Father Divine (omstreeks 1876 - 10 September 1965), ook bekend as eerwaarde M.J. Divine, was van omstreeks 1907 tot met sy dood in 1965 'n Afro-Amerikaanse geestelike leier.[2] Sy volle naam, wat hy aan homself gegee het, was eerwaarde Major Jealous Divine. Hy was ook vroeg in sy lewe bekend as "die Boodskapper". Hy het die Internasionale Vredesendingbeweging gestig, sy leerstelling geformuleer en dit laat groei van 'n klein en oorwegend swart gemeente tot 'n veelrassige, internasionale kerk. Vanweë sy ideologie beskou baie hom as 'n kultusleier.

Father Divine
Geborec. 1876
Hutchinson Island, Georgia, of Rockville, Maryland, VSA
Sterf10 September 1965 (op 89)
BeroepPrediker
EggenootPenninah Divine[1]
Edna Rose Ritchings

Father Divine het beweer hy is God.[3] Hy het verskeie bydraes gelewer tot sy volgelinge se ekonomiese onafhanklikheid en rassegelykheid. Hy was 'n tydgenoot van ander godsdiensleiers soos Daddy Grace, Charles Harrison Mason, Noble Drew Ali, James F. Jones (ook bekend as profeet Jones), Wallace Fard Muhammad, Elijah Muhammad en Jim Jones.

Lewe en loopbaan wysig

Voor 1912: Vroeë lewe en oorspronklike naam wysig

Min is bekend oor Father Divine se vroeë lewe of selfs sy regte naam. Father Divine en die vredesbeweging wat hy begin het, het nie baie rekords gehou nie. Hy self het verskeie aanbiedinge om sy biografie te skryf van die hand gewys en gesê "die geskiedenis van God sal nie nuttig wees in sterflik terme nie". Hy het ook geweier om enige familiebande te erken. Koerante in die 1930's moes sy moontlike regte naam uitgrawe: George Baker. Dié naam word nie deur die Biblioteek van die VSA-kongres erken nie, en van 1979 af is daar geen verdere gebruik van die naam as 'n opskrif vir Father Divine in biblioteekkatalogusse nie.[4]

In die FBI se lêers word hy aangedui as George Baker alias "God".[5]:224 In 1936 het Eliza Mayfield beweer sy is Father Divine se moeder en gesê sy regte naam is Frederick Edwards van Hendersonville, Noord-Carolina. Volgens haar het hy 'n vrou en vyf kinders verlaat. Mayfield het egter geen bewyse gelewer nie en beweer sy kan nie sy pa se naam onthou nie. Father Divine se antwoord was: "God het geen moeder nie."[3]

Father Divine se kinderlewe bly 'n twispunt. Sommige, veral vroeëre, navorsers beweer hy is in die Diep Suide, waarskynlik in Georgia, gebore as die seun van bywoners. In nuwe navorsing deur Jill Watts, wat op sensusdata gebaseer is, is bewyse gevind van 'n George Baker jr. van omtrent die regte ouderdom in 'n Afro-Amerikaanse enklave van Rockville, Maryland, met die naam Monkey Run. As dié teorie korrek is, was sy moeder 'n voormalige slavin met die naam Nancy Baker wat in Mei 1897 oorlede is.[6][7][8]

Die meeste navorsers stem saam dat Father Divine se ouers bevryde swart slawe was. Swak rekords is gehou oor dié generasie van Afro-Amerikaners, en dit is onwaarskynlik dat die omstredenheid oor sy grootwordjare opgelos sal word. Aan die ander kant het hy en sy eerste vrou, Peninniah (of gespel Penninah, Peninnah, Penniah), beweer hulle is op 6 Junie 1882 getroud.[9][10][11]

Father Divine is waarskynlik teen die eeuwisseling George Baker genoem. Hy het as 'n tuinier in Baltimore, Maryland, gewerk. Terwyl hy in 1906 in Kalifornië vertoef het, het Father Divine kennis gemaak met die idees van Charles Fillmore en die New Thought-beweging, 'n filosofie van positiewe denke wat later sy leerstellings help vorm het. In dié stelsel is onder meer geglo negatiewe denke lei tot armoede en ongelukkigheid. Die liedjieskrywer Johnny Mercer het gesê 'n preek deur Father Divine was die inspirasie vir die titel van sy song "Ac-Cent-Tchu-Ate the Positive".[12]

