Inligtingsoorlogvoering

die gebruik van inligting om ons nasionale doelwitte te bereik
(Aangestuur vanaf Informasieoorlogvoering)

Inligtingsoorlogvoering (IO) is die gevegsruimtegebruik en bestuur van inligting- en kommunikasietegnologie (IKT) in die strewe na 'n mededingende voordeel oor 'n teenstander. Dit is anders as kuberoorlogvoering wat rekenaars, sagteware en bevelbeheerstelsels aanval. Inligtingsoorlogvoering is die manipulasie van inligting wat deur 'n teiken vertrou word sonder die teiken se bewustheid sodat die teiken besluite teen hul belang sal neem, maar in die belang van die een wat inligtingsoorlogvoering voer.[1][2] Gevolglik is dit nie duidelik wanneer inligtingsoorlogvoering begin, eindig en hoe sterk of vernietigend dit is nie.[3]

Wêreld Inligtingsoorlogvoering collage.

Inligtingsoorlogvoering kan die insameling van taktiese inligting, versekering(e) dat 'n mens se inligting geldig is, verspreiding van propaganda of disinformasie behels om die vyand en die publiek te demoraliseer of te manipuleer[4], die ondermyning van die kwaliteit van die opponerende mag se inligting, en ontkenning van inligting-insamelingsgeleenthede vir opponerende magte. Inligtingsoorlogvoering is nou gekoppel aan sielkundige oorlogvoering.[5]

Die Amerikaanse Gewapende Magte se gebruik van die term beklemtoon tegnologie en is dus geneig om uit te brei na die gebiede van elektroniese oorlogvoering, kuberoorlogvoering, inligtingsversekering en rekenaarnetwerkbedrywighede beide aanval en verdediging. Ander weermagte gebruik die veel breër term inligtingsoperasies wat, alhoewel hulle van tegnologie gebruik maak, fokus op die meer mensverwante aspekte van inligtingsgebruik, insluitend (onder baie ander) sosiale-netwerk-analise, besluitontleding en die menslike aspekte van bevel en beheer.

Debat oor die definisie van inligtingsoorlogvoering

wysig

‘n Breë definisie wat fokus op die sentrale rol van inligting as deel van die proses om ‘n strategiese posisie in te neem word deur George Stein voorsien, naamlik: “Inligtingsoorlogvoering, in sy grootste sin, is bloot die gebruik van inligting om ons nasionale doelwitte te bereik.”[6] Indien dié definisie gebruik word, sal geen diplomatieke, militêre of internasionale interaksie uitgesluit word van die begrip inligtingsoorlogvoering nie. Selfs roetine-aksies en -optrede in ooreenstemming met historiese praktyk sou volgens hierdie definisie as deel van inligtingsoorlogvoering beskou kon word. [7] Volgens NAVO is "Inligtingsoorlog 'n operasie wat uitgevoer word om 'n inligtingsvoordeel bo die teenstander te verkry."[8]

Aard van inligtingsoorlogvoering

wysig

Inligtingsoorlogvoering kan baie vorme aanneem:

  • Televisie-, internet- en radio-uitsending(s) kan vasgevang word om kommunikasie te ontwrig, of gekaap word vir 'n disinformasieveldtog.
  • Logistieke netwerke kan gedeaktiveer word.
  • Vyand se kommunikasienetwerke kan gedeaktiveer of bedrieg word, veral aanlyn sosiale gemeenskappe in hedendaagse dae.
  • Aandelebeurstransaksies kan gesaboteer word, hetsy met elektroniese ingryping, deur sensitiewe inligting uit te lek of deur disinformasie te plaas.
  • Die gebruik van hommeltuie en ander toesigrobotte of webkameras.
  • Kommunikasiebestuur
  • Sintetiese media
  • Die georganiseerde gebruik van sosiale media en ander aanlyn-inhoudgenerering platforms kan gebruik word om publieke persepsies te beïnvloed.[9]

Die Amerikaanse Lugmag het sedert die 1980's inligtingsoorlogvoering-eskaders. Trouens, die amptelike missie van die Amerikaanse Lugmag is nou "Om te vlieg, te veg en te wen ... in die lug, die ruimte en die kuberruim",[10] met laasgenoemde wat verwys na die rol van inligtingsoorlogvoering.

Aangesien die Amerikaanse Lugmag dikwels vliegtuie en lugbemannings waag om strategiese vyandelike kommunikasieteikens aan te val, kan die uitskakeling van sulke teikens met behulp van sagteware en ander middele 'n veiliger alternatief bied. Boonop laat die deaktivering van sulke netwerke elektronies (in plaas van met plofstof) dit ook toe om vinnig weer geaktiveer te word nadat die vyandelike gebied beset is. Net so word teeninligting-oorlogvoeringseenhede aangewend om sulke vermoëns aan die vyand te ontken. Die eerste toepassing van hierdie tegnieke is teen Irakse kommunikasienetwerke in die Golfoorlog gebruik.

