Isotope van meitnerium

Die chemiese element meitnerium (Mt), met ’n atoommassa van ongeveer 268 u, het geen stabiele isotope nie en word dus as ’n radioaktiewe element geklassifiseer. Die sewe isotope is onstabiel en het ’n relatief kort halfleeftyd (die meeste minder as ’n sekonde).

In die natuur kom geen meitnerium voor nie; alle isotope is sinteties in ’n laboratorium berei. Die eerste sintetiese isotoop was ²⁶⁶Mt, in 1982.

Die kortslewende isotoop van meitnerium is ²⁶⁶Mt, met ’n halfleeftyd van ongeveer 1,2 mikrosekonde. Die langslewende een is ²⁷⁸Mt, met ’n halfleeftyd van 8 sekondes.

Oorsig

Nuklied	Z (p)	N (n)	Isotopiese massa (u)	Halfleeftyd	Radioaktiewe verval	VP	Kernspin
Nuklied	Opwekkingsenergie			Halfleeftyd	Radioaktiewe verval	VP	Kernspin
²⁶⁶Mt	109	157	266,13730(37)	1,2(4) ms	α	²⁶²Bh
²⁶⁸Mt	109	159	268,13873(34)	21 ms	α	²⁶⁴Bh	5⁺, 6⁺
^268mMt				0,07 s	α	²⁶⁴Bh
²⁷⁰Mt	109	161	270,14066(58)	2 s	α	²⁶⁶Bh
^270mMt					α	²⁶⁶Bh
²⁷⁴Mt	109	165	274,14749(60)	0,45 s	α	²⁷⁰Bh
²⁷⁵Mt	109	166	275,14865(64)	9,7 ms	α	²⁷¹Bh
²⁷⁶Mt	109	167	276,15116(73)	0,72 s	α	²⁷²Bh
²⁷⁸Mt	109	169	278,15481(90)	7,6 s	α	²⁷⁴Bh

Isotope per element

Bronne

R.B. Firestone, S.Y. Frank Chu & C.M. Baglin (1999) - Table of Isotopes (aanlyn weergawe van die CD-ROM)
G. Audi, A.H. Wapstra, C. Thibault, J. Blachot & O. Bersillon (2003) - The NUBASE evaluation of nuclear and decay properties, Nuclear Physics A, 729, pp. 3-128
J.R. de Laeter, J.K. Böhlke, P. De Bièvre, H. Hidaka, H.S. Peiser, K.J.R. Rosman & P.D.P. Taylor (2003) - Atomic weights of the elements. Review 2000 (IUPAC Technical Report), Pure and Applied Chemistry, 75 (6), pp. 683–800
M.E. Wieser (2006) - Atomic weights of the elements 2005 (IUPAC Technical Report), Pure and Applied Chemistry, 78 (11), pp. 2051–2066
David R. Lide (2004) - CRC Handbook of Chemistry and Physics (85ste uitg.), hoofstuk 11, CRC Press - ISBN 978-0849304859
Hierdie artikel is vertaal uit die Nederlandse Wikipedia