Wikipedia

Cyril Descours

Cyril Descours (* 15 Julie 1983, Frankfurt) is 'n Franse akteur.[1] Hy het sedert 2000 in meer as twintig rolprente verskyn, sowel as in verskeie Franse televisierolprente en -reekse.

Cyril Descours
Geboorte 15 Julie 1983
Frankfurt, Duitsland
Rolprente Paris, je t'aime
Vive la bombe !
Une petite zone de turbulences
Madame Solario

Loopbaan wysig

Descours se moeder is Duits, en hy het 'n groot deel van sy jeug in Londen deurgebring. Teen 4-jarige ouderdom kon hy in Frans, Duits en Engels kommunikeer.[2] Hy het van sy laerskooljare af aan dramaklasse deelgeneem, en in 1999 ingeskryf by die Cours Florent waar hy vir drie jaar aangebly het.[3] In 2002 en 2003 het hy deelgeneem aan dramaklasse van die Konservatorium van die 10de arrondissement in Parys.[3] Hy is vanaf 2005 'n lid van die Pas de Dieux-toneelgeselskap, terwyl hy sy akademiese studies voltooi het en 'n Meestersgraad in letterkundige vertaling behaal het.[4][3]

Descours se eerste verhoogrol was in La guerre de Troie n'aura pas lieu deur Jean Giraudoux. Nadat hy in 'n paar kortfilms en kleiner stukke verskyn het, het hy sy eerste rol in 'n grootskaalse rolprent gehad as Tristan, 'n 17-jarige wat na sy babaseun moet omsien na die dood van sy meisie, in die 2003-televisierolprent L'Enfant de l'aube (Die kind van die daeraad). Dit is geregisseer deur Marc Angelo en is gebaseer op 'n roman deur Patrick Poivre d'Arvor. Dit het meer as 10 miljoen kykers gelok op TF1 by die verskyning daarvan op 14 Januarie 2004.[5][3]

In 2005 was hy in twee rolprente te sien: as 'n Franse student in French for Beginners, en as 'n jongman wat 'n Moslem-meisie ontmoet in 'n segment van die rolprent Paris, je t'aime.[6] Die segment is geregisseer deur Gurinder Chadha. Op televisie was hy te sien as Ben in verskeie episodes van die eerste seisoen van die gewilde drama Clara Sheller teenoor Frédéric Diefenthal en Mélanie Doutey, en as die dwelmhandelaar-seun van 'n boer in Joseph.[7][8]

Hierna het hy verskyn in twee periode-dramareekse op Franse televisie en kort daarna in die Amerikaanse reeks John Adams, voordat hy in die bekroonde Franse televisiedrama Sa raison d'être (Wat liefde beteken) verskyn het. Die drama bied 'n blik op die gevolge van VIGS in Frankryk gedurende 'n tydperk van 30 jaar, soos ervaar deur een gesin.[9]

Descours het leidende rolle in sy volgende rolprente gespeel. Hy het 'n seun vertolk wat deel is van 'n wanfunksionele gesin. Die seun se onwilligheid om sy maat toe te laat om sy suster se troue by te woon, veroorsaak dat hulle verhouding verbrokkel. Die rolprent, getiteld Une petite zone de turbulences ('n Klein area van turbulensie), is 'n verwerking van Mark Haddon se 2006-roman, A Spot of Bother.[10] In Complices het hy die hoofrol vertolk van 'n vermoorde manlike prostituut, wie se laaste weke uitgebeeld word. Dit word afgewissel met die ondersoek na die identiteit van sy moordenaar.[11] Die rol het aan Descours 'n benoeming besorg vir die César-toekenning vir Mees Belowende Akteur in 2011.[12] [13] Hierna het hy in Régis Wargnier se La Ligne droite 'n atleet gespeel wat verblind is tydens 'n ongeluk, en hierna gesmoor word deur die voortgesette deernis van diegene rondom hom wat probeer om sy lewe te herbou.[14] Vir hierdie rol het hy saam met lede van die Franse atletiekspan geoefen voor 50 000 mense tydens die "Meeting de Paris" (Die "Meeting de Paris" is 'n jaarlikse baan- en veldbyeenkoms by die Stade Sébastien Charléty in Parys, Frankryk).[15]

Hy het ook gespeel in 'n verwerking van die 1956-roman Madame Solario, as die broer van die titelkarakter.[16] In 2011 het hy in die televisierolprent Le Chant des Sirènes (Die Sirene se lied) verskyn, as 'n jong man wat na Parys gaan om 'n sangloopbaan na te volg. Die rolprent het in 2011 die prys vir Beste rolprent tydens die La Rochelle-rolprentfees gewen.[7]

2013 het hy in 'n verdere periode-drama verskyn, getiteld Une femme dans la Révolution. Hierin vertolk hy die rol van 'n jong gesant van die Derde Stand (Tiers-État) wat 'n passievolle verhouding met 'n jong boerin het. In 'n kortfilm daardie jaar het hy die hoofsanger in 'n popgroep gespeel in Boys Band Théorie en ook die temalied deur Alex Beaupain gesing.[17]

Hierna het hy in Ciel rouge (wat geheel en al in Viëtnam geskiet is) die rol vertolk van Philippe Merlen, 'n Franse sersant wat dros ten einde 'n Viët Minh-gevangene te red, wat uitloop op 'n kortstondige romanse. Hy verskyn ook in 2017 se Les Gardiennes as Georges. Hy het ook gespeel in televisiedramas soos Peur sur la base as 'n onderoffisier in die vloot wat van moord verdink word, en in Mystère au Louvre as Frédéric Delage, 'n akrobaat wat betrokke raak by 'n gewaagde juweeldiefstal, en in die mini-reeks Laëtitia as regter Martinot. Dit is geskoei op werklike gebeure. Hy het ook verskyn as Geoffrey Chodron de Courcel in De Gaulle, l 'éclat et le secret.

