Wikipedia

Brian Johnson

Brian Johnson (gebore 5 Oktober 1947) is 'n Engelse sanger en liedjieskrywer. In 1980, na die dood van Bon Scott, het hy die derde hoofsanger van die Australiese rockgroep AC/DC geword.

Brian Johnson
Johnson in 2014
Agtergrondinligting
Gebore5 Oktober 1947 (1947-10-05) (77 jaar oud)
Dunston, County Durham, England
GenresPage Sjabloon:Hlist/styles.css has no content.
Beroep(e)Page Sjabloon:Hlist/styles.css has no content.
  • Singer
  • songwriter
Jare aktief1962–present
Webwerfbrianjohnsonracing.com

Johnson was een van die stigterslede van die rockgroep Geordie wat in 1971 in Newcastle upon Tyne gestig is. Na 'n paar treffer-enkelsnitte, insluitend VK Top 10 "All Why of You" (1973), het die groep in 1978 uitmekaar gegaan. Na die dood van Bon Scott op 19 Februarie 1980, is Johnson gevra om 'n oudisie vir AC/DC af te lê. AC/DC kitaarspelers en stigters, Angus en Malcolm Young, het aanvanklik na Brian uitgereik en onthou toe Bon met hom beïndruk was nadat hulle hom saam met Geordie sien optree het. Sy eerste album saam met AC/DC, Back in Black, het volgens die meeste skattings die tweede topverkoper-album van alle tye geword. The Guardian het Johnson se oorgang op nommer 36 geplaas op hul lys van 50 sleutelgebeurtenisse in rockmusiekgeskiedenis.[1]

Hy en die res van die groep is in 2003 in die Rock and Roll Hall of Fame opgeneem. In Maart 2016 het hy tydelik van die groep af weggetree tydens die Rock or Bust World Tour weens gehoorprobleme. In September 2020 het AC/DC amptelik bevestig dat Johnson saam met mede-groepmaats Phil Rudd en Cliff Williams in Augustus 2018 weer by die groep aangesluit het om die groep se 2020-album, Power Up, op te neem.

Johnson is bekend vir sy kenmerkende sangstem en sterk Geordie- aksent. In Julie 2014 is 'n eregraad van doktor in musiek deur die Northumbria Universiteit in die stad Newcastle aan hom toegeken as erkenning vir sy beduidende bydrae tot die musiekbedryf.[2]

Vroeë lewe

wysig

Johnson is op 5 Oktober 1947 in Dunston, County Durham gebore.[3] Hy is die oudste van vier sibbe. Sy Engelse pa, Alan, was 'n steenkoolmynwerker en sersant-majoor in die Britse leër se Durham Light Infantry [4], hy het in 1996 gesterf. Sy Italiaanse ma, Esther ( née De Lucia), was van Rocca di Papa . [5] Toe hy jonk was, het Johnson in verskeie vertonings saam met die Scouts opgetree, hy het verskyn in 'n toneelstuk wat op televisie uitgesaai is, en hy het by 'n plaaslike kerkkoor aangesluit. [6] Hy het vir twee jaar in die Territoriale Weermag by die 17de Valskermbataljon in Duitsland gedien. [7]

Beroep

wysig

Vroeë loopbaan

wysig

Johnson se eerste musiekgroep was die "Gobi Desert Canoe Club." [8] Hy was ook in 'n groep genaamd "Fresh." [9] Vanaf 1970 het Johnson saam met die kabaret-/klubgroep, die Jasper Hart Band, gespeel, [10] en het liedjies van die musiekblyspel Hair sowel as sagte-rock/popliedjies van daardie tyd opgevoer. Hy en ander lede van die musiekgroep het Geordie gevorm.

Sy eerste en enigste solo-enkelsnit, "I Can't Forget You Now", het hy as lid van Geordie in Januarie 1976 op die Red Bus-etiket vrygestel. In 1982 is 'n samestelling met tien van Geordie se 1973–1976-liedjies uitgereik as Brian Johnson se solo-album Strange Man op die MCA- etiket. Die Amerikaanse 1989-CD "Keep On Rocking," met heropgeneemde weergawes van die groep se twaalf bekende liedjies, is vrygestel onder die naam van Brian Johnson en Geordie, sowel as die Australiese 1991-versamelings-CD Rockin' With The Boys 1972–1976 .