Father Divine het 'n plaaslike Baptistekerk bygewoon, en dikwels gepreek, tot in 1907. 'n Besoekende prediker, Samuel Morris, het toe in die kerk gepraat en is uit die gemeente verban. Morris het 'n sagte en onomstrede preek gelewer, tot aan die einde wanneer hy sy arms gelig en geskree het: "Ek is die Ewige Vader!" Hy is daarom uit baie kerke in Baltimore geskop en was blykbaar onsuksesvol, totdat Morris die ontvanklike Father Divine raakgeloop het.

Father Divine was toe in sy laat 20's en het Morris se eerste volgeling geword. Hy het die skuilnaam "die Boodskapper" aangeneem. Die Boodkapper was 'n Christus-figuur vir Morris se "God die Vader". Father Divine het saam met Morris in Baltimore gepreek vanuit die huis van die voormalige evangelis Harriette Snowden, wat hulle "goddelikheid" aanvaar het. Morris het begin om homself "Father Jehovia" te noem.

John A. Hickerson het later by Father Divine en Father Jehovia aangesluit en homself Reverend Bishop Saint John the Vine genoem. John the Vine het die Boodskapper se uitstekende manier van praat en sy belangsteling in New Thought gedeel.

In 1912 het die driemanskap uiteengespat toe John the Vine Father Jehovia 'n monopolie op godheid weier. Hy het 1 Johannes 4:15 aangehaal wat volgens hom lui God is in almal:

Wie bely dat Jesus die Seun van God is – God bly in hom en hy in God.

Father Divine se weë het van dié van sy voormalige vennote geskei. Hy het ontken dat Father Jehovia God is en gesê nie almal kan God wees nie. Hy het verklaar hy self is God, asook die enigste ware uitdrukking van God se gees.

1912-'14: In die Suide wysig

Father Divine het suidwaarts gereis en baie in Georgia gepreek. In 1913 het konflik met plaaslike predikante daartoe gelei dat hy gevonnis is om vir 60 dae in 'n vasgekettingde groep te werk. Toe hy vrygelaat word, het hy hoofsaaklik swart vroulike volgelinge in Valdosta, Georgia, gelok. Hy het selibaat en die verwerping van genderkategorieë gepredik.

Op 6 Februarie 1914 het verskeie van sy volgelinge se mans en plaaslike predikers Divine in hegtenis laat neem vir kranksinnsigheid. Dit het eintlik sy bediening laat uitbrei en ook wit mense het hom begin kontak.

1914-'19: Brooklyn en 'n troue wysig

In 1914 het Father Divine met 'n klein groep volgelinge en 'n swart gemeente na Brooklyn, New York, gereis. Hy het 'n stil lewe gelei, al was hy veronderstel om die beliggaming van God te wees. Hy en sy dissipels het 'n kommune in 'n swartmiddelklaswoonstelblok gevorm. Hy het seks, alkohol, rook en dobbel onder hulle verbied. Teen 1919 het hy die naam Reverend Major Jealous Divine aangeneem. "Reverend Major" is gekies as 'n titel van respek en gesag, terwyl "Jealous" 'n verwysing na Eksodus 34:14 is waar God sê "die Here se Naam is Jaloers" en 'n "jaloerse God is Hy". Sy volgelinge het hom liefdevol Father Divine genoem.

In dié tyd het Father Divine met 'n volgeling, Peninniah (ook gespel Penninah, Peninnah, Penniah) getrou. Sy was 'n paar jaar ouer as hy en nes sy lewe was hare duister. Sy was vermoedelik van Macon, Georgia. Die troudatum is onseker, maar was moontlik tussen 1914 en 1917. Benewens dat sy haar waardige beeld by dié van Father Divine gevoeg het, het Peninniah gedien as 'n ontlonting van gerugte van onbetaamlikheid tussen hom en sy baie jong vroulike volgelinge. Beide Penninah, wat dikwels "Mother Divine" genoem is, en Father Divine het volgehou hulle huwelik is nooit voltrek nie.

