Nanna
Nanna in Sumeries (wigskrif: 𒀭𒋀𒆠) en Sin in Akkadies (𒂗𒍪) is die maangod in die Mesopotamiese mitologie van Akkadië, Assirië en Babilonië. Hy is die seun van Enlil en Ninlil. Die twee hoofsetels van sy kultus is Ur in die suide van Mesopotamië en Harran in die noorde.
| Nanna/Sin | ||
| Wigskrif: 𒀭𒋀𒆠 of 𒂗𒍪 | ||
| ||
| ’n Afdruk van die silinderseel van Ḫašḫamer, die goewerneur van Iškun-Sin, c. 2100 v.C. Die sittende figuur is waarskynlik koning Ur-Nammu. Sin/Nanna kom voor in die vorm van die sekelmaan. | ||
| Soort god | Mesopotamies | |
| God van | die Maan | |
| Kultussentrum | Ur, Harran | |
| Simbool | Bul, sekelmaan, driepoot | |
| Ouers | Enlil en Ninlil | |
| Metgesel | Ningal | |
| Kinders | Utu/Sjamasj en Inanna/Isjtar | |
Naam
wysigDie oorspronklike betekenis van die naam Nanna is onbekend. Die vroegste spelling wat in Ur en Uruk aangetref is, is DLAK-32.NA (waar "NA" vermoedelik ’n fonetiese aanvulling is). Die naam Ur, gespel LAK-32.UNUGKI=URIM2KI, is self hiervan afgelei en beteken "die tuiste (UNUG) van Nanna (LAK-32)".
Die voorklassieke teken LAK-32 versmelt later met ŠEŠ (die ideogram vir "broer"), en die klassieke Sumeriese spelling is DŠEŠ.KI, met die fonetiese uitspraak na-an-na. Die tegniese term vir die sekelmaan, DU4.SAKAR, kan ook na dié god verwys. Later word die naam DNANNA gespel.
Die Semitiese maangod, Su'en/Sin, was oorspronklik ’n aparte god, maar van die Akkadiese tydperk af is hy en Nanna met mekaar verbind en het hulle een god geword.
Agtergrond
wysig
Nanna/Sin word gewoonlik "heer van wysheid" genoem. In die tyd toe Ur ’n belangrike stad in die Eufraatvallei was (c. 2600-2400 v.C.), is Sin algemeen beskou as die hoof van die goderyk. In dié tyd is hy name genoem soos "vader van die gode", "hoof van die gode", "skepper van alle dinge", ensovoorts. Die "wysheid" verwys waarskynlik na die wetenskap van die sterrekunde of die praktyk van astrologie waarin die fases van die maan belangrik is.
Sy vrou was Ningal ("Groot Dame") en hul kinders was Utu/Sjamasj ("Son") en Inanna/Isjtar (die godin van die planeet Venus). Die neiging om die magte van die heelal te sentraliseer het gelei tot die skepping van triades (groepe van drie gode) wat in dié geval bestaan het uit Nanna/Sin en sy kinders.
Sin het op ’n gevleuelde bul gery. Dit was een van sy simbole, saam met die sekelmaan en driepoot (wat dalk ’n lampstaander was). Hy word uitgebeeld as ’n man met ’n baard en die sekelmaansimbool.
’n Belangrike Sumeriese teks, Enlil en Ninlil,[1] vertel hoe Enlil en Ninlil, swanger met Nanna/Sin, afdaal na die onderwêreld. Van daar af het Nanna/Sin weer na die wêreld opgestyg.
Nanna se hooftempel by Ur was E-gish-shir-gal ("Huis van die groot lig"). Hier het die rol van die En-priesteres ontstaan. Dit was ’n magtige posisie wat waarskynlik deur ’n prinses soos Enheduanna, dogter van koning Sargon van Akkad, beklee is en was die belangrikste kultusrol wat met Nanna/Sin verbind word.[2]
Sin het ook ’n tempel in die stad Harran gehad met die naam E-khul-khul ("huis van vreugdes"). Die kultus het later na ander groot stede van Babilonië en Assirië versprei en tempels is ook daar vir hom gebou.
Verwysings
wysig- ↑ "Enlil and Ninlil: translation" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Julie 2019. Besoek op 2 Augustus 2015.
- ↑ Hall, M. D. ''A Study of Sumerian Moon God Nanna/Suen. Phd-tesis, Universiteit van Pennsilvanië, 1985, p. 227
Eksterne skakels
wysig- Antieke Mesopotamiese gode en godinne: Nanna/Suen/Sin
- Tamara M. Green, The City of the Moon God: Religious Traditions of Harran. E.J. Brill, Leiden, 1992, 232 pages. ISBN 90-04-09513-6
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Nanna.
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
