Vlieënde Perd
Die Vlieënde Perd (Latyn: Pegasus) is ’n sterrebeeld in die noordelike hemelruim en is genoem na Pegasus, die perd met vlerke in die Griekse mitologie. Dit is een van die 48 konstellasies wat deur die 2de-eeuse sterrekundige Ptolemeus beskryf is en is steeds een van die 88 moderne sterrebeelde.
| Vlieënde Perd | ||||
| ||||
| Latynse naam | Pegasus | |||
| Genitief | Pegasi | |||
| Afkorting | Peg | |||
| Waarnemingsdata (Epog J2000) | ||||
| Regte klimming | 23h | |||
| Deklinasie | 20º | |||
| Grootte | 1 121 vk. grade (7de) | |||
| Kwadrant | NQ4 | |||
| Besonderhede | ||||
| Hoofsterre | 9, 17 | |||
| Helderste ster | Epsilon Pegasi (Enif) | |||
| Naaste ster | EQ Pegasi | |||
| Sterre helderder as 3 m | 5 | |||
| Sterre met planete | 10 | |||
| Messier-voorwerpe | 1 | |||
| Bayer-/Flamsteed-sterre | 88 | |||
| Meteoorreëns | Julie-Pegasiede | |||
| Aangrensende sterrebeelde | ||||
| Andromeda, Akkedis, Swaan, Vos, Dolfyn, Vul, Waterdraer, Visse | ||||
| ||||
Ruimtevoorwerpe
wysig
Alpha Pegasi (Markab), Beta Pegasi en Gamma Pegasi vorm saam met Alpha Andromedae van die sterrebeeld Andromeda, die sterrepatroon bekend as die Vierkant van Pegasus. 51 Pegasi is die eerste tipe ster soos die son waarby ’n planeet ontdek is. Messier 15 is ’n bolvormige sterreswerm naby die neus (Epsilon Pegasi) van die Vlieënde Perd.
NGC 7331 is ’n spiraalvormige sterrestelsel sowat 38 miljoen ligjare van die Aarde af. Dit is in 1784 deur William Herschel ontdek en was later een van die eerste newelagtige voorwerpe wat deur William Parsons as "spiraalvormig" beskryf is. Nog ’n sterrestelsel, NGC 7742, is ’n aktiewe sterrestelsel met ’n supermassiewe swart gat in sy kern. Sy besonderse emissielyne word gevorm deur gas wat teen hoë snelhede om die sentrale swart gat beweeg.[1]
Die sterrebeeld het ook ander ongewone sterrestelsels en eksotiese voorwerpe. Einstein se Kruis is ’n kwasar wat gravitasielens-vervorming ondergaan vanweë ’n sterrestelsel op die voorgrond. Die sterrestelsel is 400 miljoen ligjare van die Aarde af, maar die kwasar is 8 miljard ligjare ver. Die kwasar lyk soos ’n kruis omdat die swaartekrag van die sterrestelsel vier beelde van die kwasar vorm.[1] Stephan se Kwintet is ’n swerm van vyf sterrestelsels sowat 300 miljoen ligjare ver. Dit is uniek vanweë sy interaktiewe sterrestelsels. Twee van die stelsels in die middel van die groep het duidelik begin bots, wat lei tot enorme sarsies stervorming en lang "sterte" sterre. Sterrekundiges het voorspel dat al vyf stelsels eindelik sal saamsmelt tot een elliptiese, of ovaal, sterrestelsel.[1]
Verwysings
wysig- ↑ 1,0 1,1 1,2 Wilkins, Jamie; Dunn, Robert (2006). 300 Astronomical Objects. Firefly Books. ISBN 978-1-55407-175-3.
- H. A. Rey, The Stars — A New Way to See Them. Houghton Mifflin, Boston, 1997. ISBN 0-395-24830-2.
- Ian Ridpath en Wil Tirion (2007). Stars and Planets Guide, Collins, Londen ISBN 978-0-00-725120-9. Princeton University Press, Princeton. ISBN 978-0-691-13556-4.
Eksterne skakels
wysig- The Deep Photographic Guide to the Constellations: Pegasus
- The clickable Pegasus
- Star Tales – Pegasus
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Vlieënde Perd.
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
