling”, “Soutmansland”, “Jozi Streets”, “Scandal”, “Egoli” en “7de Laan” optree. As televisie-aanbieder is hy ook betrokke by die maak van verskeie joernaal- en dokumentêre programme. Vir groot mynhuise skryf hy gereeld industriële teater oor onderwerpe soos beroepsveiligheid en produktiwiteit. Hy is intens betrokke by die gemeenskap en beywer hom vir die stigting van die Suid-Afrikaanse vryslawe-stigting, wat fokus op die behoeftes van afstammelinge van slawe. In 2015 word hy uitgenooi om deel te neem aan die Week van die Afrikaanse Roman in Nederland en Vlaandere. Sy geloof in die waarde van die opvoering van sy drama “Die sideboard” laat hom in 2016 selfs sy motor verpand sodat hy kan help om die akteurs wat daarin speel, te betaal.[3] Hy is getroud met Girty Klink en hulle het vier kinders, Jeromey, Alvin, Nadia en Marguerite. Hulle woon in Sophiatown in Johannesburg.
Skryfwerk wysig
Sy roman “Die sideboard”[4] vertel die verhaal van die Kaapse bruin mense wat in die Tweede Wêreldoorlog vir Suid-Afrika gaan veg het.[5] Abraham de Bruin is ’n ongeletterde skrynwerker van Saasveld naby George wat vir ekstra inkomste bossiestee pluk en droom van ’n gesin saam met die onderwyseres Stella Figland.[6] Sy weier egter om te trou met iemand wat nie sy naam kan skryf nie. Hy leer om dit te doen en op die dag van sy troue teken hy vir die eerste keer sy naam. Nou begin sy grootste geveg egter eers, die stryd om as mens erken te word ongeag die kleur van sy vel. Abraham is op die punt om die stuk grond waarop hulle boer te koop wanneer die tyding kom dat hulle hierdie huurgrond moet ontruim. Hulle word verskuif na die Eiland, ’n vrugbare stuk landbougrond. Hy sluit by die Suid-Afrikaanse Weermag aan omdat daar aan die soldate ’n stuk grond belowe word en die roman volg sy reis deur Sentraal-Afrika tot by Egipte en weer terug na George. Van die belofte van grond van die regering kom daar niks nie. Tien jaar na hulle eerste verskuiwing word hulle ingevolge die Groepsgebiedewet weer verskuif, hierdie keer na Rosemoor, ’n subekonomiese woonbuurt in George. Teen die einde van die roman kan Abraham sy wens vervul en ’n stukkie grond koop in Delvillebos in die bruin woonbuurt Pacaltsdorp. Parallel met De Bruin se verhaal is dié van Koos Venter en sy gesin, wat glo dat sy blanke vel hom meerderwaardig bo ander rasse maak. Die roman lewer aangrypende kommentaar op die impak van apartheid, maar is ook ’n mooi liefdesverhaal. Abraham se liefde vir Stella bewys hy deur die buffet van die titel vir haar te maak van swarthout en geelhout en hierdie meubelstuk, waarop die Bybel altyd lê, word net soos die karakters gedurig bedreig en amper vernietig. Die boek word in Engels en Nederlands vertaal en word ook vir die verhoog verwerk. Onder die titel “Die sideboard musical” word dit in die Mardi Grasteater in Carnival City opgevoer, waarna dit ook opgevoer word by onder andere die Staatsteater se Arena, die Taalmonument in die Paarl en in Worcester en George.
Hy skryf ook jeugdramas soos “Like porcelain”, “Chief” en “Carma”.[7]
Publikasies wysig
| Jaar | Publikasies |
|---|---|
| 2014 | Die sideboard |
Filmografie wysig
- ’n Hondelewe (TV-fliek), 2015 as Meester Jantjies
- Ekhaya: A Family Chronicle (TV-minireeks), 1997 as Mnr. Malgas
- Halfmanspunt (TV-fliek), 1986 as Rodney Links
- Two Weeks in Paradise (TV-fliek), 1985 as Pompies Petersen
- Broer Matie, 1984 as Kieries (Daniel Kammies)
Bronnelys wysig
Tydskrifte en koerante wysig
- Anoniem: “Debutante ook na Afrikaanse week”, Beeld, 13 April 2015
- Bellingan, Maretta: “Om te kan inspireer en help, maak hom bly”, Beeld, 26 Februarie 2016
- Nel, Jaco: “Eg SA verhaal kom planke toe”, Rapport, 1 November 2015
- Rooi, Jacob: “Akteur wiele kwyt oor borgskap”, Rapport, 24 Januarie 2016
Verwysings wysig
- ↑ HAT Taal-en-feitegids, Pearson, Desember 2013, ISBN 978-1-77578-243-8
- ↑ Maretta Bellingan se artikel in Beeld van 26 Februarie 2016
- ↑ Jacob Rooi se artikel in Rapport van 24 Januarie 2016
- ↑ Grobler, Riaan: Rapport, 18 Mei 2014
- ↑ Rust, Riette: Beeld, 7 April 2014
- ↑ Willemse, Hein “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 52 no. 1 Herfs 2015
- ↑ Maretta Bellingan se artikel in Beeld van 26 Februarie 2016