NG gemeente Gweru
Die NG gemeente Gweru (tot 1982 Gwelo) was 'n Zimbabwiese gemeente van die Nederduitse Gereformeerde Kerk in die Noordelike Sinode se Ring van Midde-Afrika, vroeër die Sinode van Midde-Afrika, in die stad Gweru. Volgens die 2009-Jaarboek van die NG Kerke, die laaste waarin daar 'n inskrywing vir die gemeente was, het hy drie belydende lidmate gehad en geen dooplidmate nie.[1] In daardie jaar is die gemeente ingelyf by Kadoma, en kom sy 89-jarige bestaan tot 'n einde.
Agtergrond
wysigVoor die afstigting van die destydse Gwelo is dit as buitepos van NG gemeente Bulawayo bedien. Op 6 November 1920 (die amptelike stigtingsdatum) vergader die Ringskommissie van die Ring van Bulawayo, wat al die gemeentes in Suid-Rhodesië, Noord-Rhodesië en Oos-Afrika ingesluit het en destyds nog onder die Kaapse NG Kerk geval het voor dit in 1928 aan die Vrystaatse Kerk oorgedra is, op Gwelo in 'n sinkkerkie wat van 'n Engelse genootskap oorgekoop is. Na 'n hele dag se beraadslaging, veral oor die vasstelling van grenslyne, gaan die kommissie oor tot die afstigting van die gemeente Gwelo met die buitewyke Que Que, Umvuma, Selukwe, Shabani, Greystones en Daisyfield.
Eerste leraars
wysigDs. J.N. Geldenhuys van die moedergemeente aanvaar eers die tweede beroep en word op 3 Junie 1922 op Gwelo as eerste leraar en herder bevestig. Sy bediening was egter van korte duur toe hy Oktober 1925 na 'n gemeente in die Unie vertrek.
Die kerkraad bring sewe tevergeefse beroepe uit, maar uiteindelik word ds. G.J. van Zyl op 3 Februarie 1927 bevestig. Na 'n lang en vrugbare diens van 16 jaar moes hy sy demissie weens swak gesondheid aanvaar. Hy moes feitlik sewe gemeentjies (buitewyke) terselfdertyd bedien, waarvan Shabani 96 km ver was en Umvuma 80 km. Die kerkraad vra toe vir ds. H. Botha, wat medeleraar en direkteur van die Daisyfield-inrigting (Bothashof) was om leraar te word en hy dien van 9 Januarie 1944. Na byna ses jaar vertrek hy na Fauresmith in die Vrystaat.
Ná Botha se vertrek word ds. A.F. Louw direkteur van Bothashof. Die kerkraad bring drie vergeefse beroepe uit, maar die vierde, prop. S.F. Dreyer, aanvaar en word op 17 Maart 1951 as herder en leraar bevestig.
Hede
wysigDie gemeente se laaste leraar, ds. Paul Joubert, het tot einde 2004 hier gearbei. Ná sy vertrek het die kerkraad past. Henry Jackson gevra om die lidmate te bedien. Onder sy leiding het die meeste lidmate "tot bekering" gekom en het hy hulle ook gedoop. Net drie lidmate het aangedui dat hulle nog deur die NG Kerk bedien wil word. Sedertdien het die gemeente eintlik net in naam bestaan, tot dit in 2009 by Kadoma ingelyf is.
Huis Vergesig
wysigHuis Vergesig was altyd die Kerk se enigste tehuis vir bejaardes in die Sinode van Midde-Afrika. Dit bestaan vandag nog, hoewel nie meer onder beskerming van die kerk nie. Oudlidmate bestuur tans die instelling. Lidmate uit Suid-Afrika het die inwoners help oorleef toe voedseltekorte tydens die grondhervormingskrisis op sy ergste was. Hoewel oudlidmate die instelling se bestuur oorgeneem het, aanvaar die Ring van Midde-Afrika steeds verantwoordelikheid vir die tehuis.
Enkele leraars
wysig- J.N. Geldenhuys, 1922–1925
- Gideon Jacobus van Zyl, 1928–1943
- Hendrik Botha, 1937–1950
- Abraham Faure Louw jr., 1946–1956 (medeleraar en direkteur van Daisyfield-kinderhuis, vanaf 1950 Bothashof)
- Stefanus Francois Dreyer, 1951–1954
- Matthys Johannes Swart, 1954–1959
- Jacob Stephanus Dreyer, 1959–1963
- Gerhard Johan Steyn Doyer, 1975–1978
- Cornelius Frederick Delport, 1979–1983
- Nicolaas Georg Rabe, 1984–1989
- Paul Joubert 1999–2004
Verwysings
wysig- ↑ * Van Renen, Adri-Louise (hoof: Tydskriftemaatskappy), Jaarboek van die Nederduitse Gereformeerde Kerke 2009. Wellington: Tydskriftemaatskappy, 2008.
Sien ook
wysigBronne
wysig- Olivier, ds. P.L., Ons gemeentelike feesalbum. Kaapstad en Pretoria: N.G. Kerk-uitgewers, 1952.