Descours het die hoofrol gespeel in 'n 2021 France 2-verwerking van Philippe Claudel se outobiografiese roman Le Bruit des trousseaux.[18]

In 2011 het hy saam met Emma Watson verskyn in 'n video-advertensie vir 'n nuwe Lancôme-parfuum, wat in Parys verfilm is.[19]

Benewens sy werk as filmakteur het Descours voortgegaan om te verskyn in verhoogproduksies in beide klassieke en moderne toneelstukke. In 2015 het hy saam met drie ander akteurs (en musikante) 'n groep gevorm om nie-verbale teatervaardighede op 'n gereelde basis te oefen;[20] dit het gelei tot opvoerings wat in Parys en Barcelona gehou is.

In 2017 het hy op radio verskyn as Léon in Gustave Flaubert se "Madame Bovary".[7]

Descours het 'n swart gordel (2de Dan) in karate. Hy het op 12-jarige ouderdom karatelesse begin neem.[16] Hy hou hom ook besig met swem, rolskaats, sneeuplankry, tennis en perdry.[3] Hy is die mede-outeur van twee karateboeke vir kinders.[21][22]

Verwysings wysig

  1. ↑ "Cyril Descours". BFI. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Oktober 2017.
  2. ↑ Nicole Real, « Cyril Descours : « Je me suis entraîné !» », Télépro, no 3339, 1ste Maart 2018, p. 23.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Télérama'vodkaster. Webbladsy vir Cyril Descours, akteur Opgespoor op 14 Januarie 2021.
  4. ↑ .com/cyrildescours.htm Onderhoud van Cyril Descours op citeartistes.com op 31/03/2005.[dooie skakel] besoek op 28 April 2009.
  5. ↑ Gehoorsyfers in 2004 op die webwerf toutelatele.com. Opgespoor op op 28 April 2009.
  6. ↑ [https ://en.unifrance.org/directories/person/338242/cyril-descours UniFrance-bladsy vir Cyril Descours, akteur], opgespoor op 14 Januarie 2021.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Théâtre les deschargeurs-bladsy vir Cyril Descours[dooie skakel] Opgespoor op 15 Januarie 2021
  8. ↑ [ https://www.notrecinema.com/communaute/v1_detail_film.php3?lefilm=5773 Notre cinema - Joseph, 2005] Opgespoor op 15 Januarie 2021.
  9. ↑ IMDB-bladsy vir Sa raison d 'être Besoek op 16 Januarie 2021.
  10. ↑ James Travers. Resensie van Une petite zone de turbulences (2010) Besoek op 13 Januarie 2021.
  11. ↑ Roger Ebert. A corpse and how it got that way (resensie) 9 Junie 2010. Besoek op 14 Januarie 2021.
  12. ↑ [https:// www.academie-cinema.org/wp-content/uploads/2019/11/album-revelations-cesar-2011.pdf 'Académie des Arts et Techniques du Cinéma & Chaumet présentent Révélations 2011] Besoek op 15 Januarie.
  13. ↑ Et les "Révélations 2011" sont... Besoek op 15 Januarie 2021.
  14. ↑ [https:// cineuropa.org/en/newsdetail/146127/ Fabien Lemercier. Getting back on track in Wargnier’s La Ligne Droite. Cineuropa 28 Mei 2010.] Besoek op 14 Januarie 2021.
  15. ↑ .youtube.com/watch?v=sr-iMWy4hxM Onderhoud met Cyril Descours, akteur van die film La Ligne Droite, 7 Maart 2011. Besoek op 14 Januarie 2021.
  16. ↑ 16,0 16,1 madame-solario/ Onderhoud met Cyril Descours, à l'affiche de “Madame Solario”. Homme Urbain Besoek op 15 Januarie 2021.
  17. ↑ Alex Beaupain. Bande originale (Capitol compilation 2014). (À ton bras - gesing deur Cyril Descours) Besoek op 14 Januarie 2021.
  18. ↑ Télé7 Jours-artikel:: Le bruit des trousseaux (France 2) Faut-il regarder ce téléfilm sur l'univers carcéral ? Gepubliseer op 8 November 2021 Geargiveer 24 April 2023 op Wayback Machine, besoek op 22 Desember 2022.
  19. ↑ WATCH: Go behind the scenes of Emma Watson’s Lancôme ad Eleanor Young 28 Julie 2011. Besoek op 14 Januarie 2021.
  20. ↑ CAGE CompAGniE Geargiveer 31 Januarie 2021 op Wayback Machine Besoek op 22 Januarie 2021.
  21. ↑ Christian Courtonne; Cyril Descours; Johny Luzio. J'apprends le karaté. Paris, Chiron, 2013. Besoek op 15 Januarie 2021.
  22. ↑ Christian Courtonne; Cyril Descours; Johny Luzio. L'école du karaté : découverte et initiation. Paris, Vigot, DL 2014. Besoek op 15 Januarie 2021.

Eksterne skakels wysig

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Cyril_Descours&oldid=2636725"