Kaulsdorf

Kaulsdorf
Kaulsdorf
	Stadsdeel
	Parkhotel Schloss Kaulsdorf
	Ligging in Berlyn
	Koördinate: 52°30′29″N 13°34′51″O / 52.50806°N 13.58083°O
Land	Duitsland
Deelstaat	Berlyn
Distrik	Marzahn-Hellersdorf
Stigting	Voor 1200
Oppervlak
• Totaal	8,81 km2 (3,40 vk. myl)
Hoogte	82 m (269 ft)
Bevolking
• Totaal	18 595
• Digtheid	2 110,7/km2 (5 467/vk. myl)
Tydsone	UTC+1:00 (MET)
• Somertyd	UTC+2:00 (MEST)
Poskode	12621, 12619
Skakelkodes	030

Kaulsdorf is 'n stadsdeel in die Berlynse distrik Marzahn-Hellersdorf wat in Oktober 1920 by Berlyn ingesluit is. In Kaulsorf en die aangrensende stadsdele Biesdorf en Mahlsdorf is die grootste samehangende gebied met enkel- en tweegesinshuise in Duitsland geleë.

Geskiedenis

Die huidige nedersetting het voor 1200 gedurende die Duitse kolonisasie in die ooste ontstaan, maar nie as 'n nuwe stigting nie. Soos uit argeologiese vondse in die gebied blyk, waarby laat-Slawiese en vroeg-Duitse skerwe naas mekaar opgegrawe is, is hier 'n bestaande Slawiese nedersetting geherstruktureer. Omstreeks 1250 is die dorpskerk van Kaulsdorf opgerig.

Die eerste historiese verwysing na Kaulsdorf (as Caulsdorp) kom in 'n skenkingsdokument van markgraaf Lodewyk die Ouere aan die Kalandsbroederskap in Bernau voor. Die dorpsnaam is egter al vroeër in verband met een van die inwoners, Nicolao de Caulestorp, gebruik.^[1] In 1412 het die dorp 'n altaargoed van die Petrikerk Cölln aan die Spreerivier geword. Die Petrikerk het sy regte in 1534 aan die Domkerk te Berlyn afgestaan. Kaulsdorf het met die Protestantse Hervorming in 1539 'n dogterkerk van Biesdorf geword.

Die dorpskerk van Kaulsdorf

Die dorpskern van Kaulsdorf is as 'n tipiese Angerdorf aangelê, met 'n sentrale meent en huise wat rondom die kerkgebou opgerig is. Opvallend is egter die meent se driehoeksvorm. Gedurende die Dertigjarige Oorlog is in 1638 alle plase in die dorp vernietig, en hulle het vervolgens sonder bewoners gebly. Eers in 1652 is boerderyaktiwiteite hervat. Franz Carl Achard, 'n lid van die Berlynse Akademie, het in 1782 die belastingvrye landgoed gekoop om die verbouing van suikerbeet te toets en suiker te produseer. In 1869 is 'n treinstasie as deel van die Pruisiese Ostbahn (Oostelike Spoorwegroete) geopen.

In 1874 is Kaulsdorf by die nuwe administratiewe distrik Biesdorf ingesluit en munisipale verkiesings gehou. Vanaf 1914 het die nuutgeboude plaaslike wateraanleg die bewoners van Kaulsdorf van drinkwater voorsien. Tot en met 1920 het Kaulsdorf deel uitgemaak van die distrik Neder-Barnim (Niederbarnim) en is daarna as deel van die stadsdistrik Lichtenberg by Groot-Berlyn ingesluit. In Maart van dieselfde jaar het plaaslike huishoudings toegang tot elektrisiteit gekry. Die militêre hospitaal, wat tussen 1942 en 1945 ontstaan het, is later omgeskep tot die Kaulsdorf-hospitaal en maak sedert 1997 deel uit van die Vivantes Klinikum Hellersdorf.

Die Oos-Berlynse stadsregering het in 1979 administratiewe hervormings deurgevoer waarvolgens Kaulsdorf by die nuutgestigte stadsdistrik Marzahn ingelyf is. Nadat Marzahn in 1986 opgedeel is, is Kaulsdorf by die nuwe stadsdistrik Hellersdorf ingesluit wat uit die stadsdele Hellersdorf, Kaulsdorf en Mahlsdorf bestaan het. In 2001 is die stadsdistrikte Marzahn en Hellersdorf saamgesmelt tot die nuwe Berlynse stadsdistrik Marzahn-Hellersdorf.

Demografiese ontwikkeling

Die heuwelpiek Biesdorfer Berg

In 1895 het Kaulsdorf net 750 inwoners getel, maar danksy die oprigting van nuwe woonhuise langs die spoorweglyn het die dorpsbevolking vinnig toegeneem tot sowat 4 000 in 1920.

Ná die hereniging van Wes- en Oos-Berlyn het Kaulsdorf 'n gewilde woonbuurt geword en vinnige bevolkingsgroei ervaar. Tussen 1995 en 2011 het die bevolking toegeneem van 13 089 tot 18 675. Hierdie sterk groei is te danke aan die oprigting van nuwe enkelgesinswoonhuise, die renovasie van ou plaashuise, waarin nuwe moderne woonstelle ontstaan het, en nuwe woongebiede rondom Hugo-Distler-straat suid van Alt-Kaulsdorf, in Steffenshagener-straat en die Kaulsdorfse Tuine (Kaulsdorfer Gärten) in die noorde van die stadsdeel.

Die ou dorpskern rondom die sentrale meent en Dorpstraat (Dorfstraße) het sy landelike karakter bewaar, alhoewel die meeste plaashuise omgebou is tot moderne woongeboue. Die dorpskern grens aan 'n uitgestrekte groen ruimte, die Landschaftspark Wuhletal met die Biesdorfer Berg, 'n klein heuwel wat sedert die laat 18de eeu as vullishoop gebruik is. Ná die Tweede Wêreldoorlog is puin uit die Berlynse middestad, waaronder ook dié van die Berlynse stadskasteel wat deur die Oos-Berlynse owerheid afgebreek is, hier gestort. Die piek se hoogte het sodoende van 42 meter tot 82 meter toegeneem.