AC/DC

wysig
 
Johnson het in 1982 saam met AC/DC by die Manchester Apollo opgetree

Ná Bon Scott se dood het die oorblywende lede van die groep kortliks oorweeg om te ontbind, voordat hulle tot die gevolgtrekking gekom het dat Scott sou wou hê AC/DC moes voortgaan. Verskeie kandidate is vir sy opvolger oorweeg, insluitend die voormalige Back Street Crawler- sanger, Terry Slesser, en Slade se Noddy Holder, wat die posisie van die hand gewys het, daarna is Johnson gekies. [11]

AC/DC kitaarspeler en medestigter, Angus Young, het later onthou: "Ek onthou die eerste keer wat ek ooit gehoor het Brian (Johnson) se naam was van Bon af".[12] Bon het genoem dat hy eenkeer in Engeland was om saam met 'n groep te toer en hy het genoem dat Brian in 'n groep, genaamd Geordie, was en Bon het gesê 'Brian Johnson, hy was 'n wonderlike rock en roll sanger in die styl van Little Richard. ' En dit was Bon se groot rolmodel, Little Richard. Ek dink toe hy Brian daardie tyd gesien het, was dit vir Bon 'Wel, hy is 'n ou wat weet waaroor rock en roll gaan. ' Hy het dit vir ons in Australië genoem. Ek neem aan toe ons besluit het om voort te gaan, was Brian die eerste naam waarmee ek en Malcolm vorendag gekom het, so ons het gesê ons moet kyk of ons hom kan kry. "[12]

Die groep het dadelik ingestem dat Johnson se opvoeringstyl by AC/DC se musiek pas. In Maart 1980 het Johnson 'n telefoonoproep ontvang waarin hy na Londen genooi is om 'n oudisie af te lê as die nuwe sanger vir AC/DC. As 'n groot AC/DC-aanhanger was hy bly om die uitnodiging op te volg.

Malcolm onthou dat Johnson met hul ontmoeting: "trane in sy oë gehad het. Hy was so hartseer oor Bon soos wat ons ons was. In elk geval, ons het gesê: Wil jy dit [die sangersposisie] probeer? En hy het gesê: 'Ek doen " Whole Lotta Rosie " saam met Geordie, en net daar het hy losgelaat. Ons sê vir mekaar, hierdie man is besig om die mosterd te sny. Enigiets anders wat jy ken? " Nutbush City Limits?" Doodreg, ons kan dit opvoer, en hy het dit ook fantasties gesing. Dit het 'n glimlag op ons gesigte gesit – vir die eerste keer sedert Bon [se dood]. So ons het toe net saam met hom begin werk.[12]

Binne dae was Johnson in die musiekgroep, die nuus is op 1 April amptelik gemaak. 'n Week daarna is hy 'n vliegtuigkaartjie na die Bahamas gestuur, hul bestuurspan se idee, deels vir belastingdoeleindes en deels omdat daar geen vakante ateljees in die VK was nie.[13] In die Bahamas het hy by die Youngs, baskitaarspeler Cliff Williams, tromspeler Phil Rudd, en Highway to Hell -vervaardiger, Mutt Lange, aangesluit. in Compass Point Studios.[12]

Die resultaat was die album Back in Black, wat in Julie daardie jaar uitgereik is. Dit was 'n wêreldwye sukses en het die tweede topverkoper-album van alle tye geword. In 1986 het Johnson teruggekeer na Tyneside en verskyn in die musiekvideo vir " You Shook Me All Night Long ", en die video het talle kere op MTV verskyn. [14]

 
Johnson hang aan 'n klok terwyl hy die liedjie " Hells Bells " optree.