1919-'31: Sayville, New York wysig

 
Father Divine se huis in Sayville, New York.

Father Divine en sy dissipels het in 1919 verhuis na Sayville, New York (op Long Island). Hulle was die eerste swart huiseienaars daar.

Father Divine het sy huis te Maconstraat 72 gekoop van 'n Duits-Amerikaanse inwoner wat dit met opset aan 'n swart koper verkoop het. Hy het dit gedoen om sy buurman, 'n mede-Duits-Amerikaner, terug te kry omdat dié hom bespot het nadat hy sy van van Felgenhauer na Fellows verander het uit reaksie op anti-Duitse sentiment.

In dié tyd het Father Divine se beweging aansienlik gegroei. Hy het weekliks gratis bankette gehou en nuwelinge gehelp om werk te kry. Hy het nog meer wit volgelinge bygekry. Die geïntegreerde omgewing van sy kommune en die oënskynlike rykdom wat sy Cadillac uitgestraal het, het bure woedend gemaak.[5]

Lede van die oorwegend wit gemeenskap het hom daarvan beskuldig dat hy 'n groot harem aanhou en skandalige seks beoefen, hoewel die Suffolk-distrik se kantoor van die prokureur-generaal bevind het die bewerings is ongegrond.

1931-'32: Sayville-arres, verhoor en tronk wysig

Op 8 Mei 1931 het 'n polisieman van Sayville Father Divine aangekla van rusverstoring en hom in hegtenis geneem. Father Divine het die $1 000 borgtog kontant betaal, wat ongewoon was in die tyd van die Groot Depressie. Die verhoor, wat later plaasgevind het as wat die bure waarskynlik gehoop het, is bepaal vir laat in die herfs, en dit het daartoe gelei dat Father Divine se gewildheid die hele vakansieseisoen lank gesneeubal het.

Hy het in die somer bankette vir tot 3 000 mense gehou. Motors wat die strate vol gestaan het vir dié byeenkomste het bygedra tot sommige bure se klagtes dat Father Divine 'n rusverstoorder is wat hulle eiendomme se pryse laat daal.

Op Sondag 15 November om 00:15 is 'n polisieman uitgeroep na Father Divine se lawaaierige huis. Teen die tyd dat versterkings ontbied is, het groepe bure die huis omsingel. Die polisie was bang 'n opstand breek uit en het Father Divine en sy volgelinge meegedeel dat hulle binne 15 minute moet uiteengaan. Die groep is egter na die polisiekantoor.

Hulle is om 03:00 in die polisiekantoor opgeneem en het polisiemanne gefrustreer deur dikwels te weier om hulle regte name te gee en eerder die name aan te gee waaronder hulle in die beweging bekend was. Altesaam 78 mense is in hegtenis geneem, insluitende 15 wit mense. Van hulle het 46 skuld erken op 'n aanklag van rusverstoring en 'n boete van $5 elk gekry, wat Father Divine met 'n $500-noot betaal het. Tot die hof se verleentheid kon hulle hom nie die nodige kleingeld gee nie. Penninah, Father Divine en 30 volgelinge het skuld ontken.

Die pers het met sensasie oor Father Divine se inhegtenisneming en heterodokse leerstellings berig. Hoewel die artikels meestal onwaar was, het dit hom nog gewilder gemaak. Teen Desember het sy volgelinge geboue in New York begin huur waar Father Divine mense kon toespreek. Gou het hy verskeie afsprake per aand gehad. Op 20 Desember het hy 'n geraamde 10 000 mense toegespreek in Harlem se groot voormalige basketbalvenue, Manhattan Casino, wat later herdoop is tot Rockland Palace.[13]

Teen Mei 1932 is byeenkomste gereeld gehou in die Rockland Palace en regdeur die deelstate New York en New Jersey. Father Divine het ondersteuners in Washington, Kalifornië en die hele wêreld gehad danksy aanhangers van New Thought soos Eugene Del Mar, 'n voormalige joernalis van Harlem, en Henry Joerns, die uitgewer van 'n New Thought-tydskrif in Seattle. Hoewel die beweging oorwegend swart was, was volgelinge buite Noordoos-Amerika meestal wit mense uit die middelklas.

