Messier 34
Messier 34 of M34 (ook bekend as NGC 1039) is ’n oop sterreswerm in die sterrebeeld Perseus. Dit is voor 1654 deur Giovanni Batista Hodierna ontdek.[1] Charles Messier het dit in 1764 in sy katalogus van komeetagtige voorwerpe opgeneem.
| Messier 34 | ||||
| ||||
| Messier 30 soos afgeneem deur die Hubble-ruimteteleskoop. (Bron: Nasa/STScI/WikiSky) | ||||
| Soort stelsel | Oop sterreswerm | |||
| Sterrebeeld | Perseus | |||
| Waarnemingsdata (Epog J2000) | ||||
| Regte klimming | 02h 42,1m | |||
| Deklinasie | +42º 46' | |||
| Skynmagnitude | 5,5 | |||
| Besonderhede | ||||
| Afstand (ligjaar) | 1 500 ligjare (470 parsek) | |||
| Skynbare grootte | 35 boogminute | |||
| Ander name | NGC 1039, OCl 382, C 0238+425 | |||
| ||||
M34 is sowat 1 500 ligjare (470 parsek) van die Aarde af.[2] Dit bevat sowat 400 sterre van tussen 0,12 en 1 sonmassa[3] en het ’n radius van sowat 7 ligjare. Die sterreswerm is net-net met die blote oog sigbaar in baie donker toestande, of met ’n verkyker as daar effense ligbesoedeling is.[4]
Die ouderdom van M34 is iewers tusen dié van die Plejades (100 miljoen jaar) en die Hiades (800 miljoen jaar). Vergelykings tussen waargenome sterspektrums en die waardes wat voorspel word deur evolusiemodelle, plaas M34 se ouderdom tussen sowat 200 miljoen en 250 miljoen jaar.[2] Dit is min of meer wanneer sterre met ’n sonmassa van 0,5 die hoofreeks binnegaan. In vergelyking daarmee gaan sterre soos die Son die hoofreeks na 30 miljoen jaar binne.[3]
Minstens 19 sterre in die swerm is wit dwerge. Dit is oorblyfsels van sterre van tot 8 sonmassas wat deur die hoofreeks beweeg het en nie meer energie verwek nie. Van die 19 is 17 van spektraaltipe DA of DAZ, een is tipe DB en die laaste een tipe DC.[5]
Metaalinhoud
wysigDie gemiddelde proporsie van elemente met ’n hoër atoomgetal as helium word in sterrekunde metale genoem. Dit word uitgedruk deur die logaritme van die verhouding van yster tot waterstof, in vergelyking met dieselfde proporsie in die Son. Vir Messier 34 het die metaalinhoud ’n waarde van [Fe/H] = +0,07 ± 0,04. Dit is die ekwivalent van ’n proporsie van 17% of hoër in vergelyking met die Son. Ander elemente kom in ’n soortgelyke hoeveelheid voor, met die uitsondering van nikkel, waarvan daar minder aangetref word.[6]
Verwysings
wysig- ↑ Frommert, Hartmut; Kronberg, Christine (8 Februarie 1998). "Hodierna's Deep Sky Observations" (in Japannees). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Augustus 2019. Besoek op 3 September 2009.
{{cite web}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link) - ↑ 2,0 2,1 Jones, B. F.; Prosser, Charles F. (1996). "Membership of Stars in NGC 1039 (M34)". Astronomical Journal. 111: 1193. Bibcode:1996AJ....111.1193J. doi:10.1086/117865.
{{cite journal}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link) - ↑ 3,0 3,1 Irwin, Jonathan (2006). "The Monitor project: rotation of low-mass stars in the open cluster M34". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 370 (2): 954–974. arXiv:astro-ph/0605617. Bibcode:2006MNRAS.370..954I. doi:10.1111/j.1365-2966.2006.10521.x.
- ↑ Jones, Kenneth Glyn (1991). Messier's nebulae and star clusters. p. 139. ISBN 0-521-37079-5.
{{cite book}}:|work=ignored (hulp) - ↑ Rubin, Kate H. R.; Williams, Kurtis A.; Bolte, M.; Koester, Detlev (2008). "The White Dwarf Population in NGC 1039 (M34) and the White Dwarf Initial-Final Mass Relation". Astronomical Journal. 135 (6): 2163–2176. arXiv:0805.3156. Bibcode:2008AJ....135.2163R. doi:10.1088/0004-6256/135/6/2163.
{{cite journal}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link) - ↑ Schuler, Simon C. (2003). "Spectroscopic Abundances of Solar-Type Dwarfs in the Open Cluster M34 (NGC 1039)". Astronomical Journal. 125 (4): 2085–2097. Bibcode:2003AJ....125.2085S. doi:10.1086/373927.
Eksterne skakels
wysig- SEDS: Messier 34
- Messier 34 op WikiSky: DSS2, SDSS, GALEX, IRAS, Hydrogen α, X-Ray, Astrophoto, Sky Map, Artikels en foto's
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Messier 34.
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