Die 1988-album Blow Up Your Video was die laaste AC/DC-album met lirieke van Johnson. Sedert The Razors Edge in 1990, het kitaarspelers Angus en Malcolm Young al AC/DC se materiaal geskryf. Toe 'n aanhanger tydens 'n radio-onderhoud gevra het hoekom hy opgehou het om lirieke by te dra, het hy gelag: "Ek het nie meer woorde gehad nie" en verder verduidelik dat hy tydens opname nie altyd die druk geniet het om met 'n volle album se lirieke vorendag te kom nie en was verlig toe die Young-broers tydens The Razors Edge dié funksie vervul het. Die groep het sedertdien voortgegaan met dié tradisie vir elke opvolgende album.

 
Johnson tree op met AC/DC in Tacoma, Washington, 2 Februarie 2016

Johnson, 'n simbool van die werkersklas in die noorde van Engeland, dra gewoonlik 'n koerantpet op die verhoog en gereeld daarvan af. [15] [16] Johnson het ook soms bofbalpette gedra. Sy broer het voorgestel dat die sanger die pet op die verhoog dra om te verhoed dat sweet van sy dik, krullerige hare in sy oë rol terwyl hy sing. "Hy het gesê: 'Sit dit aan, ten minste sal jy kan sien wat jy verdomp doen!' So ek het dit aangetrek en na drie liedjies in die tweede stel, het ek na hom gekyk, my duime opgesit – 'Dit is briljant!' Hy het nooit daardie hoed teruggekry nie.” [17]

In April 2016, tydens die Rock or Bust World Tour, het AC/DC aangekondig dat Johnson die groep sou verlaat, as gevolg van sy gehoorkwessies. Soos die groep dit verduidelik het, het Johnson moontlik totale gehoorverlies in die gesig gestaar indien hy voortgaan met optredes. Johnson het gesê dat sy gehoorprobleme nie gekom het van 36 jaar se optredes saam met AC/DC nie, maar van die feit dat hy vergeet het om oorpluisies in te sit tydens 'n resies wat hom met 'n gebarsde linkeroortrom gelaat het. Guns N' Roses- sanger Axl Rose is gewerf om die oorblywende tien vertonings in Noord-Amerika en twaalf vertonings in Europa te voltooi. [18]

Johnson se laaste vertoning saam met AC/DC was op 28 Februarie 2016, by die Sprint-sentrum in Kansas City. [19] Hy het in 'n onderhoud gesê dat hy "'n redelike goeie lopie gehad het" in AC/DC en het geïmpliseer dat hy dalk nie sou terugkeer nie. [20] Nadat hy AC/DC vertrek het, het hy 'n nuwe liedjie saam met die komediant Jim Breuer genaamd "Mr. Rock 'n' Roll" opgeneem. Johnson het op 31 Augustus 2017 'n kamee-verskyning saam met die rockgroep Muse gemaak en 'n weergawe van "Back in Black" saam met die groep uitgevoer.[21]

In Augustus 2018 het gerugte die rondte begin doen dat Johnson en die tromspeler Phil Rudd weer by AC/DC aangesluit het. [22] Volgens lede van die groep Terrorizer het Johnson in Januarie 2019 aan hulle bevestig dat hy terug was in AC/DC nadat hy "moeg geword het om dit te ontken" en dat hy aan 'n nuwe album werk. [23]

Op 30 September 2020 het AC/DC 'n foto op sosiale media geplaas wat die verwagte optreders bevat, insluitend Johnson as sanger, sowel as 'n foto waarin hy, Angus, Cliff Williams, Phil Rudd en Stevie Young herenig is. [24]

In November 2020 het AC/DC 'n nuwe album - Power Up - vrygestel met Johnson as die sanger. [25]

Helen of Troy-musiekblyspel

wysig

Sedert April 2003, het Johnson, wat sê: "Ek is mal oor musiekteater, veral die klassieke goed, soos Rodgers en Hammerstein ", [26] gewerk aan 'n musikale weergawe van Helen of Troy saam met Sarasota Ballet- choreograaf, Robert de Warren . Die musiekblyspel is 'n Les Misérables -styl musiekblyspel met opwindende volksliedere, sagte ballades en minimale dialoog. Hy het die projek saam met die skrywers Ian La Frenais, Dick Clement en Brendan Healy [27] bedink nadat hy Andrew Lloyd Webber se musiekblyspel Cats gesien het en oorweldig was oor wat hy gesien het.