In dié tyd van groei is verskeie takkommunes in New York en New Jersey gestig. Father Divine se volgelinge het ook eindelik die beweging 'n naam gegee: die Internasionale Vredesendingbeweging.

Father Divine se verhoor was op 24 Mei 1932. Dit is op versoek van sy advokaat buite die Suffolk-distrik gehou sodat die jurie nie partydig sou wees nie. Regter Lewis J. Smith het die jurie opdrag gegee om die getuienis te ignoreer van mense wat nie op die nag van die klopjag teenwoordig was nie. Dit het die grootste deel van die getuienis in Father Divine se guns ontoelaatbaar gemaak en die verdediging lamgelê."[5]

Die jurie het hom op 5 Junie skuldig bevind, maar namens Father Divine vir versagting gevra. Regter Smith het die jurie se versoek geïgnoreer en vir Father Divine gepreek omdat hy 'n bedrieër en "bedreiging vir die gemeenskap" is voordat hy hom die swaarste straf vir rusverstoring opgelê het: 'n jaar tronkstraf en 'n boete van $500.

Regter Smith (55) is dae later, op 9 Junie 1932, aan 'n hartaanval oorlede. Daar is wyd berig dat Father Divine oor sy dood gesê het: "Dit was vir my aaklig om dit te moes doen."[14] Hy is op 25 Junie al vrygelaat nadat sy prokureurs dit bewerkstellig het.

1932-'42: Harlem wysig

 
Die Internasionale Vredesendingbeweging het meer as 100 "hemele" in die noordoostelike VSA gevestig.

Father Divine het na Harlem verhuis waar hy talle volgelinge in die swart gemeenskap gehad het. Die meeste aktes was in die hande van die lede, en nie Father Divine self nie, maar hulle het bygedra tot sy gerieflike lewenstyl. Hulle het verskeie hotelle gekoop, wat hulle "hemele" genoem het. Lede het daar gewoon en op 'n goedkoop manier werk gesoek. Father Divine het een hotel "naby Atlantic City, New Jersey, gekoop sodat swartes toegang tot die strand gehad het".[14]

In 'n stadium was Father Divine en die Vredesending die grootste eienaars van eiendom in Harlem.[14] Die beweging het ook verskeie goedkoop winkels geopen, waaronder restaurante en klerewinkels, wat hulle ware teen lae pryse kon verkoop deur oorhoofse koste te besnoei. Hulle was baie suksesvol tydens die depressie. Ekonomiese sakeondernemings waar alles kontant betaal moes word, was deel van Father Divine se leerstelling.

Teen 1934 het takke in Los Angeles en Seattle geopen en is byeenkomste in Frankryk, Switserland, Kanada en Australië gehou, maar die lidmaatskap was nie so groot as wat die pers beweer het nie. Die tydskrif Time het geraam daar is sowat 2 miljoen volgelinge, maar dit was waarskynlik nader aan 'n paar tienduisend, met nog mense wat sy byeenkomste bygewoon het.

In die algemeen het die beweging uit die politiek gebly, tot met die Harlemse Opstand van 1935. Dit het ontstaan as gevolg van gerugte dat die polisie 'n swart tiener gedood het. Vier mense is in die opstand dood en skade van $1 miljoen is aangerig aan eiendom in Father Divine se woonbuurt. Sy woede hieroor en oor ander rasse-onregverdighede het 'n groter belangstelling in politiek by hom aangewakker. In Januarie 1939 het die beweging die eerste "Divine Righteous Government Convention" georganiseer, wat politieke platforms geskep het wat op Father Divine se leerstelling geskoei was. Die afgevaardigdes het onder meer rasseskeiding in skole teengestaan, asook baie van Franklin D. Roosevelt se sosiale programme, wat hulle as "aalmoese" beskou het.

