Suid-Afrikaanse referendum van 1992

Suid-Afrikaanse politiek

Parlement van Suid-Afrika
Nasionale Vergadering
Nasionale Raad van Provinsies

President
Adjunkpresident
Ministers
Speaker van die Nasionale Vergadering
Opposisieleier

Konstitusionele Hof
Hoogste Hof van Appèl
Hooggeregshof

Tydens die Suid-Afrikaanse referendum van 1992 is Suid-Afrikaanse kiesers gevra om 'n ja- of nee-stem uit te bring vir onderhandelings om 'n einde aan apartheid te bring. Die stemming het op 17 Maart 1992 plaasgevind en was tot wit stemgeregtiges beperk. Die uitkoms was 'n oorweldigende oorwinning vir die ja-stem.

Stempel wat in ID-boeke aangebring is om aan te dui dat 'n persoon gestem het

Na afloop van die referendum is die beleid van afsonderlike ontwikkeling geskrap, wat universele stemreg aan alle kiesers binne die grense van Suid-Afrika verleen het. Dit het ook gelei tot die eerste volledig demokratiese verkiesing in Suid-Afrika in April 1994.

Veldtog

Die Nasionale Party het die "ja"-stem bemark terwyl die Konserwatiewe Party dit teengestaan het. Die NP het die volgende slagspreuke op referendum-plakkate aangebring:

'n Veilige toekoms vir ons en ons kinders.
Vreedsame naasbestaan en gelykwaardige geleenthede.
Ordentlike hervorming en redelikheid.
Die beskerming van groepsbelang deur eie besluitneming.
Die bevordering van gemeenskaplike belange deur samewerking.
Sterk en doelgerigte leierskap.
'n Eendragtige en weerbare Suid-Afrika.
Ekonomiese, politieke en maatskaplike stabiliteit.
Die handhawing van ordelike regering en standaarde.
Veiligheid, vryheid en voorspoed deur geregtigheid.^[1]

Resultate

Die volgende vraag is aan stemgeregtiges gestel:

Ondersteun u die voortsetting van die hervormingsproses wat die Staatspresident op 2 Februarie 1990 begin het en wat op ‘n nuwe grondwet deur onderhandeling gemik is?^[2]

Nasionaal

Keuse	Stemme	%
Vir	1 924 186	68,73
Teen	875 619	31,27
Bedorwe/blanko stemme	5 142	–
Totaal	2 804 947	100
Geregistreer/stempersentasie	3 296 800	85,08

Per streek

In Kaapstad en Durban het 85% van die stemgeregtigdes "ja" gestem, teenoor die 57% in Pretoria. Slegs Pietersburg in die Noord-Transvaal het 'n oorwegende "nee"-stem uitgebring (57%).

Provinsie	Area	Vir		Teen		Totaal ongeldige stemme
Provinsie	Area	Stemme	%	Stemme	%	Totaal ongeldige stemme
Kaapprovinsie	Beaufort-Wes	18 941	61,62	11 798	38,38	30 739
	Kaapstad	355 527	84,88	63 325	15,12	418 852
	Oos-Londen	66 675	78,28	18 498	21,72	85 173
	George	40 075	65,39	21 211	34,61	61 286
	Kimberley	33 504	54,48	27 993	45,52	61 497
	Port Elizabeth	87 216	74,46	29 909	25,54	117 125
Natal	Durban	204 371	85,03	35 975	14,97	240 346
Natal	Pietermaritzburg	66 500	75,98	21 023	24,02	87 523
Oranje-Vrystaat	Bloemfontein	58 066	58,60	41 017	41,40	99 083
Oranje-Vrystaat	Kroonstad	54 531	51,54	51 279	48,46	105 810
Transvaal	Germiston	164 025	65,38	86 844	34,62	250 869
	Johannesburg	324 686	78,30	89 957	21,70	414 643
	Pietersburg	37 612	43,02	49 820	56,98	87 432
	Pretoria	287 720	57,37	213 825	42,63	501 545
	Roodepoort	124 737	52,44	113 145	47,56	237 882

Verwysings

↑ (af) Die leuen word voljarig^{[dooie skakel]}, Praag.co.za, 20 Oktober 2013
↑ (en) Spiess, Clemens (2009). Democracy and Party Systems in Developing Countries: A Comparative Study of India and South Africa. Taylor & Francis. p. 61. ISBN 9780415468091.

[1] (af) Die leuen word voljarig^{[dooie skakel]}, Praag.co.za, 20 Oktober 2013

[2] (en) Spiess, Clemens (2009). Democracy and Party Systems in Developing Countries: A Comparative Study of India and South Africa. Taylor & Francis. p. 61. ISBN 9780415468091.

[1]

[2]