Malcolm McDowell, wat sy opname-debuut gemaak het deur een van die liedjies vir die klankbaan in Brian se ateljee te sing, het ingestem om Zeus te speel. Die Cranberries- sanger Dolores O'Riordan en Bruce Vilanch sou ook deelneem. [28] In 2004 het Johnson na Griekeland gereis om 'n episode van die televisiereeks Goddess Odyssey te verfilm, waarin hy die Helen van Troje- mite nagevors het. Dit is in Julie 2005 op DVD vrygestel en bevat musiek van die teaterproduksie. [29] Phil Carson, voormalige uitvoerende hoof van Atlantic Records, het die projek ondersteun, maar dit is nooit opgevoer nie. [30]

Ander aktiwiteite

wysig

Johnson, 'n motor- en wedren-entoesias, geniet dit tans om sy antiekerenmotors (vintage race cars) te jaag: 'n Royale RP-4 en 'n Pilbeam MP84, wat hy in antieke- en historiese wedrenne dwarsdeur die Verenigde State jaag. In 1997 het Johnson saam met die band Jackyl hul liedjie "Locked and Loaded" opgeneem, en in 2002 het hy lirieke op die snit "Kill the Sunshine" vanaf hul album Relentless geskryf. In die videospeletjie Call of Duty: Finest Hour het hy as die stemakteur vir sersant Bob Starkey opgetree. Hy het sy optrede op sy pa gegrond. [31] Hy het 'n kamee-verskyning gemaak in die 2005-rolprent Goal! [32] waar hy as 'n Newcastle United- aanhanger in 'n kroeg in Kalifornië verskyn en 'n Newcastle-wedstryd kyk. [32]

In 2006 het hy deelgeneem aan die realiteitstelevisiereeks vir motorrenne The Race, wat op Sky One in die VK uitgesaai is. In 2007 het Johnson en AC/DC-baskitaarspeler Cliff Williams aan die Classic Rock Cares-toer deelgeneem om fondse in te samel vir die John Entwistle- stigting, wat deur Entwistle se jarelange vriend en tromspeler Steve Luongo bestuur word. [33] Hulle het AC/DC-liedjies opgevoer, asook liedjies geskryf deur Johnson vir die film Totally Baked .

Op 26 Julie 2009 het Johnson as die "Star in a Reasonably Priced Car" op die BBC se Top Gear verskyn. Sy tyd van 1:45.9 het hom gelykop gemaak met Britain's Got Talent- beoordelaar Simon Cowell en Grand Designs- aanbieder Kevin McCloud vir die tweede vinnigste tyd in die Chevrolet Lacetti, net 0.1 sekondes agter die voorloper, Jay Kay. Johnson het daarna in die première van Top Gear- reeks 20 verskyn en was die eerste ster wat 'n tyd in hul nuwe Vauxhall Astra- toetsvoertuig aangeteken het, wat 'n tyd van 1:45.1 aangeteken het. In April 2015 het Johnson gesê dit was 'n fout vir die BBC om Jeremy Clarkson af te dank nadat die Top Gear- aanbieder 'n kollega met die vuis geslaan het: "Ek ken Jeremy en ek ken die ouens [Richard Hammond en James May] en dit is [die vuishou] net heeltemal uit karakter uit.” [34]

Sy outobiografie, Rockers and Rollers, is in 2000 gepubliseer. [35] Hy het op 29 en 30 Januarie 2012 in die 2012 Rolex 24 by Daytona gejaag. Hy het 12de in die Daytona Prototipe- klas geëindig, [36] deur vir "50+ Predator/Alegra Racing" te ry, en die #50 RileyTech / BMW [37] Daytona Prototipe met Elliott Forbes-Robinson, Byron DeFoor, Jim Pace en Carlos de Quesada gedeel. Hy het aan die 2012 Silverstone Classic Celebrity Challenge-ren deelgeneem. In 2013 het Johnson as gassanger verskyn op twee liedjies op Sting se album The Last Ship, wat kunstenaars afkomstig uit die noordooste van Engeland, bevat. [38]