Op die hoogtepunt van Father Divine se invloed het verskeie terugslae die beweging getref.

Op 16 Desember het John Hunt, 'n wit miljoenêr en dissipel van Kalifornië wat homself "John the Revelator" genoem het, die Jewett-gesin van Denver, Colorado, ontmoet. Hy het hulle 17-jarige dogter, Delight, sonder haar ouers se toestemming na Kalifornië ontvoer. Hy het haar "Virgin Mary" herdoop en 'n seksuele verhouding met haar begin. Hy het aangekondig dat sy in Hawaii die lewe sou skenk aan die "Nuwe Verlosser" deur 'n "maagdelike geboorte".

Nadat Father Divine Hunt teruggeroep het na New York, het die Jewetts agtergekom hulle dogter is skynbaar gebreinspoel om te glo sy is letterlik die Maagd Maria. Hulle het skadevergoeding geëis, wat die beweging ná 'n ondersoek geweier het. Die Jewetts was woedend en het hulle storie vertel aan William Randolph Hearst se New York Evening Journal, wat krities jeens die beweging was.

Hunt is in hegtenis geneem, verhoor en tot drie jaar tronkstraf gevonnis, waarna hy die naam "Prodigal Son" aangeneem het. Father Divine het die vonnis in die openbaar goedgekeur, maar die skandaal het hom baie publisiteit besorg. In die nuus is daarop gesinspeel dat sy volgelinge liggelowig en gevaarlik is.

In Maart 1937 het Penninah siek geword. Father Divine het haar selde bygestaan op wat geglo is haar sterfbed is. Hy het haar net een keer besoek en weer slegte publisiteit gekry.

Op 20 April 1937 het geweld uitgebreek toe twee mans probeer het om aan Father Divine 'n dagvaarding te bestel. Een van die mans, Harry Green, is met 'n mes gesteek terwyl Father Divine gevlug het en hy het daarna vir die polisie weggekruip.

In dié tyd het een van Father Divine se grootste volgelinge, Faithful Mary, die beweging verlaat en beheer oorgeneem van 'n groot kommune, wat tegnies in haar naam was. Sy het beweer Father Divine bedrieg sy volgelinge om 'n gerieflike lewenstyl vir homself te verseker en dat hy vroue dwing om met belangrike dissipels seks te hê.

Vroeg in Mei 1937 is Father Divine opgespoor en van Connecticut af uitgelewer om in New York op kriminele aanklagte tereg te staan. Hy is egter onskuldig bevind, Moeder Divine het gesond geword en die arm, gebroke Faithful Mary het na die beweging teruggekeer. Teen die laat 1930's het die beweging gestabiliseer, maar hulle gewildheid was duidelik aan die afneem.

Intussen het 'n voormalige volgeling, Verinda Brown, $4 476 van Father Divine geëis omdat die Browns vroeër hulle spaargeld aan hom toevertrou het. Hulle het die beweging verlaat, maar kon nie hulle geld terugkry nie. In Julie 1942 is Father Divine gelas om die geld terug te betaal, anders sou hy van minagting van die hof aangekla word. Hy het egter uit die staat gevlug en sy hoofkwartier in Philadelphia, Pennsilvanië, hervestig. Hy het New York steeds op Sondae besoek en mense in Harlem en Sayville toegespreek, want 'n staatswet het dit verbied om op Sondae 'n dagvaarding aan iemand te bestel.

1942-'65: Pennsylvania wysig

Nadat Father Divine na Philadelphia gevlug het, is sy vrou, Penninah, dood. Die presiese datum is onbekend, want hy het nooit daaroor gepraat of selfs haar dood erken nie. Dit was iewers in 1943, en biograwe glo haar dood het Father Divine verbouereerd gemaak omdat dit hom bewus gemaak het van sy eie sterflikheid. Dit het vir hom en sy volgelinge duidelik geword sy leerstelling maak mense nie onsterflik, soos hy beweer het, nie.

 
Woodmont was Father Divine se tuiste van 1953 tot met sy dood in 1965 (foto: 2017).

