Henri Gonin
Ds. Henri Theodore Gonin (Saulspoort, distrik Rustenburg, 15 Februarie 1872 – Wellington, 10 September 1932) was ’n predikant in die Nederduitse Gereformeerde Kerk.
Gonin was 'n seun van ds. H.L. Gonin, die baanbrekersendeling van Saulspoort, en sy eerste vrou, Jenny de Watteville. Gonin ontvang sy eerste onderrig in sendingskole en op Wellington. Ná voltooiing van sy skoolloopbaan bring hy 'n jaar in Europa deur. Hy verwerf die B.A.-graad op Wellington en word toe aan die Kweekskool op Stellenbosch as predikant van die NG Kerk opgelei. Ná sy legitimasie in 1898 sit hy sy studie in Halle, Duitsland, voort.
Hy begin sy ampswerk as hulpprediker op Beaufort-Wes (1900). Gedurende 1901 en 1902 bedien hy 15 maande lank die inwoners van die konsentrasiekamp by Bethulie. In Februarie 1903 neem hy waar as leraar op Carnarvon en in 1905 aanvaar hy 'n beroep na Belfast.
Dosent
wysig
Op 9 Oktober 1913 word hy dosent aan die Sendinginstituut op Wellington waar hy byna 20 jaar lank werksaam is met die opleiding van sendelinge. Hy gee ook onderrig by Friedenheim, die opleidingsinrigting vir sending- en maatskaplike werksters van die NG Kerk.
Net soos sy vader was Gonin 'n ingetoë en beskeie persoon. Uit sy huwelik met mej. E. Grobler is vyf kinders gebore. Een seun, die naamgenoot van Gonin, het hom later as wiskundige statistikus en as sendeling onderskei.
Bronne
wysig- (af) Krüger, prof. D.W. en Beyers, C.J. (hoofred.) Suid-Afrikaanse Biografiese Woordeboek Deel III. Kaapstad: Tafelberg-Uitgewers, 1977.