Bespreking:Minnesang
| Hierdie bladsy is 'n besprekingsbladsy waar verbeteringe tot die Minnesang-artikel bespreek word. Hierdie bladsy is nie 'n forum vir 'n algemene bespreking van die artikel se onderwerp nie. |
|||
|
| Artikelriglyne
|
|
.svg){kind=small} | Daaglikse bladtrekke van Minnesang
'n Grafiek sou hier vertoon word, maar grafieke is tydelik afgeskakel. Besoek intussen gerus die interaktiewe grafiek by pageviews.wmcloud.org. |
Die agtergrondfoto van die YouTube-video met godsdienstige minnesang toon die oudste bekende muurskildery wat 'n dansende adellike geselskap uitbeeld en in die Runkelstein-kasteel in Suid-Tirol besigtig mag word. Meer besonderhede later en elders. Voyageur (kontak) 17:12, 22 Julie 2018 (UTC)
- @Voyageur: Mooi video! K175 (bespreking | bydraes) 05:54, 23 Julie 2018 (UTC)
Bykomende verwysings
wysigHier is nog 'n paar Afrikaanse hulpbronne:
- Van den Bergh, G.N. 1983. 'Troebadoers en minnesangers' In: Die Middeleeue. Durban: Butterworth, ISBN: 0-409-10182-6 , bl. 357:
|
Teen die einde van die dertiende eeu het nuwe elemente naas die heroïese in die letterkunde verskyn. Die belangrikste hiervan was liefdestemas wat feitlik uitsluitlik die terrein geword het van 'n bepaalde klas digters, die Franse troebadoers en Duitse minnesangers wie se gehoor die kasteelsamelewing was.
Die eerste bloei van die vorm was in Provence in Suid-Frankryk waar dit vir die hele Europa as voorbeeld gedien het. In teenstelling met die epiese gedigte van die Noord-Franse trouvères, was die troebadoers voortreflike strofiese digters wat die hofliede of amour courtois as tema gebruik het. Dit het in die reël 'n liefdesverhouding tussen 'n ridder en 'n hofdame uitgebeeld wat 'n vry algemene sosiale verskynsel onder die adel van die tyd was. Soms is die ridder in die gedigte vervang met 'n digter van lae sosiale stand wat 'n verterende platoniese liefde vir 'n veridealiseerde edeldame koester. Getrou aan sosiale konvensies het die verhaal 'n standaard ontplooiing gevolg - hofmakery, begeerte, vertwyfeling en vreugde.
Die gedigte van trouvère en troebadoer is in riddersale en dameskamers in kastele en paleise aan waarderende gehore voorgedra en gesing deur professionele kunstenaars, onderskeidelik die jongleurs en joglars.
Die Albigensiese kruistog het die ryk Provensaalse kuns van die troebadoers net so genadeloos as die kettery uitgewis. Die teboekstelling van hul werke voor die tyd het dit egter laat voortleef om 'n diepgaande invloed uit te oefen op Mariaverering en die Renaissanceletterkunde van die vyftiende eeu en veredeling van die posisie van die vrou in die algemeen.
Die sterkste weerspieëling van die liefdestemas van die troebadoers is gevind in die werke van die Duitse minnesangers, wat ook hul bloei in die twaalfde eeu beleef het. Digters soos Walther von der Vogelweide (1170-1230) en Wolfram von Eschenbach (1170-1220) het nuwe diepte en frisheid aan die minnelied besorg.
|
|
Nog 'n wenk:
Maatskaplike agtergrond
wysigIn enkele gevalle word manlike aanspreekvorme vir edeldames gebruik. Vir wetenskaplikes rede genoeg om die betrokke liedtekste binne die konsep van feodalisme te ondersoek. Word nie soseer die Edeldame nie, maar haar gemaal vereer, dan het ons te make met 'n voorbeeld van feodale trou. Vergelyk die godsdienstige konteks - jy bid tot Maria, maar eintlik tree sy net bemiddelend op... Voyageur (kontak) 19:11, 8 Mei 2020 (UTC)