Skeptical Inquirer
Skeptical Inquirer (SI) is 'n tweemaandelikse Amerikaanse tydskrif vir algemene gehoor, gepubliseer deur die Committee for Skeptical Inquiry (CSI) met die ondertitel: "The Magazine for Science and Reason". In 2016 het dit sy veertigste bestaansjaar gevier. Die Skeptical Inquirer (SI) is gedurende die grootste deel van sy bestaan gepubliseer deur die Committee for the Scientific Investigation of Claims of the Paranormal, alom bekend onder die akroniem CSICOP. In 2006 het die uitvoerende raad van CSICOP die naam van CSICOP tot die Committee for Skeptical Inquiry (CSI) verkort en sy missieverklaring uitgebrei.
| Skeptical Inquirer | |
|---|---|
| |
| Hoofredakteur | Kendrick Frazier |
| Kategorieë | skeptiese tydskrif |
| Frekwensie | tweemaandeliks |
| Oplaag | 24 672[1] |
| Uitgewer | Committee for Skeptical Inquiry Center for Inquiry |
| Jaar gestig | 1976 |
| Eerste uitgawe | tweede helfte 1976 |
| Land | Verenigde State van Amerika |
| Taal | Engels |
| Webwerf | skepticalinquirer |
| ISSN | 0194-6730 |
Missieverklaring en doelstellings wysig
.jpg)
Die formele missieverklaring wat in 2006 goedgekeur is, lui: "Die Committee for Skeptical Inquiry bevorder wetenskap en wetenskaplike ondersoek, kritiese denke, wetenskaponderrig en die gebruik van rede in die ondersoek van belangrike kwessies. Dit moedig die kritiese ondersoek na omstrede of buitengewone aansprake vanuit 'n verantwoordelike, wetenskaplike oogpunt en versprei feitelike inligting oor die resultate van sulke navrae aan die wetenskaplike gemeenskap, die media en die publiek."[2] In elke uitgawe verskyn 'n korter weergawe van die missiestelling: “... bevorder wetenskaplike ondersoek, kritiese ondersoek en die gebruik van rede om kontroversiële en buitengewone eise te ondersoek.”[3]
Kendrick Frazier, wat sedert Augustus 1977 Skeptical Inquirer geredigeer het, het die tydskrif beskryf as "'n ongewone baster: deel semipopulêre tydskrif en 'n deel wetenskaplike en vakkundige tydskrif." Hy het gesê: "Ek dink dit is billik om te sê dat ons nie net help om dissiplinêre hindernisse binne wetenskaplike velde oor te brug nie, maar ook die gapings tussen die 'harde' en 'sagte' wetenskappe, tussen wetenskap en geesteswetenskappe, tussen akademici en nie-akademici, en tussen wetenskap en die algemene publiek oorbrug.”[4] Frazier het ook gereeld gepraat oor die breër doelstellings en hoër waardes van skeptiese ondersoek wat volgens hom die Skeptical Inquirer 'n voorbeeld van moet probeer wees: "Ons skeptici doen dit alles, ons ondersoek die kleinste vreemde raaisels terwyl ons ook die kragtige instrumente van wetenskap en rede verduidelik en toepas om te dink oor die grootste kwessies van kommer en verwarring in die hedendaagse komplekse samelewings."[5]
Daniel Loxton, Kanadese skrywer, skeptikus en historikus, wat in 2013 geskryf het oor die missie en doelstellings van die skeptiese beweging, het 'n redakteur van die Sweedse skeptiese tydskrif Folkvett aangehaal wat voel dat SI 'n tydskrif is wat geskryf is deur "ou wit mans, vir ou wit mans". Hy het die idee dat mense oor die paranormale, die kulkunstenaar Uri Geller en kristalskedels wil lees gekritiseer omdat dit nie meer van belang is nie. Dit blyk asof Paul Kurtz, Amerikaanse wetenskaplike skeptici en sekulêre humanis, in 2009 hierdie sentiment wou deel en verklaar het dat die organisasie steeds sommige paranormale onderwerpe sal ondersoek omdat hulle kundigheid op hierdie gebied het, maar dat hulle ander gebiede sal begin ondersoek. Kurtz het gesê SI het "'n historiese punt bereik: die erkenning dat daar 'n kritieke behoefte is om ons rigting te verander." [6]