Ook tydens die Golfoorlog het Nederlandse kuberkrakers na bewering inligting oor Amerikaanse troepebewegings van rekenaars van die Amerikaanse Verdedigingsdepartement gesteel en dit aan die Irak probeer verkoop, wat gedink het dit was 'n klug en dit van die hand gewys het.[11] In Januarie 1999 is Amerikaanse lugintelligensie-rekenaars deur 'n gekoördineerde aanval (Moonlight Maze) getref, waarvan 'n deel van 'n Russiese hoofraam gekom het. Dit kon nie as 'n Russiese kuberaanval bevestig word nie weens nie-toeskrywing – die beginsel dat aanlyn identiteit nie as bewys van werklike identiteit mag dien nie.[12][13][14]

Nuwe slagveld

wysig

Binne die terrein van die kuberruim is daar twee primêre wapens: netwerkgesentreerde oorlogvoering en C4ISR, wat geïntegreerde bevel, beheer, kommunikasie, rekenaars, intelligensie, toesig en verkenning aandui. Verder het kuberruimte-aanvalle wat deur een staat teen 'n ander staat geïnisieer word, 'n onderliggende doelwit om inligtingsmeerderwaardigheid bo die aangevalle party te verkry, wat insluit die ontwrigting of ontkenning van die geviktimiseerde party se vermoë om inligting in te samel en te versprei. 'n Insident wat die gevaarlike potensiaal van kuberaanvalle geïllustreer het, het in 2007 plaasgevind toe 'n aanval van Israeliese magte 'n beweerde kernreaktor in Sirië verwoes het wat deur 'n samewerkingspoging tussen Sirië en Noord-Korea gebou is. Gepaardgaande met die lugaanval was 'n kuberaanval op Sirië se lugverdediging, wat hulle blind gelaat het vir die aanval op die kernreaktor en uiteindelik toegelaat het dat die aanval plaasvind (New York Times 2014). 'n Voorbeeld van 'n meer basiese aanval op 'n staat binne die kuberruimte is 'n ontkenning-van-diens-aanval (DDOS)-aanval, wat gebruik word om netwerke of webwerwe te belemmer totdat hulle hul primêre funksionaliteit verloor. Soos geïmpliseer, raak kuberaanvalle nie net die militêre party wat aangeval word nie, maar eerder die hele bevolking van die geteikende land. Aangesien meer aspekte van die daaglikse lewe in netwerke in die kuberruim geïntegreer word, kan burgerlike bevolkings potensieel negatief geraak word gedurende oorlogstyd. Byvoorbeeld, as 'n staat sou verkies om 'n ander land se kragnetwerkbedieners in 'n spesifieke area aan te val om kommunikasie te ontwrig, sal burgerlikes en besighede in daardie area ook kragonderbrekings moet hanteer, wat ook tot ekonomiese ontwrigting kan lei.

Verder is fisieke IKT ook in die jongste rewolusie in militêre aangeleenthede geïmplementeer deur nuwe, meer outonome robotte (d.w.s. – onbemande hommeltuie) in die slagveld te ontplooi om pligte uit te voer soos om grense te patrolleer en grondteikens aan te val. Mense van afgeleë plekke loods baie van die onbemande hommeltuie, maar sommige van die meer gevorderde robotte, soos die Northrop Grumman X-47B, is in staat om outonome besluite te neem. Ten spyte van die loods van hommeltuie vanaf afgeleë plekke, ly 'n deel van hommeltuigvlieëniers steeds aan stresfaktore van meer tradisionele oorlogvoering. Volgens NPR het ’n studie wat in 2011 deur die Pentagon gedoen is, bevind dat 29% van hommeltuigvlieëniers “uitgebrand” is en hoë vlakke van stres ondergaan. Verder is ongeveer 17% van die hommeltuigvlieëniers wat as die studie ondervra is as "klinies benoud" gemerk, met sommige van daardie vlieëniers wat ook tekens van posttraumatiese stresversteuring toon.[15]

Moderne IKT'e het ook vooruitgang in kommunikasiebestuur onder militêre magte gebring. Kommunikasie is 'n noodsaaklike aspek van oorlog vir enige betrokke party en deur die implementering van nuwe IKT's soos data-geaktiveerde toestelle, is militêre magte nou in staat om inligting vinniger as ooit tevore te versprei. Byvoorbeeld, sommige weermagte gebruik nou die gebruik van iPhones om data en inligting wat deur hommeltuie in dieselfde gebied ingesamel is, op te laai.[16][17]

