Finnie van der Walt

Finnie van der Walt (née Venter, Venterstad, 18 Mei 1879 – 1 Maart 1937) was amper 40 jaar lank predikantsvrou in die Gereformeerde Kerk.

Van der Walt was ’n dogter van J.A. Venter en sy eggenote. Ná haar huwelik met ds. J.G.H. van der Walt het hulle die moeilik jare van die Tweede Vryheidsoorlog in die gemeente Barkly-Oos beleef waar hy bevestig is in 1899 en eindelik sou bly tot 1904. Haar man is op 16 Julie 1904 na die Gereformeerde kerk Middelburg, Kaap, beroep en op 26 Augustus het hy die kerkraad in kennis gestel dat hy die beroep aanvaar. Hy is op 9 Oktober 1904 bevestig te Middelburg, die begin van ’n besonder lang dienstyd wat sou strek tot die aanvaarding van sy emeritaat op 17 April 1939. Hierna het ds. Van der Walt (met 'n kort onderbreking) op Middelburg bly woon tot hy op 6 Februarie 1956 oorlede is. Hy is weer getroud ná sy vrou se dood.

Ds. Van der Walt was sowat 35 jaar lank die plaaslike leraar en hy het altesaam sowat 50 jaar op die dorp gewoon. Hy moes leiding gee in die moeilike jare ná die Driejarige Oorlog; hy moes uit die Bybel die koers aandui in die moeilike tye van die griepepidemie en depressie; hy moes aan die roer staan toe ook op die groot wêreldtoneel storm geheers het (1914–'18) en toe Suid-Afrika weer ervaar het wat rebellie is. M.D. van der Vyver skryf in die gemeente se eeufeesgedenkboek: "Die krag en betekenis van hierdie lang bedieningstyd is vir my egter bo alles daarin geleë dat sterk na binne gearbei kon word, dat 'n voortdurende bediening van die Woord die gemeente sterk ten goede was."

Toe die Van der Walts die pastorie op Middelburg betrek, het die gesin twee klein kindertjies gehad. Ida Bosman skryf in die gedenkboek Die Gereformeerde Vrou 1859–1959 van mev. Van der Walt: "Sy het oor ’n sterk, opgeruimde en minsame persoonlikheid beskik en almal het vrymoedigheid gehad om die pastorie te besoek. Sondagmiddae het sy saam met haar eggenoot siekebesoek gedoen en sy het ’n innige en hartlike glimlag vir die siekes en beproefdes gehad. By al haar veelvuldige lewe as predikantsvrou was sy ’n sorgsame en liefdevolle moeder wat haar dogters geleer het om goeie kos te berei, pragtige konfyt te kook en heerlike gebak klaar te maak. Die dogters spog vandag (1959) nog met artikels in kunsnaaldwerk wat deur hulle moeder gemaak is."

Kort ná hul koms na Middelburg het Finnie van der Walt haar vir die stigting van die eerste Dorkasvereniging beywer. Sy is dan ook tot die eerste voorsitster verkies en het die vereniging, aldus Bosman, "met takt en minsaamheid" gelei tot haar afsterwe.

Benewens die dogters het die egpaar ook vier seuns gehad. Vakansietye het die gesin die plase in die distrik besoek omdat Finnie van der Walt elke suster in haar gemeente wou ken. Sy het haar tussendeur beywer vir die institute vir dowes en blindes op Worcester en ook geld help insamel vir die Potchefstroomse Universiteitskollege.

Bronne

(af) Van der Vyver, M.D.: "Geskiedenis van die Gereformeerde Kerk Middelburg, K.P. 1860 tot 1904". In: Die Gereformeerde Kerk Middelburg Kaapland Gestig Desember 1860. Gedenkboek by geleentheid van die eeufees 2de, 3de en 4de Desember 1960. Middelburg, K.P.: Eerwaarde Kerkraad van die Gereformeerde Kerk.
(af) Die Gereformeerde Vroueblad. 1959. Die Gereformeerde vrou 1859-1959. Potchefstroom: Potchefstroom Herald.
(nl) Maeder, ds. G.A. en Zinn, Christian. 1917. Ons Kerk Album. Kaapstad: Ons Kerk Album Maatschappij Bpkt.