Die tydskif se redakteur Kendrick Frazier het die omvang van die tydskrif uitgebrei om onderwerpe wat minder paranormaal was in te sluit en meer van die wat 'n aanval op wetenskap en kritiese denke is, soos ontkenning van klimaatsverandering, samesweringsteorieë en die invloed van die alternatiewe medisyne-beweging in gesluit. Frazier het ook bygevoeg dat "paranormale eise steeds wydverspreid is" en verwys na peilings wat lui dat die Amerikaanse publiek uit 'n lys van tien algemene paranormale onderwerpe vier sal kies as 'n onderwerp waarin hulle glo. Terwyl die algemene skeptisisme-gemeenskap van mening is dat mense nie meer tyd moet mors om die paranormale te ontrafel nie, onderwerpe wat lank gelede gediskrediteer is, het Frazier gesê: "Miljoene Amerikaners aanvaar hulle nog vandag."[6]
Douglas Hofstadter het in die tydskrif Scientific American geskyf dat die doel van die Skeptical Inquirer tydskrif is om "nonsens te bestry ... belaglike eise word gereeld in stukke geslaan." Hy skryf dat daar artikels geskryf is vir almal wat Engels kan lees, geen spesiale kennis of kundigheid is nodig nie; die enigste vereiste is "nuuskierigheid oor die waarheid".[7]
Geskiedenis wysig
Die tydskrif was oorspronklik getiteld The Zetetic (uit die Grieks wat 'skeptiese soeker' of 'skeptisisme' beteken), en is oorspronklik geredigeer deur Marcello Truzzi.[8] Ongeveer 'n jaar na die begin van die tydskrif het 'n skeuring ontwikkel tussen die redakteur Truzzi en die res van CSICOP. Die een kant (CSICOP) was meer "ferm teen onsin, meer bereid om op die aanval te gaan teen bonatuurlike eise"[9] en die ander kant ("Die relativistiese faksie"[9], oftewel Truzzi) wou hê dat wetenskap en pseudowetenskap "gelukkig saam" moet bestaan. Truzzi het vertrek om The Zetetic Scholar te begin en CSICOP het die tydskrif se naam verander na Skeptical Inquirer.[7]
Historikus Daniel Loxton spekuleer oor die antwoord op die vraag: as CSICOP indien nie die eerste skeptiese publikasie was nie, waarom dit dan beskou word as die "geboorte van moderne skeptisisme" ten minste vir die Engelssprekende wêreld? Loxton skryf dat dit was omdat CSICOP hierdie versameling werk georganiseer het en dit 'n besondere studieveld was. Die organisasie was die eerste om beste praktyke, spesialiskenners, tydskrifte en professionele skrywers en navorsers op te stel.[10]
Tydskrifinhoud wysig
Benewens die artikels, bevat die gedrukte weergawe van die tydskrif resensies van noemenswaardige paranormale en skeptiese boeke geskryf deur personeel of gaskrywers. "'n Brief aan die redakteur" is ook ingesluit. Binnekant bevat die tydskrif kennis van huidige CSI-genote, wetenskaplike en tegniese konsultante sowel as verbonde organisasies. Daar is ook wêreldwye CFI-liggings gelys. Die finale bladsy bevat 'n "Skeptiese herdenkings"-afdeling geskryf deur Tim Farley en 'n strokiesprent genoemd "Carbon Dating" geskryf en geteken deur strokiesprenttekenaar Kyle Sanders. Die webwerf van die tydskrif bevat bykomende inhoud, waaronder 'n winkel, en 'n argief van aanlyn-artikels (anders as dié in die gedrukte weergawe) wat dateer terug na 1994 en wat sonder 'n intekening beskikbaar gestel word. Een rubriek is in Spaans geskryf, en 'n verskeidenheid Engelse artikels op die webwerf is ook beskikbaar in Spaans. Daar is ook 'n mobiele toep beskikbaar.[11][12]
Invloed wysig