Opmerklike voorbeelde

wysig

Chinese inligtingsoorlogvoering

wysig

Die Volksrepubliek China is betrokke by inligtingsoorlogvoering deur die Volksbevrydingsleër (VBL, veral die Strategiese Ondersteuningsmag van die Volksbevrydingsleër) en ander organisasies wat aan die Kommunistiese Party van China (KPC) geaffilieer of beheer word. Geïnformeerde oorlogvoering, wat in die Chinese Verdedigingswitskrif van 2008[18] uiteengesit is, sluit die gebruik van inligtinggebaseerde wapens en magte in, insluitend slagveldbestuurstelsels, presisiestakingvermoëns en tegnologie-ondersteunde bevel en beheer (C4ISR).[19] Die term verwys ook na propaganda- en invloed-operasiespogings deur die Chinese staat.[20]

Verwysings

wysig
  1. Glenn. Jerome C. Global Challenge 10, State of the Future 19.1, The Millennium Project, Washington, DC 2018
  2. Brian C, Lewis. "Information Warfare". irp.fas.org. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Oktober 2022. Besoek op 24 Oktober 2022.
  3. Glenn. Jerome. Chapter 9 Defense, Future Mind, Acropolis Books, Washington, DC 1989
  4. "Information Warfare: What and How?". www.cs.cmu.edu. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 September 2019. Besoek op 20 Oktober 2019.
  5. Hung, Tzu-Chieh; Hung, Tzu-Wei (19 Julie 2022). "How China's Cognitive Warfare Works: A Frontline Perspective of Taiwan's Anti-Disinformation Wars". Journal of Global Security Studies. 7 (4): ogac016. doi:10.1093/jogss/ogac016. ISSN 2057-3170. (DOI Free Access added 31 Mei 2024)
  6. Stein, George J. "Information warfare". Air University (U.S.). Press. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 November 2018. Besoek op 26 Maart 2022.
  7. van Vuuren, Rianne. "Inligtingsoorlogvoering, die opkomende magprojekteringinstrument: soeke na 'n definisie". LitNet. Besoek op 14 Desember 2024.
  8. "Information warfare" (PDF). NATO. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 2 Januarie 2021. Besoek op 26 Maart 2022.
  9. Haq, Ehsan-Ul; Tyson, Gareth; Braud, Tristan; Hui, Pan (28 Junie 2022). "Weaponising Social Media for Information Divide and Warfare". Proceedings of the 33rd ACM Conference on Hypertext and Social Media. HT '22. New York, NY, USA: Association for Computing Machinery. pp. 259–262. doi:10.1145/3511095.3536372. ISBN 978-1-4503-9233-4. S2CID 249872702. (PDF format)
  10. "About the Air Force: Our Mission - airforce.com". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 November 2015. Besoek op 18 Februarie 2015.
  11. "Computer security experts: Dutch hackers stole Gulf War secrets". AP NEWS. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Oktober 2019. Besoek op 20 Oktober 2019.
  12. "Technology News, Analysis, Comments and Product Reviews for IT Professionals". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Mei 2007. Besoek op 28 Maart 2008.
  13. "The Warnings? - Cyber War! - FRONTLINE - PBS". PBS. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Februarie 2015. Besoek op 18 Februarie 2015.
  14. Mariarosaria Taddeo (2012). "Mariarosaria Taddeo, Information Warfare: A Philosophical Perspective - PhilPapers". Philosophy & Technology. doi:10.1007/s13347-011-0040-9. hdl:2299/8987. S2CID 17684656. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Augustus 2020. Besoek op 18 Februarie 2015. (journal name added 31 Mei 2024)
  15. "Report: High Levels Of 'Burnout' In U.S. Drone Pilots". NPR.org. 18 Desember 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 April 2018. Besoek op 18 Februarie 2015.
  16. Taddeo Mariarosaria (2012). "Information Warfare: A Philosophical Perspective" (PDF). Philosophy & Technology. 25: 105–120. doi:10.1007/s13347-011-0040-9. hdl:2299/8987. S2CID 17684656.
  17. DAVID E. SANGER (24 Februarie 2014). "Syria War Stirs New U.S. Debate on Cyberattacks". The New York Times. Besoek op 18 Februarie 2015.
  18. "China's National Defense in 2008" (PDF). Federation of American Scientists. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 15 Julie 2021. Besoek op 5 November 2020.
  19. Dr. Eric C. Anderson; Mr. Jeffrey G. Engstrom. "Capabilities of the Chinese People's Liberation Army to Carry Out Military Action in the Event of a Regional Military Conflict" (PDF). U.S.-China Economic and Security Review Commission. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 18 Oktober 2020. Besoek op 5 November 2020.
  20. DiResta, Renée (20 Julie 2020). "Telling China's Story: The Chinese Communist Party's Campaign to Shape Global Narratives" (PDF). Stanford University; Hoover Institution. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 20 Julie 2020. Besoek op 21 Julie 2020.