Sinofobie (van die Latynse Sinae, "China", en die Griekse φόβος phobos, "vrees") of anti-Chinese sentiment het betrekking op gevoelens soos haat of vrees vir China (en verwante lande), sy volke, sy diaspora of sy kultuur.[1] Die teiken is dikwels Chinese minderhede wat buite China woon en dit het dikwels ’n invloed op immigrasie, die ontwikkeling van nasionale identiteit in buurlande, ongelykheid in rykdom, diskriminasie en rassisme.[2] Die teenoorgestelde daarvan is Sinofilie.

Statistieke wysig

In 2013 het die Pew-navorsingsentrum van die VSA ’n meningspeiling oor Sinofobie gedoen en bevind die helfte van die lande wat betrek is (19 van 38) beshou China in ’n positiewe lig. Beijing se sterkste ondersteuners was in Asië: Maleisië (81%) en Pakistan (81%); Afrika: Kenia (78%), Senegal (77%) en Nigerië (76%); en Latyns-Amerika: veral lande wat nou betrokke is by die Chinese mark soos Venezuela (71%), Brasilië (65%) en Chili (62%).[3] Anti-Chinese gevoelens was egter hoog in die Weste en ander Asiatiese lande: Net 28% van Duitsers en Italiane en 37% van Amerikaners het China in ’n gunstige lig beskou. Japan het van al die lande die negatiefste gevoelens gehad, met 93% wat China in ’n slegte lig beskou het, insluitende 48% wat China in ’n baie slegte lig beskou het. Net 5% van Japannese wat ondervra is, het positief oor China gevoel. Daar was ook meerderhede in Duitsland (64%), Italië (62%) en Israel (60%) wat negatiewe gevoelens gehad het.

Hoewel die meeste jong mense van China gehou het, het die meeste mense in 26 van die 38 nasies gevoel China tree eensydig op in internasionale sake en dit verhoog die spanning tussen China en sy buurlande, buiten Rusland, oor gebiedsdispute. Dié kommer oor Beijing se gebrek aan die inagneming van ander lande se belange wanneer hulle besluite oor buitelandse beleid neem, was veral sterk in Asië-Pasifiese lande – in Japan (89%), Suid-Korea (79%) en Australië (79%) – en in Europa – in Spanje (85%), Italie (83%), Frankryk (83%) en Brittanje (82%). Sowat die helfte van die deelnemers in die sewe Midde-Oosterse lande wat ondervra is, het gemeen China tree eensydig op. Dit sluit in 79% van Israeli's, 71% van Jordaniërs en 68% van Turke. Afrikalande, veral groot meerderhede in Kenia (77%), Nigerië (70%), Suid-Afrika (67%) en Senegal (62%), glo Beijing neem hulle belange in ag wanneer hulle besluite oor buitelandse beleid neem.[3]

Verwysings wysig

  1. Company, Houghton Mifflin Harcourt Publishing. "The American Heritage Dictionary entry: Sinophobic". ahdictionary.com. Besoek op 25 Oktober 2020.
  2. "Immigration Policy". The Princeton Encyclopedia of American Political History. (2010). Princeton University Press. 
  3. 3,0 3,1 Chapter 3. Attitudes toward China - Pew Global Attitudes. 18 Julie 2013.

Skakels wysig