In Mei 2014 het Quest Cars That Rock saam met Brian Johnson uitgesaai, 'n dokumentêre reeks wat deur Johnson aangebied word, waar hy sy gunsteling ikoniese motorkarre verken. Die eerste episode kyk na die geskiedenis van die Mini, met Johnson wat 'n groot verskeidenheid van die motors bestuur, insluitend die motor van die 1969 Britse film, The Italian Job, en die wêreld se vinnigste Mini. Dit word afgesluit met Johnson wat 'n Mini Cooper by Brands Hatch jaag, en eindig met hom wat sê hy het die motor gekoop wat hy gejaag het. Vanaf 2016 kan die program nou op die Velocity- kanaal gesien word.

In April 2017 het Sky Arts die eerste episode van Brian Johnson: A Life on the Road uitgesaai. Reeks 1 het uit ses episodes bestaan, met Johnson wat tydgenote in die musiekbedryf ontmoet het om oor hul musikale opvoeding en loopbane te praat. Roger Daltrey ( The Who ), Lars Ulrich ( Metallica ), Nick Mason ( Pink Floyd ), Sting ( The Police ), Joe Elliott ( Def Leppard ) en Robert Plant ( Led Zeppelin ). [39]

Op 3 September 2022 het Johnson die verhoog by die Taylor Hawkins Tribute-konsert betree en "Back in Black" en "Let There Be Rock" saam met Metallica-tromspeler, Lars Ulrich, en die Foo Fighters opgevoer. Johnson se memoires, getitel The Lives of Brian, is deur HarperCollins gepubliseer en op 25 Oktober 2022 vrygestel.

Persoonlike lewe

wysig

Johnson het sy eerste vrou, Carol, in 1968 getrou, en hulle het saam twee dogters gehad. Hulle het geskei toe The Razors Edge-album besig was om geskryf te word. Hy is nou getroud aan Brenda,[40] en hulle woon in Sarasota, Florida, US.[41]

Hy is 'n ywerige ondersteuner van Newcastle United FC en is in die vroeë 1980's gevra om in die klub te belê nadat hy deur die klublegende Jackie Milburn genooi is om die direksie te ontmoet. [42]

In September 2009 is Johnson met Barrett-sindroom gediagnoseer, [43] wat veroorsaak het dat AC/DC verskeie vertonings op hul 2010-toer, ter ondersteuning van Black Ice, gekanselleer het. Dokters kon egter keer dat die siekte in kanker ontwikkel. [43]

Volgens die Sunday Times Rich List van Britse miljoenêrs in musiek was Johnson in 2011 £50 miljoen werd.

Op 9 Julie 2014 is 'n eregraad van doktor in musiek deur die Northumbria Universiteit aan Johnson toegeken as erkenning vir sy beduidende bydrae tot die musiekbedryf. [44] In Oktober 2014 het hy 'n ondersteuner geword van die Yorkshire Dementia Charity gebaseer in die dorpie Topcliffe .

Diskografie

wysig

Met Geordie

Titel Vrystellingsdatum Etiket
Hope You Like It 1973 EMI
Don't Be Fooled by the Name 1974
Save the World 1976
No Good Woman 1978

