Natriumpirosilikaat

Natriumpirosilikaat is 'n sout van natrium en die onstabiele suur pirokieselsuur H₆Si₂O₇. Dit is een van die fases van die natriumsilikaat-stelsel met 'n modulus 3Na₂O:2SiO₂. Dit het 'n chemiese formule Na₆Si₂O₇.

**Eienskappe**
Algemeen
Naam	Natriumpirosilikaat
Struktuurformule van
Chemiese formule	Na₆Si₂O₇
Molêre massa	306,11 [g/mol]^[1]
CAS-nommer	15593-82-5^[2]
Voorkoms	kleurlose kristalle
Fasegedrag
Selkonstantes	a=580,07(8)pm; b=1158,11(15)pm; c=2325,7(3)pm; α=89,709(10)°;β=88,915(11)°;γ=89,004(11)°^[1]
Ruimtegroep	P1
Nommer	2
Smeltpunt	1115 °C^[1]
Kookpunt
Digtheid	d_x= 2,614 [g/cm³]^[1]
Oplosbaarheid	oplosbaar (sien:waterglas)
Suur-basis eienskappe
pKa
Veiligheid
Flitspunt
Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande.

Portaal Chemie

Die stof is baie higroskopies.^[1] en metastabiel onder 'n temperatuur van 795 °C. Dit vorm 'n eutektikum met natriummetasilikaat by 1016 °C en met natriumortosilikaat by 1029 °C.^[3]

Kristalstruktuur wysig

Natriumpirosilikaat kristalliseer in in 'n trikliniese kristalstuktuur. Dit is 'n sorosilikaat wat die dimere Si₂O₇⁶⁻-ion bevat. Dit word gevorm deur twee SiO₄-tetraëders wat 'n hoekpunt deel. Daar is verskeie natrium-posisies wat vier- tot sesvoudig deur suurstofatome gekoördineer word. Die NaO_n-poliëders is deur hoekpunt or rande te deel met mekaar verbind.^[1]

Die pirosilikate van kalium, rubidium en sesium (K₆Si₂O₇,Rb₆Si₂O₇ en Cs₆Si₂O₇) het dieselfde struktuur.^[1]

Gebruike wysig

Saam met die ortosilikaat word natriumpirosilikaat voorgestel as 'n absorpsiemiddel vir koolstofdioksied uit die atmosfeer.^[4]

Verwysings wysig

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 Volker Kahlenberg, Thomas Langreiter, Erik Arroyabe. (2010). "Na6Si2O7– the missing structural link among alkali pyrosilicates". Journal of Inorganic and General Chemistry / Zeitschrift für anorganische und allgemeine Chemie. 636 (11): 1974. doi:10.1002/zaac.201000120.hal-00552471.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
↑ "Sodium silicate (Na6Si2O7)". CAS.
↑ Volker Kahlenberg (2010). "Structural Chemistry of Anhydrous Sodium Silicates – A Review". Chimia. 64 (10): 716–722.
↑ Fernando Plascencia-Hernández, Daniel G. Araiza, Heriberto Pfeiffer (2022). "Effect of Sodium Ortho and Pyrosilicates (Na4SiO4–Na6Si2O7) Mixture during the CO2 Chemical Capture Performance". Industrial & Engineering Chemistry Research. 61 (30): 11012–11024. doi:10.1021/acs.iecr.2c01574.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)

[Volker-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 Volker Kahlenberg, Thomas Langreiter, Erik Arroyabe. (2010). "Na6Si2O7– the missing structural link among alkali pyrosilicates". Journal of Inorganic and General Chemistry / Zeitschrift für anorganische und allgemeine Chemie. 636 (11): 1974. doi:10.1002/zaac.201000120.hal-00552471.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)

[2] "Sodium silicate (Na6Si2O7)". CAS.

[Volker2-3] Volker Kahlenberg (2010). "Structural Chemistry of Anhydrous Sodium Silicates – A Review". Chimia. 64 (10): 716–722.

[4] Fernando Plascencia-Hernández, Daniel G. Araiza, Heriberto Pfeiffer (2022). "Effect of Sodium Ortho and Pyrosilicates (Na4SiO4–Na6Si2O7) Mixture during the CO2 Chemical Capture Performance". Industrial & Engineering Chemistry Research. 61 (30): 11012–11024. doi:10.1021/acs.iecr.2c01574.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)

[1]

[2]

[3]

[4]