Die Nagreis van Isra en Mi'raj (Arabies: الإسراء والمعراج, al-’Isrā’ wal-Mi‘rāj) is ’n reis in twee dele wat die profeet Mohammed volgens die Islam omstreeks 621 n.C. in een nag afgelê het. Dit word beskryf as beide ’n fisieke en geestelike reis.[1] ’n Kort beskrywing van die verhaal kom voor in soera 17 (Al-Isrâ‘, "Die Israeliete") van die Koran,[2] en ander besonderhede uit hadit-geskrifte, versamelings wat vertel van die leringe, dade en mededelings van Mohammed.

'n Persiese miniatuurskildery uit die 16de eeu van Mohammed se Nagreis.

In die Isra-deel reis Mohammed op die ros Boerak na die Verre Moskee, waar hy ander profete in gebed lei. Hy vaar dan op na die hemel in die Mi'raj-deel van die reis waarin hy met Allah praat. God gee Mohammed opdrag om aan die gelowiges die besonderhede van gebed te vertel. Die herdenking van dié reis is een van die belangrikste gebeure in die Islamitiese kalender.[3]

Koran wysig

In die Koran is die soera Al-Isrâ‘ na die Isra genoem. Die eerste vers beskryf die Isra kortliks. Daar is ook inligting in ’n latere vers, in soera 53, wat volgens sommige geleerdes verband hou met die Nagreis.[4]

Heilig is Hy wat Sy dienaar by nag, van die Heilige Moskee vervoer het na die Verre Moskee, waarvan Ons die omgewing geseën het, sodat Ons aan hom Ons tekens kon wys! Voorwaar, Hy is die Allerhorende, die Allessiende.

– Koran, Soera 17:1

En Ons het aan u gesê: Voorwaar, u Heer omring al die mense. En Ons het nie die visioen wat Ons u getoon het, vir iets anders laat verskyn nie, as ’n beproewing vir die mense; en net so die vervloekte boom in die Qur’ãn. En Ons waarsku hulle, maar dit laat hulle slegs meer in oortreding toeneem.

– Koran, Soera 17:60

Hy het hom sekerlik by ’n ander verskyning gesien, by die verste lotusboom. Daar naby is die Tuin van Verblyf. Toe dít wat bedek die lotusboom bedek het, het die oog nie weggedraai nie, en ook nie die perke oorskry nie. Sekerlik het hy die grootste tekens van sy Heer gesien.

– Koran, Soera 53:13-18

Hadit wysig

In verskeie hadit-geskrifte kom meer besonderhede voor. Die Isra is die deel van Mohammed se reis van Mekka na Jerusalem. Dit het begin toe Mohammed in die Al-Masdjid al-Haram was en die aartsengel Gabriël (Djibrail) na hom gekom het. Hy het Boerak, tradisioneel die hemelse ros van die profete, saamgebring. Boerak het Mohammed na die Verre Moskee geneem, volgens baie in Jerusalem. Mohammed het Boerak aan die Tempelberg vasgemaak en gebid, waar hy in opdrag van God deur Gabriël getoets is.[5][6] Volgens Anas ibn Malik, ’n metgesel van Mohammed wat in dié tyd ’n jong seun moes gewees het, het die profeet gesê: "Djibrail het vir my ’n vat melk, ’n vat wyn en ’n vat water gebring, en ek het die melk gekies. Jibrail het gesê: 'Jy het die Fitra (natuurlike instink) gekies.'"

In die tweede deel van die reis, die Mi'raj (’n Arabiese woord wat letterlik "leer" beteken[7]), het Boerak hom na die hemele vervoer, waar hy deur die "sewe hemele" gereis het en met vroeëre profete gepraat het, onder andere Ibrahim (Abraham), Moesa (Moses), Johannes die Doper en Isa (Jesus). Mohammed is toe na Sidrat al-Muntaha, ’n heilige boom, geneem. Volgens die Islamitiese tradisie het God vir Mohammed opdrag gegee dat Moslems 50 keer per dag moet bid; Moses het egter vir Mohammed gesê dit sal moeilik vir die mense wees en het Mohammed aangeraai om dit te probeer verminder. Dit het toe eers tien keer en eindelik vyf keer geword.[3][8][9][10][11]

Masdjid al-Aksa, die Verre Moskee wysig

 
Die Masdjid al-Aksa is vermoedelik die "Verre Moskee" wat die Koran noem, en word beskou as die derde heiligste plek in die Islam, naas Mekka en Medina.

