Bespreking:Duitse Demokratiese Republiek

Hierdie artikel is deur die gemeenskap geïdentifiseer as een van Wikipedia se spogartikels en het vir die eerste keer tydens week 30 van 2008 op ons voorblad gepryk. Dit beteken egter nie dat die artikel nie verder gewysig kan word nie: voel vry om dit te verbeter of by te werk.

Godsdiens - meer oor die doel van die Jugendweihe

Volgens die Hollandse sendeling Broeder Andrew (nl:Anne van der Bijl) se outobiografie (God se smokkelaar, Tweede druk 1971, uit die Engels "God's smuggler" vertaal deur Timo Kriel, Hart-uitgewers, Kempton Park, Transvaal, pp. 133-134) word die volgende berig oor godsdiens:

Toe ek daardie namiddag uit die bestuurder se kantoor kom, het ek Corrie in gesprek gevind met 'n grys Oos-Duitse dame met die naam van Henriëtta. Daar was iets in haar houding wat my aan juffrou Boot laat dink het. Ons het 'n betreklike stil hoekie gevind en 'n uur lank daar gesit en gesels. Henriëtta het ons meegedeel dat sy 'n onderwyseres van dertien- en veertienjariges in Sakse was, en dit was die hele moeilikheid. "As ek 'n klas van ses- of sewejariges gehad het, kon ek miskien my oë gesluit het," het sy gesê. "Maar nee, ek het hulle gehad wanneer hulle gereed was vir die Jugend Weihe." "Die Jugend Weihe?" "Ja. U sien, ek is 'n Lutheraan. In ons kerk is die aanneming 'n baie groot iets in 'n kind se lewe, miskien die grootste enkele dag. Daar is geskenke en toesprake en nuwe voorregte, soos lang broeke vir die seuns. Dit is veral 'n godsdienstige dag. Geloftes word afgelê en beloftes gemaak. En toe het Henriëtta ons vertel van die Jugend Weihe - die Jeugwyding. Ek kon dadelik sien dat dit 'n uiters slim aanval teen die kerk was. Die regering het 'n seremonie van sy eie in die plek van die Christelike aanneming gestel. "In die Jugend Weihe is dit die Staat eerder as God aan wie geloftes afgelê word," het Henriëtta gesê. "En die Staat benadruk die gewigtigheid en bindende kwaliteit van hierdie beloftes geweldig baie. Van onderwysers word verwag om leerlinge 'n jaar lank voor te berei om daaraan deel te neem. Voordat Henriëtta gepraat het, kon ek al sien wat gebeur het. "En toe het u geweier", het ek gesê. "Ek het geweier". "Dit was dapper van u." Henriëtta het gelag. "Nee," het sy gesê, "ek is bepaald nie dapper nie. Ek was maar net 'n skooljuffrou op die punt om af te tree. Ek is nie 'n martelaar nie. Maar ek kon my maar net nie daartoe bring om hierdie wonderlike kinders te leer dat die Staat God was nie." Die outoriteite het geëis dat 100 persent van die leerlinge moes deelneem aan die nagemaakte ritueel. Van Henriëtta se klas was daar 30 persent. Aanvanklik, het sy gesê, was die druk wat op haar uitgeoefen was om aan die vereistes te voldoen, betreklik lig. Party beamptes het haar gereeld een keer per week besoek. Natuurlik was dit van elke onderwyser verwag om sy bes te doen om al sy leerlinge na die Jugend Weihe te bring. Hulle was seker dat dinge die volgende jaar anders sou wees. Wel, die volgende jaar was dinge nie anders nie. "En toe was ek regtig onder druk," het Henriëtta gesê. "Die weeklikse besoeke het daaglikse besoeke geword. Verskillende mense elke aand van die week - week vir week; dieselfde ou onderwerp oor en oor. Waar was my lojaliteit? Het ek besef dat ek beskuldig kan word van die vooruitgang te vertraag? Dit was 'n ernstige misdaad teen die Volk en die Republiek." Aand vir aand het hulle tot laat in die woonstel gebly en haar aangepor en banggemaak, totdat sy nie kon slaap nie. Henriëtta se humeur het kort geraak. Haar werk het gely. En intussen is druk op die kinders uitgeoefen, sodat hulle begin het om te vra waarom hulle nie ook soos al die ander vir die Jugend Weihe gereed was nie. "U sien dus," het Henriëtta in trane gesê. "ek het gevlug. Ek kon dit nie uithou nie. Ek het weggeloop. En dit," het sy gesê met 'n swaai van haar arm om die hele kamp vol onderwysers, wat net soos sy gevlug het, in te sluit, "is waarom u my nie as dapper moet beskou nie. Miskien het ons begin deur dapper te wees, maar ons het dit laat vaar, almal van ons." In gesprekke met Henriëtta en ander vlugtelinge het ek langsamerhand 'n prentjie gevorm van die Kerk as geheel soos dit onder die Kommunisme bestaan het.

Ek dink ons mag maar bietjie meer eksplisiet wees oor die doel agter die Jugendweihe. Suidpunt (kontak) 17:17, 10 November 2018 (UTC) Goeie donder. Volgens my Collins Unabridged German-English/English-German Dictionary uit 1980 staan daar duidelik: Jugendweihe - f. (Religion). initiation, (DDR) ceremony in which 12-year-olds are given adult social status. Boonop dieselfde naam ook?! Dan is dit mos 'n namaaksel! Suidpunt (kontak) 17:31, 10 November 2018 (UTC)

Die Jugendweihe se geskiedenis strek verder terug as die DDR - tot omstreeks 1852, die tyd van burgerlike rewolusies. Voyageur (kontak) 17:36, 10 November 2018 (UTC)

OK. Ek dink jy het 'n geldige punt beet - net soos Vatertag (die suipfees, waar alkoholmisbruik van vader na seun oorgedra word) aan die Hemelvaartdag gekoppel is... Suidpunt (kontak) 17:48, 10 November 2018 (UTC)