Bernard Stiegler

Bernard Stiegler
mens
GeslagManlikWysig
Land van burgerskapFrankrykWysig
Naam in moedertaalBernard StieglerWysig
Geboorte naamBernard Georges Alain StieglerWysig
Gegewe naamBernard, Georges, AlainWysig
Familie naamStieglerWysig
Geboortedatum1 April 1952Wysig
GeboorteplekVillebon-sur-YvetteWysig
Sterfdatum5 Augustus 2020Wysig
SterfplekÉpineuil-le-FleurielWysig
Manier van doodselfmoordWysig
KindBarbara StieglerWysig
TaalbeheersingFransWysig
BeroepfilosoofWysig
WerkgewerGoldsmiths, University of LondonWysig
Politieke ampdirekteurWysig
Alma materSchool for Advanced Studies in the Social Sciences, University Toulouse - Jean JaurèsWysig
Doktorale adviseurJacques DerridaWysig
Bekend virTechnics and Time, Aimer, s'aimer, nous aimer : du 11 septembre au 21 avril, Symbolic misery, Réenchanter le monde : la valeur esprit contre le populisme industrielWysig
Pryse ontvangOfficer of Arts and LettersWysig
Academia.edu profile URLhttp://independent.academia.edu/BernardStieglerWysig

Bernard Stiegler (1 April 1952 tot 6 Augustus 2020) was 'n Franse filosoof. Hy was hoof van die Institut de recherche et d'innovation (IRI), wat hy in 2006 gestig het by die Georges-Pompidou-sentrum. Hy was ook die stigter in 2005 van die politieke en kulturele groep, Ars Industrialis, en die stigter van die filosofiese skool pharmakon.fr, wat in Épineuil-le-Fleuriel gesetel is. Sy bekendste werk is Technics and Time, 1: The Fault of Epimetheus.

Invloede en temas wysig

Stiegler se werk word beïnvloed deur onder meer Sigmund Freud, André Leroi-Gourhan, Gilbert Simondon, Friedrich Nietzsche, Paul Valery, Edmund Husserl, Martin Heidegger, Karl Marx, Gilles Deleuze en Jacques Derrida.

Sleutel temas in sy werk is tegnologie, tyd, individualisasie, verbruikerskapitalisme, tegnologiese konvergensie, digitalisering, Amerikanisering, onderwys en die toekoms van die politieke en die menslike samelewing.

Aanhouding wysig

Tussen 1978 en 1983 is Stiegler vir 'n gewapende rooftog in die tronk, eers by die gevangenis Saint-Michel in Toulouse, en toe by die Centre de détention in Muret. Gedurende hierdie tydperk het hy begin belangstel in die filosofie, en het dit deur korrespondensie met Gerard Granel aan die Universiteit van Toulouse-Le-Mirail gestudeer. Sy transformasie in die gevangenis word beskryf in sy boek, Passer à l'acte (2003; die Engelse vertaling van hierdie werk is in die 2009-volume, Acting Out opgeneem).

Loopbaan wysig

In 1987 tot 1988, met Catherine Counot, het Stiegler 'n uitstalling in die Georges Pompidou-sentrum gehou, met die titel Mémoires du futur: bibliothèques et technologies (Herinneringe van die toekoms: biblioteke en tegnologieë). Stiegler het sy proefskrif by die Skool vir Hoërstudies in Sosiale Wetenskappe in 1992 verdedig. Hy was 'n direkteur by die Internasionale Kollege vir Filosofie, 'n professor aan die Universiteit van Tegnologie van Compiègne en 'n besoekende professor aan die Goldsmiths, Universiteit van Londen. Hy het die posisies van direkteur-generaal by die Nasionale Oudiovisuele Instituut (INA) en direkteur-generaal by die Instituut vir Navorsing en Akoestiese Koördinasie / Musiek (IRCAM) gehad.

Op 1 Januarie 2006 het hy as direkteur van die Departement van Kultuurontwikkeling by die Georges-Pompidou-sentrum begin. Hy is tans direkteur van die Institut de recherche et d'innovation (IRI), wat in April 2006 op sy inisiatief geskep is. Die IRI is verbind met die Departement van Kultuurontwikkeling. In 2010 het Stiegler sy eie filosofie skool in die Franse dorp Épineuil-le-Fleuriel geopen.