Met AC/DC

Titel Vrystellingsdatum Etiket V.S.A. Album Verkope Wêreldwye verkope
Back in Black July 1980 Atlantic 25,000,000 50,000,000
For Those About to Rock November 1981 4,000,000 7,000,000
Flick of the Switch September 1983 1,000,000 4,000,000
Fly on the Wall June 1985 1,000,000 4,200,000
Who Made Who May 1986 5,000,000 10,000,000
Blow Up Your Video January 1988 2,000,000 4,000,000
The Razors Edge September 1990 Atco 5,000,000 12,000,000
Live October 1992 5,000,000 8,000,000
Ballbreaker September 1995 Elektra 2,000,000 6,000,000
Stiff Upper Lip February 2000 1,000,000 4,000,000
Black Ice October 2008 Columbia 2,500,000[45] 8,000,000
Rock or Bust November 2014 500,000[46] 2,800,000
Power Up November 2020 Sjabloon:TBA 1,400,000

Solo

Titel Vrystellingsdatum
National Lampoon's Totally Baked: A Potumentary soundtrack April 2007

Motorsport loopbaan

wysig

24 uur van Daytona-uitslae

wysig
Jaar Span Medebestuurders Voertuig Klas Rondtes </br>
2012  </img> 50+ Predator [47]  </img> Byron DeFoor



