Charles Osborne
Charles Thomas Osborne (24 November 1927 – 23 September 2017) was 'n Australiese skrywer, teater- en operakritikus, romansier en digter.[1] Hy was van 1958 tot 1966 assistentredakteur van The London Magazine, van 1971 tot 1986 letterkundedirekteur by die Kunsteraad van Groot-Brittanje en van 1986 tot 1991 hoof-teaterkritikus by die Daily Telegraph.
Charles Osborne | |
|---|---|
| Gebore | 24 November 1927 |
| Sterf | 23 September 2017 |
| Beroep | Skrywer, teater- en operakritikus |
Hy is die enigte skrywer wat deur die boedel van Agatha Christie toegelaat is om verwerkings van haar werke in haar naam te skryf.
Lewe en loopbaan
wysigOsborne is in Brisbane, Australië gebore. Hy het op sy eie leer klavier speel en op 18-jarige ouderdom het hy met sanglesse begin.[1]
Osborne se vader is oorspronklik van Devon, en sy moeder was van Wene, 'n feit waaraan hy sy lewenslange liefde vir opera toeskryf. Hy het plaaslik skoolgegaan en toe aan die Universiteit van Queensland gestudeer. Osborne was daarna bedrywig in literêre en musikale joernalistiek en het in repertoriumteater in Australië en Brittanje gewerk, waar hy hom permanent in 1953 gevestig het. Hy het die rol van kanonnier Foxlee vertolk in die film The Dam Busters (1955), en het in baie toneelstukke regoor die Verenigde Koninkryk opgetree[1], insluitend Black Coffee deur Agatha Christie, wat hy later as roman verwerk het.
Vanaf 1958 was hy assistentredakteur van The London Magazine, gestig deur John Lehmann, wat gedigte, kortverhale en literêre resensies publiseer. Osborne het ook van jongs af gedigte geskryf. Hy het drie digbundels gepubliseer, insluitend Swansong, in 1968.
Tussen 1971 en 1986 was hy letterkundedirekteur van die Kunsteraad van Groot-Brittanje. Dit het die uitdeel van staatstoelaes behels, en Osborne het onvermydelik, gegewe die aard van die posisie, betrokke geraak by die sogenaamde "poësieoorloë" van die 1970's.[2] Osborne bied 'n verslag van sy ampstermyn by die Kunsteraad in sy outobiografie, Giving it Away: Memoirs of a Uncivil Servant. Dit werp lig op sy invloedryke rol by die Kunsteraad,[1] net soos Peter Barry se 2006-boek, Poetry Wars: British Poetry of the 1970s and the Battle of Earl's Court.
Tussen 1986 en 1991 was Osborne hoof-dramakritikus vir die Daily Telegraph. Hy het voortgegaan om artikels oor 'n wye verskeidenheid kunste te skryf.
Osborne het oor opera geskryf en boeke gepubliseer oor Verdi, Wagner, Mozart, Puccini, Richard Strauss en Belcanto-opera.[1] Sy boek, The Complete Operas of Verdi, was die eerste werk oor die komponis deur iemand wat werklik opvoerings van al die operas bygewoon het. Dit is in Italiaans vertaal en uitgegee deur Ugo Mursia Editore. The Opera Lover's Companion het in 2004 verskyn. Hy het ook van vroegs af in Londen gepaardgaande notas tot LP's geskryf, en vanaf 1970 tot 1999 op die redaksie van die Opera-tydskrif gedien.[1]
Osborne het 'n oorspronklike roman, Pink Donau, in 2000 gepubliseer en werke vir die verhoog as romans aangepas, wat wyd herdruk en in baie tale vertaal is. Sy romanweergawes van Black Coffee (1998), The Unexpected Guest (1999) en Spider's Web (2000), almal oorspronklik deur Agatha Christie, was gewild onder lesers. Hy het ook Blithe Spirit (2004) deur Noël Coward en Oscar Wilde se The Importance of Being Earnest verwerk.
Osborne het 'n eredoktorsgraad ontvang van Griffith-universiteit, Brisbane, Australië, vir dienste aan die kunste, en was 'n genoot van die Royal Society of Literature.[1] Hy was president, en later raadslid, van die UK Critics' Circle.
In 2009 het die Italiaanse staat die eretitel "Commendatore dell'Ordine della Stella della solidarietà italiana", bekend as die Orde van die Ster van Italiaanse Solidariteit, aan hom toegeken vir sy uitstaande bydrae tot die bekendmaking van die lewe en werke van Verdi.[1]
In 2011 het The King's Head Theatre in Londen die suksesvolle wêreldpremière van 'n Oscar Wilde-toneelstuk, Constance, opgevoer. Dii was op daardie stadium die enigste toneelstuk deur Wilde wat nie voorheen opgevoer is nie. Dit is opgegrawe, en vertaal en verwerk deur Osborne uit die oorspronklike Frans. Professor Joseph Bristow, 'n Wilde-skolier gebaseer aan die Universiteit van Kalifornië, Los Angeles (UCLA), het geskryf dat "Constance aan ons 'n verbysterende Wildeaanse-drama bied in 'n aangrypende styl. Ek het die King's Head-teater verlaat en besef dat Wilde werklik die Ierse Ibsen van sy dag kon word."
Osborne sterf op 23 September 2017 op 89-jarige ouderdom.[2]
Bibliografie
wysig- The Complete Operas of Verdi (1969)
- Wagner and His World (1977)
- The Complete Operas of Mozart (1988)
- Verdi: A Life in the Theatre (1989)
- The Complete Operas of Richard Strauss (1991)
- W. H. Auden: The Life of a Poet
- Life and Crimes of Agatha Christie (1982)
- The Bel Canto Operas of Rossini, Donizetti, and Bellini (1994)
- Black Coffee (1997)
- The Unexpected Guest (1999)
- Spider’s Web (2001)
- Ned Kelly (1970)
Verwysings
wysigBronnelys
wysig- Uitgewer se biografiese nota bygevoeg tot Osborne, Charles: The Complete Operas of Wagner (1992), Victor Gollancz Ltd, Londen
Eksterne skakels
wysig- Inskrywing by AustLit