Die plek wat in die Koran die "Verre Moskee" genoem word[2] (Arabies: المسجد الأقصى, al-Masjidu 'l-’Aqṣá), word histories beskou as die terrein van die hedendaagse Masdjid al-Aksa in Jerusalem. Die moskee was egter nog nie gebou in Mohammed se tyd nie. Die Jerusalemse vertolking is aangevoor deur die vroegste biograaf van Mohammed, Ibn Ishaq (omstreeks 704-761/770) – en word deur verskeie hadit-geskrifte ondersteun. Die term vir moskee (Arabies: masdjid) beteken letterlik "plek van neerknieling" en dui dus op plekke van aanbidding en nie noodwendig ’n gebou nie. Soos Mohammed gesê het: "Die aarde is vir my (en vir my volgelinge) ’n plek gemaak om te bid."[12] Nadat die Rasjidoen-kalief Omar Jerusalem ná Mohammed se dood verower het, is ’n gebedshuis op die terrein gebou. Dit is tydens die bewind van die Omajjadiese kalief Abd al-Malik ibn Marwan begin vergroot en in 705 n.C. deur sy seun, al-Walid I, voltooi. Die gebou is herhaaldelik deur aardbewings verwoes en herbou, totdat dit in 1033 die laaste keer deur die Fatimidiese kalief ʻAlī az-Zāhir herbou is. Dit is die gebou wat vandag nog staan.

Baie Westerse historici, soos Heribert Busse[13] en Neal Robinson,[14] stem saam dat Jerusalem die plek is wat oorspronklik bedoel is. Moslems het destyds na Jerusalim gedraai wanneer hulle gebid het. Volgens die volgende verse uit die Koran het God die rigting (kiebla) later na Mekka verander:

En so het Ons van julle ’n uitverkore volk gemaak, sodat julle getuies kan wees teen die mense, en die Boodskapper getuie kan wees teen júlle. En Ons het nie julle mense in ag geneem by die vasstelling van die Kiebla nie, behalwe dat Ons mag onderskei tussen iemand wat die Boodskapper volg en hy wat hom die rug toekeer. En dit was inderdaad ’n swaar beproewing, behalwe vir hulle wat deur Allah reg gelei is. En dit is nie die wens van Allah om julle geloof onvrugbaar te maak nie. Voorwaar, Allah is Medelydend, Genadevol teenoor die mensdom.

– Koran, Soera 2:143-144

Moderne herdenking wysig

Moslems vier die herdenking van Mohammed se Nagreis – sommige deur ekstra te bid, en ander deur stede met elektriese ligte en kerse te verlig. Sommige mense kan vir ander die verhaal vertel van hoe Mohammed se hart deur Gabriël rein gemaak is en hoe die engel hom met kennis en geloof gevul het ter voorbereiding van sy reis na die sewe hemele. Ná salaah word kos en versnaperinge voorgesit.[3][15][16]

Die Masdjid al-Aksa dui die plek aan van waar Mohammed volgens die Islam na die hemele opgevaar het. Die presiese datum van die Nagreis is nie bekend nie, maar word gevier asof dit voor die hidjra en ná Mohammed se besoek aan die mense van Taif plaasgevind het.

Verwysings wysig

  1. Martin, Richard C.; Arjomand, Saïd Amir; Hermansen, Marcia; Tayob, Abdulkader; Davis, Rochelle; Voll, John Obert, reds. (2 Desember 2003). Encyclopedia of Islam and the Muslim World. Macmillan Publishers (VSA). p. 482. ISBN 978-0-02-865603-8.
  2. 2,0 2,1 Koran, Soera 17:1
  3. 3,0 3,1 3,2 Bradlow, Khadija (18 Augustus 2007). "A night journey through Jerusalem". Times Online. Besoek op 27 Maart 2011.
  4. Koran, Soera 53:13-18
  5. Momina. "isra wal miraj" (in Engels). chourangi. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Maart 2016. Besoek op 16 Junie 2012.
  6. "Meraj Article". duas.org (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 September 2019. Besoek op 1 Oktober 2016.
  7. Mi'raj — The night journey
  8. IslamAwareness.net – Isra and Mi'raj, The Details
  9. About.com – The Meaning of Isra' and Mi'raj in Islam
  10. Vuckovic, Brooke Olson (30 Desember 2004). Heavenly Journeys, Earthly Concerns: The Legacy of the Mi'raj in the Formation of Islam (Religion in History, Society and Culture). Routledge. ISBN 978-0-415-96785-3.
  11. Mahmoud, Omar (25 April 2008). "The Journey to Meet God Almighty by Muhammad—Al-Isra". Prophet Muhammad (SAW): an evolution of God. AuthorHouse. p. 56. ISBN 978-1-4343-5586-7. Besoek op 27 Maart 2011.
  12. Bukhari Vol. 1, Boek 7, No. 331
  13. Heribert Busse, "Jerusalem in the Story of Prophet Muhammad's (SAW) Night Journey and Ascension," Jerusalem Studies in Arabic and Islam 14 (1991): 1–40.
  14. N. Robinson, Discovering The Qur'ân: A Contemporary Approach To A Veiled Text, 1996, SCM Press Ltd.: Londen, bl. 192.
  15. "BBC – Religions – Islam: Lailat al Miraj". bbc.co.uk (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 November 2019. Besoek op 1 Oktober 2016.
  16. "WRMEA – Islam in America". Washington Report on Middle East Affairs (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 September 2007.

Bronne wysig

Eksterne skakels wysig