Joan Kruger
Joan Kruger is ’n joernalis en rubriekskrywer en redakteur van Rooi Rose en Vrouekeur.
Lewe en werk
wysigJohanna Magdalena Crafford is op Kakamas gebore, waar sy ook grootword. Na skool studeer sy van 1967 verder aan die Potchefstroomse Universiteit vir Christelike Hoër Onderwys en verwerf in 1969 ’n B.A.-graad met Afrikaans en Engels as hoofvakke. Met deeltydse studie behaal sy in 1974 ’n B.A. Honneursgraad in Afrikaans aan die Universiteit van Suid-Afrika en in 1995 ’n M.A.-graad in Linguistiek aan die Randse Afrikaanse Universiteit. In 2004 behaal sy ’n D.Litt. et Phil.-graad in Linguistiek aan die Universiteit van Johannesburg met ’n proefskrif oor “Taak en taal: ’n sosiolinguistiese ondersoek na leksikale aspekte van die vroueregister in Afrikaans”. Na verwerwing van haar eerste graad begin sy as beurshouer van Perskor as joernalis werk by Die Vaderland, terwyl sy ook ’n vryskut-rubriek vir Dagbreek behartig. Na vier jaar sluit sy aan by die redaksie van Die Transvaler, waar professor Willem de Klerk destyds die redakteur was.
In 1978 is sy vir ’n jaar in Amsterdam as Perskor se buitelandse verteenwoordiger. By haar terugkeer na Suid-Afrika word sy aangestel as redakteur van Ritsgids, die bylae tot Die Transvaler, en daarna as vroue-redaktrise. Vanaf 1982 dien sy op die redaksie van Beeld en word kort daarna aangestel as Transvaalse redaktrise van Sarie. Vanaf 1 Augustus 1991 is sy redakteur van die tydskrif Rooi Rose, ’n pos wat sy tot 2000 beklee. Hierna word sy aangestel as redakteur van Vrouekeur. Verder is sy in 1989 verantwoordelik vir die stigting van die tydskrif Saffier, ’n tydskrif in groot druk vir senior burgers. Vir geruime tyd gee sy ook klas in Kommunikasieleer aan die Randse Afrikaanse Universiteit en sy raak ook betrokke by Handhaaf. Vanaf 2006 is sy betrokke by Tip Africa Publishing as redaksionele direkteur en dan vanaf 2013 as konsultant. Hierdie organisasie lê hom toe op korporatiewe kommunikasie en versorg korporatiewe tydskrifte en nuusbriewe, webwerwe en strategiese kommunikasie. Sy is ’n lid van die Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns, die Van Riebeeck-Vereniging en die VOC Vereniging. Sy is getroud met Douw Kruger en hulle het ’n dogter, Magriet. Die gesin besit ’n boerdery langs die Oranjerivier.
Skryfwerk
wysigSy behartig vir lank die agterbladrubriek in die tydskrif Sarie, waarin sy alledaagse temas uit die bestaan bespreek, soos die dilemma van die werkende ma, die kompensasies vir ’n ouerwordende vrou, harde musiek in restaurante, die kruis van kosmaak en dies meer. ’n Keur uit hierdie rubrieke word later gepubliseer as[1] “Lappiesgoed”. Sy skryf ook die jeugroman “Vir meneer”. Bertus word in ’n losskrum ernstig beseer en hierna is hy verlam en kan sy bene nie gebruik nie. Dit het ’n enorme impak op sy lewe en dié van sy arm ouers en sy sussie.
In 1993 ken die Federasie van Afrikaanse Kultuurvereniginge (FAK) hulle prestigeprys vir joernalistiek aan haar toe ter erkenning van baie jare van volgehoue skryfwerk van hoogstaande gehalte.
Publikasies
wysigJaar | Publikasies |
---|---|
1978 | Vir meneer |
1991 | Lappiesgoed |
Bronnelys
wysigBoeke
wysig- Kannemeyer, J.C. “Geskiedenis van die Afrikaanse literatuur 2” Academica, Pretoria, Kaapstad en Johannesburg Eerste uitgawe Eerste druk 1983
- Van Coller, H.P. (red.) “Perspektief en Profiel Deel 2” J.L. van Schaik-Uitgewers Pretoria Eerste uitgawe 1999
Tydskrifte en koerante
wysig- Anoniem “Sy wen prys vir joernalistiek” “Beeld” 18 November 1993 Heystek, Renate “Joan Kruger: ’n keur van vrouejoernalistiek” “Pu-kaner” Augustus 2000
Internet
wysig- LinkedIn: https://za.linkedin.com/in/joan-kruger-402952a[dooie skakel]
- Van Wyk, Marguerite Beeld: http://152.111.1.88/argief/berigte/beeld/1991/05/10/8/1.html[dooie skakel]
- Worldcat: http://www.worldcat.org/identities/lccn-no2001-73016/
Ongepubliseerde dokumente
wysig- Kruger, Joan “Biografiese gegewens van Joan Kruger” Nasionale Afrikaanse Letterkundige Museum en Navorsingsentrum (NALN) Bloemfontein
Resensies
wysig- ↑ Wybenga, Gretel “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 30 no.4, November 1992