Christian Friedrich Tieck

Duitse beeldhouer en deeltydse skilder.

Christian Friedrich Tieck (14 Augustus 177624 Mei 1851), dikwels bloot Friedrich Tieck, was 'n Duitse beeldhouer en deeltydse skilder. Sy werk was hoofsaaklik figuratief en sluit sowel openbare standbeelde as private opdragte vir borsbeelde in.

Christian Tieck
Selfportret 1805/1806
Gebore
Christian Friedrich Tieck

14 Augustus 1776
Berlyn, Duitsland
Sterf24 Mei 1851
Berlyn, Duitsland
NasionaliteitDuits
BeroepBeeldhouer
EggenootMarie Caroline Louise Paetsch (trou in 1846, kort daarna geskei)
C. F. Tieck: Clemens Brentano, 1803
Alexander von Humboldt deur Christian Friedrich Tieck 1805, Albertinum, Dresden

Biografie

wysig

Tieck is in Berlyn gebore as die derde kind van 'n toumaker wat in Rossstrasse (tans Fischerinsel) gewoon het. Hy is opgelei aan die Hoërskool Friedrichswerder in Berlyn. In 1789 begin hy 'n vakleerlingskap as beeldhouer onder Heinrich Bettkober.

Vanaf 1795 is hy verder opgelei in beeldhoukuns aan die Pruisiese Kunsakademie in Berlyn onder die vooraanstaande beeldhouer, Johann Gottfried Schadow, en daarna verder onder David d'Angers in Parys. In 1801-05 was hy werksaam in Weimar, waar hy met Goethe geassosieer het, en sy borsbeeld ontwerp het, wat hy daarna in marmer gemaak het vir die Walhalla-tempel. In 1805 is hy na Italië, en keer in 1809 terug na Duitsland, op uitnodiging van kroonprins Ludwig van Beiere. Vir hierdie beskermheer het hy in München en Carrara 'n groot aantal borsbeelde gemaak, insluitend dié van die Prins self, van Schelling, van Alexander von Humboldt, en van sy broer Ludwig. In 1819 het hy begin met sy gevierde reeks mitologiese beeldhouwerke vir die Koninklike Teater in Berlyn, en in 1820 is hy aangestel as professor aan die Berlynse Akademie, waar hy die standbeelde van die genii vir die Pruisiese Nasionale Monument vir die Bevrydingsoorloë ontwerp het. Hierdie werk het hom besig gehou tot 1829, toe hy begin het met die reeks vir die Berlynse Museum, wat die bronsgroep “Perdetemmers” op die dak insluit, en 'n standbeeld van Karl Friedrich Schinkel in die gang.

Op grond van 'n konsep deur Schinkel, het Tieck die graf van Generaal Gerhard von Scharnhorst by Berlyn se Invalidenfriedhof in 1822 geskep. Hy het ook 'n borsbeeld van Wilhelm Heinrich Wackenroder en 'n leeu van brons gemaak ná 'n model deur Christian Daniel Rauch. Tieck se monument vir Nicolaus Copernicus is postuum in Thorn opgerig.

Tieck was een van die hoofverteenwoordigers van die skool wat deur Rauch gestig is. Sy tegniek was egter minder naturalisties as dié van Rauch, en meer gedetailleerd in die uitvoering daarvan.

Hy is in 1851 in Berlyn oorlede.

Familie

wysig

Hy was die broer van Ludwig Tieck en Sophie Tieck.

Hy was vlugtig getroud met Marie Caroline Louise Paetsch in 1846. Die huwelik is as skandalig beskou aangesien hy 70 jaar oud was en sy bruid maar 20. Dit wil voorkom asof die huwelik egter grootliks 'n "gerieflikheidshuwelik" aan sy kant was, aangesien hy 'n groot bruidskat en verdere hulp gesoek het om sy groeiende skuld te betaal. Haar ouers het die huwelik na 'n paar maande nietig laat verklaar.

Galery

wysig

Bronnelys

wysig
  • Wilhelm Bernhardi (1894), "Tieck, Christian Friedrich", Allgemeine Deutsche Biographie (in Duits), vol. 38, Leipzig: Duncker & Humblot, pp. 247–251
  • Gilman, D. C.; Peck, H. T.; Colby, F. M., red. (1905). "Tieck, Christian Friedrich" . New International Encyclopedia (1ste uitgawe). New York: Dodd, Mead.

Eksterne skakels

wysig