Father Divine is op 29 April 1946 met 'n wit Kanadees, Edna Rose Ritchings, getroud. Die seremonie is selfs vir die meeste van sy volgelinge geheim gehou, totdat haar visum verval het. Kritici het geglo sy troue met die 21-jarige Ritchings sou die beweging vernietig, maar sy volgelinge was verheug en die troudatum is elke jaar in die beweging gevier. Om te bewys dat hy en Ritchings hou by sy leerstelling oor selibaat, het Father Divine 'n swart vroulike volgeling aangestel om haar heeltyd te vergesel.

Hy het beweer Ritchings, wat later as "Mother S.A. Divine" bekend geword het, was die reïnkarnasie van Penninah. Reïnkarnasie was nie voorheen of daarna deel van sy leerstelling nie. Volgelinge het geglo Penninah was 'n uitsonderlike geval en het haar "terugkeer" as 'n wonderwerk beskou.

Van die 1950's af het die pers selde oor Father Divine berig. As hulle dit wel gedoen het, was dit nie meer as 'n bedreiging nie, maar as 'n amusante persoon. Sy hoofsaaklik laerklasvolgelinge het begin afneem toe die ekonomie verbeter.

In 1953 het 'n volgeling, John Devoute, 'n landgoed van 29 ha, Woodmont buite Philadelphia, aan hom geskenk. Dit was tot met sy dood sy tuiste. Father Divine is op 10 September 1965 aan natuurlike oorsake op die landgoed dood. Sy vrou en oorblywende volgelinge dring daarop aan dat hy nog lewe en verwys altyd in die teenswoordige tyd na hom. Die meubels in sy persoonike kamers word net so bewaar as 'n viering van sy lewe. Ná sy dood het Ritchings die beweging se spirituele leier geword.

Fisieke eienskappe en preekstyl wysig

Father Divine was 'n skraal swart man van net 1,57 m. Deur sy hele lewe het hy 'n onberispelike voorkoms gehad, en in sy jonger dae 'n netjiese snor. Sy hare was altyd netjies gekam en sedert sy dae in Sayville, New York, het hy feitlik altyd 'n pak in die openbaar gedra.

Father Divine was glo baie charismaties. Sy preke was emosioneel hartroerend en het baie Engelse woorde bevat wat hy self opgemaak het, soos physicalating en tangiblated. Iemand wat in die 1930's een van sy preke in Harlem bygewoon het, het vertel hoe hy ritmies en sing-sing gesê het: "Tiene, honderde, duisende, tienduisende, honderdduisende, miljoene. Tiene, honderde, ... miljoene." Hoewel die besoeker dit nie verstaan het nie, het Father Divine se ware volgelinge daarna gesing: "Ja, hy's God. Ja, hy's God."[15]

Ander vreemdhede het uit sy leerstelling gekom. Hy het byvoorbeeld elke preek begin met die groet en uitroep "Vrede!" Father Divine het geglo "vrede" moet "hallo" vervang.

Leerstelling wysig

Father Divine het van sy goddelikheid gepreek nog voordat hy in die laat 1910's as "Father Divine" bekend geword het.[5] Volgens sy leerstelling het sy lewe elke Bybelse profesie oor die Wederkoms bewaarheid. Hy het homself beskou as Jesus Christus wat herbore is. Hy het gepreek Christus bestaan in "elke gewrig" van sy volgelinge se liggaam, en dat hy 'n inkarnasie was van "God se lig" sodat hy aan mense kon wys hoe om hemel op aarde te vestig en vir hulle die pad na die ewige lewe kon aandui. Byvoorbeeld:

Condescendingly I came as an existing Spirit unembodied, until condescendingly inputting MYSELF in a Bodily form in the likeness of men I came, that I might speak to them in their own language, coming to a country that is supposed to be the Country of the Free, where mankind is privileged to serve GOD according to the dictates of his own conscience ... establishing the Kingdom of GOD in the midst of them; that they might become to be living epistles as individuals, seen and read of men, and verifying what has long been said:
"The tabernacle of God is with men, and he shall dwell with them, and God Himself shall be with them, and he shall be their God, and they shall be his people."
Vredesendingbeweging p. 62, Mrs. S.A. Divine, 1985, en Watts[5]:178

Father Divine en sy volgelinge het voornaamwoorde wat na hom verwys met hoofletters geskryf, amper soos HERE in die 1933-vertaling van die Afrikaanse Bybel.