Stiegler het sedert 1994 voortdurend boeke, artikels en onderhoude gepubliseer. Sy werke sluit verskeie deurlopende reeks boeke in:

  • La technique et le temps (3 volumes). Die Technics and Time-reeks beskryf die kern van Stiegler se filosofiese projek, en veral sy tesisse dat die rol van tegniek in die geskiedenis van die filosofie onderdruk is en dat tegniek, as georganiseerde anorganiese aangeleentheid, en as in wese 'n vorm van herinnering is, aanduidend is van die mens se tydelikheid. Die reeks bevat uitgebreide leeswerk van die werke van André Leroi-Gourhan, Martin Heidegger, Edmund Husserl en Immanuel Kant. Dit bevat ook sy verduideliking van die "sinematiese grondwet van bewussyn", sowel as sy tesis dat mense in wese "aannemende" en "prostetiese" wesens is. Stiegler het soms na verdere volumes van hierdie reeks verwys, maar dit moet nog verskyn. Al drie bestaande volumes is in Engels vertaal en deur Stanford University Press gepubliseer.
  • De la misère symbolique (2 volumes). Hierdie reeks is veral gefokus op die manier waarop kulturele, simboliese en inligtingstegnologie 'n metode geword het om die vorming van begeerte in diens van produksie te industrialiseer, met destruktiewe gevolge vir psigiese en kollektiewe individualisasie. Stiegler beskryf sy konsepte van "algemene organologie" ('n manier om die mede-individualisasie van menslike organe, tegniese organe en sosiale organisasies te bedink) en "genealogie van die verstandige" ('n manier om die historisiteit van menslike begeerte en estetika te dink). Dit bevat uitgebreide leeswerk van Sigmund Freud en Gilles Deleuze, asook van die werke van Alain Resnais, Bertrand Bonello, Andy Warhol en Joseph Beuys. Albei volumes is in Engelse vertaling gepubliseer.
  • Mécréance et Discrédit (3 volumes). Die ongeloof- en diskredietreeks is bekommerd oor die manier waarop die industriële organisasie van produksie en dan verbruik vernietigende gevolge vir die lewenswyses van die mens gehad het, veral met die wyse waarop die verlies van savoir-faire en savoir-vivre (dit is die verlies van die kennis van hoe om te doen en hoe om te lewe), het gelei tot wat Stiegler "algemene proletarisering" noem. "In hierdie reeks verklaar Stiegler sy siening dat dit nie in die lig van die huidige stand van die globale tegniese stelsel is om kapitalisme te oorkom nie, maar om sy industriële basis te omskep om die verlies van gees te voorkom waaruit dit toenemend voorkom ly in die tweede volume. Stiegler stel die konsep van die "Antigone kompleks" bekend om die psigososiale effekte van die vernietiging van gesag te beskryf - dit is die vernietiging van die superego-op-politiek en jeug. Die reeks bevat uitgebreide lesings van Paul Valéry , Max Weber, Aristoteles en Herbert Marcuse, asook ontledings van die krisis van Mei 1968 en die misdaad van Patricia en Emmanuel Cartier. Die eerste volume is in 2011 gepubliseer deur Polity Press in 2011, die tweede in 2012 en die derde in 2014.
  • Constituer l'Europe (2 volumes). In hierdie reeks is Stiegler bekommerd oor die gevolge van die vernietiging van psigiese en kollektiewe individualisasie op Europa. Hy argumenteer vir die noodsaaklikheid om 'n nuwe individualisasieproses op kontinentale vlak in te stel, wat ingesluit is in 'n indiwidualiseeringproses wat op die wêreldvlak funksioneer. Op die spel, sê hy, is die skepping van 'n nuwe Europese "motief" wat die herontwerp van industriële beskawing in staat sal stel.

Ars Industrialis wysig

Op 18 Junie 2005 het Stiegler 'n politieke en kulturele groep gestig, Ars Industrialis, waarvan die manifes 'n "industriële politiek van gees" vereis. Die manifes is onderteken deur Stiegler en die ander medestigters van die groep, George Collins, Marc Crépon, Catherine Perret en Caroline Stiegler. 'n Opgedateerde manifes is in 2010 vrygestel.

Épineuil-le-Fleuriel wysig

Op 18 September 2010 het Stiegler sy eie filosofie skool (Pharmakon.fr) geopen in die klein Franse dorp Épineuil-le-Fleuriel, in Cher (département). Die skool bied 'n kursus vir die Lycée-studente in die streek aan, 'n doktorale program wat deur videokonferensie aangebied word, en 'n somerskademie wat beide groepe studente as belanghebbende inwoners van die omliggende omgewing betrek. Die konteks en temas van die skool lê in Stiegler se argument dat ons 'n tydperk van post-verbruikerisme en post-globalisering betree. Op 'n filosofiese vlak is die skool betrokke by navorsing, kritiek en analise in ooreenstemming met Stiegler se farmakologiese (pharmacological) benadering.

Film en televisie wysig

Stiegler verskyn prominent in 'n aantal films en televisie, en het verskeie kere op Franse televisie verskyn. Onder sy belangrikste verskynings is die volgende:

  • The Ister (2004), onder leiding van Daniel Ross en David Barison, 'n dokumentêr oor Heidegger waarin Stiegler 'n belangrike rol speel.
  • An Organization of Dreams (2009), onder leiding van Ken McMullen, 'n eksperimentele riller geïnspireer deur Stiegler se werk, en waarin hy verskyn.
  • Le temps de cerveau disponible (2010), onder leiding van Jean-Robert Viallet, 'n dokumentêre oor televisie waarin Stiegler die hoofdeelnemer is.
  • Après la gauche (2011), onder leiding van Jeremy Forny, 'n dokumentêr oor die probleme van die politieke linkses, met Stiegler.

