Bloukuifloerie
(Aangestuur vanaf Tauraco porphyreolophus)
Bloukuifloerie (Musophaga porphyreolopha; Engels: Purple-crested Turaco) is 'n voël wat 43 cm lank word. Dié treffende voëls kom redelik algemeen voor en in die Oos-Transvaalse Laeveld sal hulle dig beboomde tuine besoek. Hulle word meestal in pare of klein groepies gesien, maar is die maklik om dop te hou nie aangesien hulle geneig is om in die digte blaredak te bly en van tak tot tak te spring, eerder as om lang ente te vlieg. Dit is die nasionale voël van Eswatini.
| Bloukuifloerie | |
|---|---|
.jpg)
| |
| Wetenskaplike klassifikasie | |
| Domein: | |
| Koninkryk: | |
| Filum: | |
| Klas: | |
| Orde: | |
| Familie: | |
| Genus: | |
| Spesie: | T. porphyreolophus
|
| Binomiale naam | |
| Tauraco porphyreolophus (Vigors, 1831)
| |
Algemeen
wysig- Beskrywing: Die Bloukuifloerie is donkerder as die baie groen Knysnaloerie. Dit word van laasgenoemde onderskei aan die pers kuif, wat gewoonlik swart voorkom, en aan die afwesigheid van die wit om die oë en aan die kuif. Hierdie spesie is, soos die Knysnaloerie, baie sku en word gewoonlik net gesien wanneer dit van boom tot boom spring en die rooi aan die vlerke baie opvallend is. Jong voël lyk soos volwassene, net valer.
- Habitat: Kus- en rivier woude en breëblaarboswêreld.
- Status: Algemene standvoël.
- Soortgelyke spesie: Knysnaloerie, Rooikuifloerie.
- Roep: 'n Harde ‘Kok-kok-kok-kok’.
- Dieet: Hoofsaaklik vrugte; die kleintjies word ongewerwelde diere gevoer.
Broeigewoontes
wysig- Plek: In 'n boom, ruigte of klimop, gewoonlik minder as vyf meter bo die grond.
- Nes: Die nes bestaan uit 'n stokkiesplatform.
- Seisoen: Oktober tot Januarie.
- Getal eiers: 1-4.
- Broeitydperk: Sowat 23 dae.
- Kuikenstadium: Sowat 25-30 dae, maar slegs 10 dae daarna bobaas vlieërs.
In die tuin
wysig- Habitat: 'n Goed gevestigde blaredak-habitat in die tuin sal hierdie pragtige skugter loeries lok. Hulle is lief vir bad, en sal geredelik enige water in die eksklusiewe gebied gebruik, waar hulle veilig voël.
- Kosvereistes: Vrugte van die blaredakke van verskeie bome sal díe voël lok. Baie lief vir die uitheemse Luisboom (Solanum mauritianum), Essenhout (Ekebergia capensis), Waterbessie (Syzygium cordatum), Jakkelsbessie (Diospyros mespiliformis), en Wildevye (Ficus-spesies). Hulle eet ook aangeplante vrugte, soos koejawels en moerbeie. Vrugte kan in die eksklusiewe gebied aangebied word.
- Nesmaak: Bome, veral doringbome, wat klimoppe of parasitiese plante steun, is die voël se geliefkoosde nesmaakplekke.