Father Divine se definisie van God het in dié tyd aandag getrek oor sy ongewone gebruik van Engels: "God is not only personified and materialized. He is repersonified and rematerialized. He rematerialized and He rematerialates. He rematerialates and He is rematerializatable. He repersonificates and He repersonifitizes."

Welsyn wysig

Father Divine het besonder omgegee vir die vertraptes van die samelewing, insluitende swartes, maar nie net hulle nie. Hy was teen die idee dat mense welsyn aanvaar. Hy het in kapitalisme geglo. "Volgens hom het die fout nie by kapitalisme gelê nie; die individu moes die blaam vir die depressie dra."[5] Hy het geglo Amerikaners kon dit beter maak as hulle positiewe gedagtes gehad en God se gees gekanaliseer het.[5]

Ras wysig

Geleerdes verskil daaroor of Father Divine, 'n Afro-Amerikaner, 'n burgerregteaktivis was, maar hy het beslis progressiewe veranderings aan rasseverhoudings gepredik.

Omdat hy geglo het alle mense het gelyke regte, het hy ook geglo alle lede van lynchbendes moes verhoor en as moordenaars veroordeel word. Sy veldtogte teen lynchbendes het aanklank gevind in die swart ghetto's waar sy gemeente gewoon het, en hy het meer as 'n kwartmiljoen handtekeninge gekry vir sy voorstelle teen lynch-aksies.

Kommunes wysig

Father Divine se volgelinge het eiendomme saam besit en bestuur. Die beweging het armoede probeer verlig deur aan die armes kos te gee en deur opvoeding in geskrewe Engels, wat die beweging geglo het die "universele taal" is.

Kuisheid wysig

Father Divine het 'n kode saamgestel wat rook, alkohol en vloek verbied, asook die dra van broeke en kort rokke deur vroue en kort moue deur mans. Hy het ook fooitjies, omkoopgeld, geskenke en die onnodige menging tussen die geslagte verbied.

Hoewel hy self getroud was, het die beweging huwelike ontmoedig. Aparte gebiede het vir mans en vroue bestaan in die "hemele" en ander leefruimtes wat die beweging onderhou het.

Spaarsin en sakepraktyke wysig

Father Divine het 'n paar ekonomiese praktyke gepredik waarby sy volgelinge gehou het. Hy was teen lewensversekering (wat sy volgelinge moes kanselleer), welsyn, bestaansorg en krediet. Die beweging het selfonderhoud voorgestaan. Sy aandrang dat sy volgelinge welsyn van die hand wys, het die stad New York tydens die Groot Depressie na raming $2 miljoen laat spaar.

Sake-eienaars in die beweging het hulle besighede name gegee wat hulle verbintenis met Father Divine weerspieël het en het al dié praktyke toegepas. Hulle het net kontant aanvaar en enige vorm van krediet geweier. Hulle moes hulle ware goedkoper as hulle mededingers verkoop en enige fooitjie van die hand wys. Hulle het eindelik opgehou om alkohol en tabak te verkoop.

Nalatenskap wysig

Burgerregte wysig

Sommige biograwe, soos Robert Weisbrot, spekuleer dat Father Divine 'n voorloper was van die burgerregtebeweging van die 1950's en 1960's, en dat dit grootliks beïnvloed is deur sy grootwordjare in die gesegregeerde Suide. Ander, soos Jill Watts, verwerp dit en ook die teorie dat Father Divine in die ware Suide grootgeword het. Volgens Watts was Rockville minder onderdrukkend as die Suide of selfs Baltimore, Maryland. Sy glo sy burgerregteposisie het saamgehang met sy leerstelling en het niks met die Suide te doen nie.