Verskeie noemenswaardige skeptici het die invloed wat die tydskrif op hulle gehad het tydens die vroeë stadium van hul ontwikkeling as wetenskaplike skeptici beskryf. In 1995 was Perry DeAngelis, Amerikaanse podsender, en dr. Steven Novella, Amerikaanse kliniese neuroloog, vriende wat Dungeons & Dragons saam gespeel het totdat DeAngelis 'n Skeptical Inquirer tydskrif op die tafel in Novella se woonstel opgemerk het. DeAngelis, wat ook 'n ywerige leser van die tydskrif was, het die agterblad aan Novella uitgewys, waar daar 'n lys van skeptiese organisasies was, en gesê: "Wat skort?" DeAngelis het gesê dat wat ontbreek was 'n skeptiese groep van Connecticut en het gesê "ons moet dit doen" waarop Novella ingestem het. Hulle het die New England Skeptical Society en uiteindelik die "Skeptic's Guide to the Universe"-podsending begin. [13]
Amerikaanse skeptiese aktivis Susan Gerbic skryf dat toe sy 'n Skeptical Inquirer-tydskrif in die biblioteek gevind het, het dit haar op die weg van kritiese denke begin. "Ek wens ek kon onthou watter artikels daarin was, maar ek is seker dat ek my besig gehou het met die omslagkuns ... dit was waarskynlik in die vroeë 1980's. Dit was asof 'n gloeilamp in kop my ontplof het. Dit was soos om af 'n gang te loop en deure oop te maak vir onderwerpe waarvan ek nie geweet het nie. Oor sommige onderwerpe het ek myself gevra: 'Glo mense in die gekke ding?' en ander onderwerpe het my laat sê: 'Wag, dit kan nie waar wees nie?'"[14]
Douglas Hofstader het in Scientific American geskryf "waarom sou Skeptical Inquirer slaag as die enigste mense wat dit lees mense is wat nie in die paranormale glo nie?" Die antwoord, sê hy, lê agter in die tydskrif in die afdeling 'Briewe aan die redakteur'. "Baie mense skryf in om te sê hoe belangrik die tydskrif vir hulle, hul vriende en hul studente was. Hoërskoolonderwysers is een van die gereeldste skrywers van bedankings vir die redaksie van die tydskrif, maar ek het ook entoesiastiese briewe gesien van predikante, gashere van radio-geselsprogramme en mense in baie ander beroepe."[7]
Levy en Olynyk-kunsprojek wysig
Geïnspireer deur die vier dekades van die Skeptical Inquirer tydskrif, is die uitstalling Some Provocations from Skeptical Inquirers deur kunstenaars Ellen Levy en Patricia Olynyk in die Baruch College se Mishkin-gallery in Manhattan, New York in Februarie 2016 uitgestal. Resensent Eileen G'Sell skryf dat hulle "die dieptes van die muilagtige ontologiese see, wat empiriese geloof is, verken."[15] Sy verklaar dat die werk "hierdie ingeboude konfrontasie verteenwoordig tussen feit en fiksie was die basis van die Skeptical Inquirer en dié se speelse bereidwilligheid om die onwaarskynlikste verskynsels te oorweeg."[16]
Oor CSI wysig
CSI het tans ongeveer honderd vooraanstaande genote.[17]
- Opmerklike genote van die verlede sluit in Isaac Asimov, Martin Gardner, Stephen Jay Gould, Carl Sagan, en Nobelpryswenners Francis Crick en Glenn T. Seaborg.
- Huidige merkwaardige genote sluit in Banachek, Robert Bartholomew, Susan Blackmore, Mark Boslough, Sean B. Carroll, Richard Dawkins, Ann Druyan, Neil deGrasse Tyson, Daniel Dennett, Kevin Folta, Kendrick Frazier, Susan Gerbic, David Gorski, Deborah Hyde, Ray Hyman, Lawrence Krauss, Elizabeth Loftus, Michael Mann, Joe Nickell, Steven Novella, Bill Nye, Paul Offit, Naomi Oreskes, Massimo Polidoro, Ben Radford, James Randi, Richard Saunders, Seth Shostak, Joe Schwarcz, Eugenie Scott, Jill Tarter, Stuart Vyse, Steven Weinberg, E.O. Wilson, en Richard Wiseman.