 </img> Elliott Forbes-Robinson



 </img>Jim Pace



 </img>Carlos de Quesada 		Riley Mk. XI DP 672 32ste 12de

Publikasies

wysig

Verwysings

wysig
  1. ↑ Hann, Michael (12 Junie 2011). "AC/DC recruits Brian Johnson". The Guardian. Besoek op 17 Desember 2017.
  2. ↑ "Brian Johnson speaks of his pride at hometown honour pride". The Journal. 12 Desember 2016. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Junie 2020. Besoek op 12 Desember 2016.
  3. ↑ Johnson, Bryan. The Lives of Brian. Penguin Books Limited. ISBN 978-1405-9456-08. Besoek op 22 April 2024.
  4. ↑ "Video: Brian Johnson: 'cars give me the same thrill as music'". Telegraph. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 April 2014. Besoek op 13 Februarie 2016.
  5. ↑ "Il cantante degli AC/DC: "Mia madre era dei Castelli. Forza, io sono con voi"". Corriere.it.
  6. ↑ "Johnson biodata". Bedlam in Belgium. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Desember 2006. Besoek op 21 Desember 2006.
  7. ↑ "We Have Ways of Making You Talk: 189. AC/DC's Brian Johnson on Apple Podcasts". Podcasts.apple.com. Besoek op 1 Januarie 2021.
  8. ↑ Rockers and Rollers: An Automotive Autobiography, p. 7.
  9. ↑ Rockers and Rollers: An Automotive Autobiography pg. 107
  10. ↑ "A History of The Jasper Hart Band". Besoek op 1 Augustus 2009.
  11. ↑ Classic Rock magazine, June 2009, p.41
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 Wall, Mick (2012). AC/DC: Hell Aint a Bad Place to Be. London: Orion Publishing group. ISBN 978-1-4091-1535-9.
  13. ↑ Engleheart & Durieux 2008.
  14. ↑ You Shook Me All Night Long, Allmusic
  15. ↑ Anthony Bozza (2009). Why AC/DC Matters. p.54. HarperCollins, Retrieved 30 November 2011
  16. ↑ Katie Wales (2006). Northern English: a cultural and social history. p.26. Cambridge University Press, 2006
  17. ↑ "AC/DC Lead Singer Brian Johnson – Black Ice and U.S. Soldiers – Celebrity Drive – Motor Trend". Motor Trend. Besoek op 10 April 2010.
  18. ↑ Kreps, Daniel (16 April 2016). "AC/DC Confirm Axl Rose Is New Lead Singer, Joining Band on Tour". RollingStone.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 April 2016. Besoek op 17 April 2016.
  19. ↑ "Revisiting Brian Johnson's Last AC/DC Show". Ultimate Classic Rock. 19 April 2016. Besoek op 25 April 2016.
  20. ↑ "Sidelined AC/DC Singer BRIAN JOHNSON: 'I've Had A Pretty Good Run' With 'One Of The Best Bands In The World'". Blabbermouth. 20 Mei 2016.
  21. ↑ "AC/DC's Brian Johnson Returns to Stage in Surprise Muse Cameo". Rolling Stone. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Februarie 2018. Besoek op 31 Augustus 2017.
  22. ↑ "Brian Johnson And Phil Rudd Look Like They're Back In Studio With AC/DC". Kerrang! (in Engels (VSA)). Besoek op 14 Augustus 2018.
  23. ↑ "Brian Johnson confirms he's back in AC/DC and he's working on a new album - NME". NME! (in Engels (VSA)). 30 Januarie 2019. Besoek op 30 Januarie 2019.
  24. ↑ Moore (30 September 2020). "AC/DC confirm comeback and return of Brian Johnson, Phil Rudd and Cliff Williams". NME. Besoek op 30 September 2020.
  25. ↑ "AC/DC - POWER UP". Sound Knowledge. Besoek op 13 April 2024.
  26. ↑ "Bruce Vilanch Added to Cast of Helen of Troy Musical Reading". Playbill. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 September 2008.
  27. ↑ Stephenson, John-Paul (13 Oktober 2012). "Interview:Brendan Healy". Giggle Beats. Besoek op 14 Oktober 2012.
  28. ↑ Classic Rock magazine, October 2003
  29. ↑ "Helen of Troy – Brian Johnson Ballet". Crabsody in Blue. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Februarie 2003. Besoek op 24 Maart 2010.
  30. ↑ "The Youngs: The Brothers Who Built AC/DC: Riff Raff". PopMatters. Besoek op 13 Februarie 2016.
  31. ↑ "AC/DC 's BRIAN JOHNSON Reflects On Voicing Character In 2004 Video Game 'Call Of Duty: Finest Hour': 'It Was Fun'". 2 Desember 2022.
  32. ↑ 32,0 32,1 Press Association (7 April 2020). "Sporting film of the day – Goal!". glasgowtimes.co.uk. Evening Glasgow Times.
  33. ↑ "Classic Rock Cares". Crabsody in Blue. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Julie 2007. Besoek op 24 Maart 2010.
  34. ↑ {{cite news}}: Leë aanhaling (hulp)
  35. ↑ "Rockers And Rollers By Brian Johnson! | News | The Official AC/DC Site". Acdc.com. 28 Februarie 2000. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 April 2014. Besoek op 2 Januarie 2012.
  36. ↑ "2012 Rolex 24 at Daytona results from Racing Reference". Racing-reference.info. 29 Januarie 2012. Besoek op 3 Februarie 2012.
  37. ↑ "Rolex Sports Car Series : Official Race Results" (PDF). Sportscarchampionship.imsa.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 17 September 2017. Besoek op 13 Januarie 2018.
  38. ↑ . New York. {{cite news}}: |access-date= requires |url= (hulp); Ontbrekende of leë |title= (hulp)
  39. ↑ "Brian Johnson's A Life On The Road". Sky.com. Besoek op 13 Januarie 2018.
  40. ↑ Jay Cridlin (3 November 2014). "Ron White talks marriage, sobriety, friendship with AC/DC's Brian Johnson". Tampabay.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Maart 2016. Besoek op 13 Februarie 2016.
  41. ↑ SPIN Staff (23 Mei 2011). "At Home with AC/DC's Brian Johnson". SPIN. Besoek op 24 September 2019.
  42. ↑ "Forget Ashley! AC/DC frontman Brian Johnson almost bought Newcastle!". Tribal football. Retrieved 13 September 2015
  43. ↑ 43,0 43,1 "AC/DC's Johnson Opens Up About Cancer Scare". 1 Februarie 2010.
  44. ↑ "AC/DC rock singer becomes Doctor of Music". Northumbria.ac.uk. 9 Julie 2014. Besoek op 25 Julie 2014.
  45. ↑ "AC/DC add stadium dates to the Black Ice World Tour". LondonNet. Besoek op 16 Januarie 2009.
  46. ↑ {{cite magazine}}: Leë aanhaling (hulp)
  47. ↑ "01/29/2012 race: Rolex 24 at Daytona (GA) - Racing-Reference.info". www.racing-reference.info. Besoek op 19 Maart 2021.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Brian_Johnson&oldid=2671299"