Godsdiens wysig

Edna Rose Ritchings (Mother Divine) het tot met haar dood in 2017 dienste vir die kwynende gemeente gehou. Die beweging besit verskeie eiendomme, soos Father Divine se landgoed, Woodmont, sy voormalige huis in Sayville en die Circle Mission Church in Broad Street, Philadelphia, wat ook die beweging se biblioteek huisves.

In 2004 het die tydskrif Gastronomica 'n artikel gepubliseer oor Mother S.A. Divine en die beweging se bankette.[16]

In 2000 is die Divine Lorraine Hotel in Noord-Philadelphia deur die beweging verkoop. Dit was 'n goedkoop hotel met aparte verdiepings vir mans en vroue, soos Father Divine gepredik het. Die Divine Tracy Hotel in Wes-Philadelphia is in 2006 verkoop.[17]

Verwysings wysig

  1. John Hoshor (1936). God in a Rolls Royce: The Rise of Father Divine, Madman, Menace, Or Messiah. Hillman-Curl. p. 37.
  2. John Gordon Melton (10 September 1965). "Father Divine (American religious leader) - Britannica Online Encyclopedia". Britannica.com. Besoek op 16 Mei 2009.
  3. 3,0 3,1 "Life on the American Newsfront: In Richmond, Virginia". Life. 7 Desember 1936. p. 14. Besoek op 23 Februarie 2013.
  4. *Copy of the letter from the Library of Congress about the catalog heading for Father Divine.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 Watts, Jill (1992). God, Harlem U.S.A.: The Father Divine Story. Berkeley: Univ. of California Press. ISBN 0-520-07455-6. OCLC 243735490.
  6. "Rumors Are Over: Father Divine Dies", Jet, September 23, 1965, p20
  7. J. Gordon Melton, Encyclopedic Handbook of Cults in America (Routledge, 2014) p. 145
  8. "My Thirty Years with Father Divine", deur Ruth Boaz, Ebony (Mei 1965) p. 98
  9. "Rumors Are Over: Father Divine Dies", Jet, September 23, 1965, p20
  10. J. Gordon Melton, Encyclopedic Handbook of Cults in America (Routledge, 2014) p145
  11. "My Thirty Years with Father Divine", deur Ruth Boaz, Ebony (Mei 1965) p. 98
  12. MacKenzie, Bob (29 Oktober 1972). "'40s Sounds Return to Radio" (PDF). Oakland Tribune. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 9 Februarie 2012. Besoek op 3 April 2009.
  13. Robertson, Stephen (3 Junie 2011). "Basketball in 1920s Harlem". Digital Harlem Blog. Harlem's first major basketball venue, Manhattan Casino (renamed Rockland Palace c.1928), 280 West 155th Street
  14. 14,0 14,1 14,2 "This Far by Faith: Father Divine's Peace Mission, Hop for the Impoverished". pbs.org. The Faith Project. 2003. Besoek op 14 September 2020.
  15. "Father Divine".. (1982). W.W. Norton & Co.. 
  16. Wood, d. (Winter 2004). "Divine Liturgy" (PDF). Gastronomica. 4 (1): 19–24. doi:10.1525/gfc.2004.4.1.19.
  17. "Losing the Divine in Philadelphia". 11 Oktober 2006. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Februarie 2016.

Nog leesstof wysig

  • God Comes to America: Father Divine and the Peace Mission Movement, Kenneth E. Burnham, Boston: Lambeth Press, 1979 ISBN 0-931186-01-3
  • Father Divine and the Struggle for Racial Equality, Robert Weisbrot, Urbana: University of Illinois Press, 1983 ISBN 0-7910-1122-4
  • Father Divine, Holy Husband, Sara Harris, Garden City, N. Y.: Doubleday, 1953
  • Promised Land: Father Divine's Interracial Communities in Ulster County, New York, Carleton Mabee, Fleischmanns: Purple Mountain Press, 2008 ISBN 1-930098-93-6
  • "Who Is This King of Glory?", St. Clair McKelway and A.J. Liebling, New Yorker, Junie 1936, herdruk (pp. 80-122) in Reporting at Wit's End: Tales from the New Yorker, St. Clair McKelway, Bloomsbury USA, 2010, ISBN 978-1-60819-034-8

Skakels wysig