Sien ook wysig
Verwysings wysig
- ↑ "Statement of Ownership, Management, and Circulation" (PDF). Skeptical Inquirer (in Engels). 39 (6): 12. November–Desember 2015. ISSN 0194-6730. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 13 Februarie 2020.
- ↑ "About CSI". CSI (in Engels). CFI. 28 April 2019. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 April 2019. Besoek op 17 Junie 2020.
- ↑ Frazier, Kendrick (4 Desember 2006). "It's CSI Now, Not CSICOP" (in Engels). CFI. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Januarie 2020. Besoek op 17 Junie 2020.
- ↑ Frazier, Kendrick (1988). "Notes and Comments on a Year of Expansion and Growth" (PDF). Skeptical Inquirer (in Engels). XII: 228–229. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 30 Januarie 2020.
- ↑ Frazier, Kendrick (November 2013). "Why We Do This: Revisiting the higher values of skeptical inquiry". Skeptical Inquirer (in Engels). 6 (37): 11–13. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Januarie 2020.
- ↑ 6,0 6,1 Loxton, Daniel (2007). Where do we go from here? (Engels). Skeptic Blog. The Skeptic Society. Argief geskep van die oorspronklike op 12 Januarie 2020. URL besoek op 16 Junie 2020.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Hofstadter, Douglas (1 Februarie 1982). "About two kinds of Inquiry: 'National Enquirer' and 'The Skeptical Inquirer'". Scientific American (in Engels). 246 (2): 18–26. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Januarie 2020. Besoek op 16 Junie 2020.
- ↑ Kurtz, Paul (29 Oktober 2010). Exuberant Skepticism (in Engels). Prometheus Books. p. 218. ISBN 9781615929702. Besoek op 16 Junie 2020.
- ↑ 9,0 9,1 Hofstadter, Douglas (2008). Metamagical Themas: Questing For The Essence Of Mind And Pattern (in Engels). Penguin Basic Books. p. 95. ISBN 978-0-7867-2386-7. Besoek op 16 Junie 2020.
{{cite book}}:|archive-date=requires|archive-url=(hulp) - ↑ Loxton, Daniel (13 Mei 2013). "Modern skepticism's unique mandate". Skeptic Blog (in Engels). The Skeptic Society. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Januarie 2020. Besoek op 16 Junie 2020.
- ↑ "Skeptical Inquirer". skepticalinquirer.org (in Engels). CFI. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Junie 2020. Besoek op 17 Junie 2020.
- ↑ "SKEPTICAL INQUIRER IS NOW AVAILABLE DIGITALLY". centerforinquiry.org (in Engels). CFI. 18 Februarie 2016. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Januarie 2020. Besoek op 17 Junie 2020.
- ↑ Bernstein, Evan (19 Augustus 2013). Remembering Perry DeAngelis Today (Engels). The Rogues Gallery. The Rogues Gallery. Argief geskep van die oorspronklike op 5 Januarie 2014. URL besoek op 16 Junie 2020.
- ↑ Susan, Gerbic (17 Maart 2016). "A Skeptic's Woe over Margaret Cho". Skeptical Inquirer (in Engels). CSICOP. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Februarie 2020. Besoek op 17 Junie 2020.
- ↑ G'Sell, Eileen (19 Maart 2016). "Sumptuous Skeptics: Ellen K. Levy and Patricia Olynyk Stage Creative Inquisition". Arte Fuse (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Julie 2019. Besoek op 16 Junie 2020.
- ↑ Corwin, William (April 2016). "Truth in the Visual Arts Skepticism in the Work of Ellen K. Levy and Patricia Olynyk". The Brooklyn Rail (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Junie 2017. Besoek op 16 Junie 2020.
- ↑ "FELLOWS AND STAFF". Skepticalinquirer.org (in Engels). CSI. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 April 2020. Besoek op 17 Junie 2020.