Groep van Sewe

Die Groep van Sewe (kort G7) is 'n informele forum van die Westerse wêreld se leidende nywerheidslande wat in 1975 in die lewe geroep is. Die G7 se staats- en regeringshoofde kom gereeld vir spitsberade byeen om ekonomiese en ander kwessies te bespreek. Die G7 bestaan tans uit Duitsland, Frankryk, Italië, Japan, Kanada, die Verenigde Koninkryk en die Verenigde State. Die Russiese Federasie, wat in 1998 tot die forum toegetree het wat vervolgens as Groep van Agt bekendgestaan het, is ná die anneksasie van die Krim-skiereiland op 25 Maart 2014 uitgesluit. Die forum het sodoende na sy oorspronklike formaat teruggekeer.^[1]^[2]

Die lidlande van die Groep van Sewe (G7) en hulle verteenwoordigers tydens spitsberade.
Groep van Sewe
Duitsland – Bondskanselier Olaf Scholz
Frankryk – President Emmanuel Macron
Italië – Eerste Minister Mario Draghi
Japan – Eerste Minister Fumio Kishida
Kanada – Eerste Minister Justin Trudeau
Verenigde Koninkryk – Eerste Minister Boris Johnson
Verenigde State – President Joe Biden

Die Europese Gemeenskap (sedert 1993 die Europese Unie) neem sedert 1977 aan die spitsberade deel en word deur die Europese Kommissie en die land, wat op dié tydstip die roterende presidentskap van die Europese Unie beklee, verteenwoordig.

Die forum het hom aanvanklik op die koördinasie van die lidlande se ekonomiese beleid toegespits, maar het later ook begin om internasionale vraagstukke soos die stryd teen armoede in die ontwikkelende lande, werkloosheid, die stryd teen misdaad en terrorisme en die proliferasie van massavernietigingswapens te behandel.

Die eerste internasionale ekonomiese spitsberaad van die (destyds ses) leidende nywerheidslande het in 1975 as G6-spitsberaad op inisiatief van die Franse regering in die kasteel van Rambouillet (Frankryk) plaasgevind.

Lys van die Groep van Sewe-spitsberade

28ste

Gasheerplekke van G7-berade in Noord-Amerika

Gasheerplekke van G7-berade in Europa

Gasheerplekke van G7-berade in Japan

Nommer	Jaar	Plek	Land
1	1975	Rambouillet	Frankryk
2	1976	San Juan	Verenigde State
3	1977	Londen	Verenigde Koninkryk
4	1978	Bonn	Wes-Duitsland
5	1979	Tokio	Japan
6	1980	Venesië	Italië
7	1981	Ottawa	Kanada
8	1982	Versailles	Frankryk
9	1983	Williamsburg	Verenigde State
10	1984	Londen	Verenigde Koninkryk
11	1985	Bonn	Wes-Duitsland
12	1986	Tokio	Japan
13	1987	Venesië	Italië
14	1988	Toronto	Kanada
15	1989	Parys	Frankryk
16	1990	Houston	Verenigde State
17	1991	Londen	Verenigde Koninkryk
18	1992	München	Duitsland
19	1993	Tokio	Japan
20	1994	Napels	Italië
21	1995	Halifax	Kanada
22	1996	Lyon	Frankryk
23	1997	Denver	Verenigde State
24	1998	Birmingham	Verenigde Koninkryk
25	1999	Keulen	Duitsland
26	2000	Okinawa	Japan
27	2001	Genua	Italië
28	2002	Kananaskis	Kanada
29	2003	Évian-les-Bains	Frankryk
30	2004	Sea Island	Verenigde State
31	2005	Gleneagles	Verenigde Koninkryk
32	2006	Sint Petersburg	Rusland
33	2007	Heiligendamm	Duitsland
34	2008	Tōyako	Japan
35	2009	L’Aquila	Italië
36	2010	Huntsville	Kanada
37	2011	Deauville	Frankryk
38	2012	Camp David	Verenigde State
39	2013	Lough Erne, Fermanagh	Verenigde Koninkryk
40	2014	Brussel	België
41	2015	Krün, Beiere	Duitsland
42	2016	Shima, Mie-prefektuur	Japan
43	2017	Taormina, Sisilië	Italië
44	2018	La Malbaie, Quebec	Kanada
45	2019	Biarritz, Nieu-Akwitanië	Frankryk
46	2020	gekanselleer (Covid-19-pandemie)	Verenigde State
47	2021	Carbis Bay, St Ives, Cornwall	Verenigde Koninkryk
48	2022	Kasteel Elmau, Beiere	Duitsland
49	2023	Hiroshima	Japan
50	2024	Fasano, Apulië	Italië

Leiers van die G7

Duitsland
Olaf Scholz,
Eerste minister
Frankryk
Emmanuel Macron,
President
Italië
Giorgia Meloni,
Eerste minister
Japan
Fumio Kishida,
Eerste minister
Kanada
Justin Trudeau,
Eerste minister
Verenigde Koninkryk
Keir Starmer,
Eerste minister
Verenigde State
Joe Biden,
President
Europese Unie
Charles Michel,
President van die
Europese Raad
Europese Unie
Ursula von der Leyen,
President van die
Europese Kommissie

Hoofonderwerpe

Die G7-spitsberade word veral gekenmerk deur die geleidelike uitbreiding van hulle agenda's. Terwyl hulle in die 1970's nog deur ekonomiese vraagstukke oorheers is, het ook die internasionale politiek in die 1980's meer aandag gekry. In die negentigerjare het dit saam met kwelvrae soos die bestryding van terrorisme tot die hoofonderwerp van die spitsberade ontwikkel.

Verwysings

↑ (en) "U.S., other powers kick Russia out of G8". CNN. 25 Maart 2014. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 April 2020. Besoek op 30 November 2018.
↑ (en) "Russia just quit the G8 for good". The Independent. 13 Januarie 2017. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 September 2019. Besoek op 30 November 2018.

Eksterne skakels

(en) Die Universiteit van Toronto se G8-inligtingsentrum
(de) Inligting oor die G8 op die Duitse regering se amptelike webwerf Geargiveer 23 Mei 2007 op Wayback Machine

[1] (en) "U.S., other powers kick Russia out of G8". CNN. 25 Maart 2014. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 April 2020. Besoek op 30 November 2018.

[2] (en) "Russia just quit the G8 for good". The Independent. 13 Januarie 2017. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 September 2019. Besoek op 30 November 2018.

[1]

[2]