Wikipedia:Voorbladartikel week 18 2021
Die Trojaanse Oorlog is in die Griekse mitologie ’n oorlog deur die Achajers (Grieke) teen die stad Troje nadat Paris van Troje Helena gesteel het van haar man, Menelaos, die koning van Sparta.
Die oorlog is een van die belangrikste gebeure in die Griekse mitologie en word weergegee in talle werke, onder andere die Ilias en die Odussee deur Homeros. Die kern van die Ilias (Boeke II-XXIII) beskryf ’n tydperk van vier dae en twee nagte in die 10de jaar van die dekade lange beleg van Troje; die Odussee beskryf die terugtog huis toe van een van die helde van die oorlog, Odusseus. Ander episodes uit die oorlog het materiaal verskaf vir Griekse tragedies en ander werke in die Griekse letterkunde, asook vir Romeinse digters soos Vergilius en Ovidius.
Die antieke Grieke het geglo Troje was naby die Dardanelle geleë en dat die Trojaanse Oorlog ’n historiese gebeurtenis in die 13de of 12de eeu v.C. was, maar teen die middel 19de eeu n.C. is beide die stad en die oorlog algemeen as niehistories beskou. In 1868 het die Duitse argeoloog Heinrich Schliemann die Engelse amateurargeoloog Frank Calvert ontmoet wat Schliemann oorreed het dat Troje ’n werklike stad was in wat nou Hisarlik in Turkye is. Op grond van uitgrawings wat Schliemann en ander gedoen het, word dit nou deur die meeste geleerdes aanvaar.
Of daar enige historiese feite in die verhaal van die Trojaanse Oorlog is, word steeds oor gedebatteer. Baie geleerdes glo dit het ’n historiese kern, maar dit kan bloot beteken die Homeriese stories is ’n vermenging van verskeie verhale van oorwinnings en ekspedisies deur Miceense Grieke in die Bronstydperk. Dié wat glo die stories handel oor ’n werklike historiese konflik, meen gewoonlik dit dateer van die 12de of 11de eeu v.C. Die datums wat verkies word, is dié wat deur Eratostenes aangegee word: 1194-1184 v.C., wat rofweg ooreenstem met argeologiese bewyse van ’n katastrofiese brand wat Troje VII verwoes het en die einde van die Laat Bronstydperk.