Escargot

Escargots (Franse fonetiese uitspraak: ɛs.kaʁ.ɡo) is 'n dis bestaande uit gekookte, eetbare slakke. Dit word dikwels bedien as 'n hors d'oeuvre en word veral in Frankryk, maar ook in Duitsland, Groot-Brittanje, Italië, Portugal, Sardinië en Spanje, geëet. Die gereg kom ook voor in die kookkuns van Siprus, Kreta, en ander gebiede van Griekeland sowel as die Noord-Afrika lande van Tunisië, Algerië en Marokko. Die woord escargot verwys somtyds ook na die lewende gediertes, wat op die wyse voorberei en verorber word.

Gekookte escargots

Etimologie

Die eerste opgetekende gebruik in Engels van die Franse woord escargot (in die betekenis van eetbare slak) dateer uit 1892. Dié Franse woord (1549) is afgelei van escaragol (uit die Provensaals), en hierna escargol (Ou-Frans), en is eintlik – via die Vulgêrlatynse coculium en Klassieklatynse conchylium – van die Antieke Griekse woord konchylion (κογχύλιον), wat "eetbare skulpvis of oester" beteken, afkomstig. Die aanlyn etimologiese woordeboek skryf: "Dit wil voorkom asof die vorm van die woord in Provensaals en Frans beïnvloed is deur woorde wat verband hou met die woord scarab. "

Slakspesies

Nie alle soorte landslakke is eetbaar nie, en baie is so klein dat dit nie die moeite werd is om dit voor te berei en te kook nie. Selfs onder die eetbare spesies wissel die smaaklikheid van die vlees van spesie tot spesie.

In Frankryk word die spesie Helix pomatia meestal geëet. Die petit-gris Cornu aspersa en Helix lucorum word ook geëet. Verskeie bykomende spesies soos Elona quimperiana is gewild in Europa.

Pila polita word ook geëet in Asië en kan gevind word in Oosterse markte in Noord-Amerika; 'n analise van die voedingswaarde daarvan het getoon dat dit 'n uitstekende bron van proteïene is.

Voorbereiding

'n Escargot in 'n skulp wat gekook is saam met knoffelbotter en pietersielie (met 'n 18.75mm diameter 2 sent Euro muntstuk vir skaal).

'n Escargot buite die skulp.

In die Franse kookkuns word die slakke gewoonlik gedood en uit hul skulpe verwyder. Dit word dan gekook (gewoonlik met knoffelbotter, hoenderaftreksel of wyn), en dan weer in die doppe geplaas en met die botter en sous wat gebruik is voorgesit. Bykomende bestanddele soos knoffel, tiemie, pietersielie en dennepitte (Pinaceae familie, Pinus genus) kan bygevoeg word. Spesiale tange vir die vashou van die dop en vurke vir die uithaal van die vlees word gewoonlik ook voorsien. Dit word in metaalbakkies bedien met plek vir ses of twaalf slakke.

In Kreta word die slakke eers in witwyn met lourierblare, seldery en uie gekook en hierna met meel bedek en saam met roosmaryn en asyn gebraai.

In Malta word slakke (Maltees: bebbux) van die variëteit petit gris in rooiwyn of "ale" met kruisement, basiliekruid en marjolein voorberei. Die slakke word gekook en in hul doppe bedien. In Marokko is slakke, ook genoem Ghlal, 'n baie gewilde straatkos. Dit word gekook in 'n kruik wat met warm water, spesiale speserye en kruie gevul word. Hierna word die slakke in klein bakkies saam met sous bedien en warm geëet. Marokkaanse slakke word meestal gedurende die winter geniet aangesien dit na bewering voordelig vir die gesondheid is, veral vir verkoue of rumatiek.

Eksterne skakels

• Daily Fiber Food: Escargot Nutritional Value
• Allrecipes.com: Escargot Recipes