Familie wysig

Stiegler se dogter Barbara (gebore 1971) is ook 'n filosoof. Sy het die École Normale Supérieure de Fontenay-St-Cloud bygewoon en in 2003 haar doktorsgraad van die Universiteit van Parys IV: Parys-Sorbonne behaal. Barbara Stiegler is die outeur van Nietzsche et la biologie (2001) en Nietzsche et la critique de la stoel: Dionysos, Ariane, le Christ (2005). Sy moet nie verwar word met die Duitse sosioloog met dieselfde naam nie.

Toekennings wysig

  • Ordre des Arts et des Lettres (2016)

Bibliografie wysig

Boeke in Frans wysig

  • (1996) Échographies de la télévision. Entretiens filmés (met Jacques Derrida). ISBN 2-7186-0480-8
  • (2001) La technique et le temps. Tome 3, Le temps du cinéma et la question du mal-être. ISBN 2-7186-0563-4
  • (2004) Mécréance et Discrédit. Tome 1, La décadence des démocraties industrielles. ISBN 2-7186-0660-6
  • (2006) Réenchanter le monde. La valeur esprit contre le populisme industriel (met Marc Crépon, George Collins & Catherine Perret). ISBN 2-08-210585-7
  • (2006) Le théâtre, le peuple, la passion (met Jean-Christophe Bailly & Denis Guénoun). ISBN 2-84681-170-9
  • (2006) Des pieds et des mains. Petite conférence sur l'homme et son désir de grandir. ISBN 2-227-47566-8
  • (2006) Mécréance et Discrédit. Tome 3, L'esprit perdu du capitalisme. ISBN 2-7186-0715-7
  • (2006) Mécréance et Discrédit. Tome 2, Les sociétés incontrolables d'individus désaffectés. ISBN 2-7186-0706-8
  • (2007) Avril-22. Ceux qui préfèrent ne pas (met Alain Jugnon, Alain Badiou & Michel Surya). ISBN 2-916492-31-3
  • (2007) De la démocratie participative. Fondements et limites (met Marc Crépon). ISBN 2-7555-0033-6
  • (2009) Faut-il interdire les écrans aux enfants? (met Serge Tisseron). ISBN 2-918414-12-3
  • (2010) Ce qui fait que la vie vaut la peine d'être vécue. De la pharmacologie. ISBN 2-08-122035-0
  • (2012) L'école, le numérique et la société qui vient (met Philippe Meirieu & Denis Kambouchner). ISBN 2-7555-0644-X
  • (2016) Dans la disruption. Comment ne pas devenir fou?

Boeke in Engels wysig

  • (1998) Technics and Time, 1: The Fault of Epimetheus (Stanford: Stanford University Press). ISBN 978-0-8047-3041-9
  • (2002) Echographies of Television: Filmed Interviews (Cambridge: Polity Press), met Jacques Derrida. Insluitend Stiegler, "The Discrete Image." ISBN 0-7456-2036-1
  • (2009) Technics and Time, 2: Disorientation (Stanford: Stanford University Press). ISBN 0-8047-3014-8
  • (2010) Technics and Time, 3: Cinematic Time and the Question of Malaise (Stanford: Stanford University Press). ISBN 0-8047-6168-X
  • (2010) Taking Care of Youth and the Generations (Stanford: Stanford University Press). ISBN 0-8047-6273-2
  • (2011) The Decadence of Industrial Democracies: Disbelief and Discredit, 1 (Cambridge: Polity Press). ISBN 0-7456-4810-X
  • (2013) Uncontrollable Societies of Disaffected Individuals: Disbelief and Discredit, 2 (Cambridge: Polity Press). ISBN 0-7456-4812-6
  • (2014) The Lost Spirit of Capitalism: Disbelief and Discredit, 3 (Cambridge: Polity Press). ISBN 978-0-7456-4814-9
  • (2014) The Re-Enchantment of the World: The Value of Spirit Against Industrial Populism (London and New York: Bloomsbury). ISBN 978-1-4411-6925-9
  • (2015) States of Shock: Stupidity and Knowledge in the 21st Century (Cambridge: Polity Press). ISBN 0-7456-6494-6
  • (2015) Symbolic Misery, Volume 2: The Catastrophe of the Sensible (Cambridge: Polity Press).
  • (2016) Automatic Society, Volume 1: The Future of Work (Cambridge: Polity Press).
  • (2017) Philosophising by Accident: Interview with Élie During (Edinburgh: Edinburgh University Press).
  • (2018) The Neganthropocene (London: Open Humanities Press).


Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.