Pous Alexander IV
Alexander IV was die 181ste pous van die Rooms-Katolieke Kerk van 1254 tot 1261.
Pous Alexander IV | |
---|---|
Geboortenaam | Rinaldo Conti |
Pontifikaat begin | 12 Desember 1254 |
Pontifikaat eindig | 25 Mei 1261 |
Voorganger | Innocentius IV |
Opvolger | Urbanus IV |
Gebore | ± 1199 Jenne, Italië |
Sterf | 25 Mei 1261 Viterbo, Italië |
Ander pouse genaamd Alexander |
Biografie
wysigPous Alexander IV[1] is gebore as Rinaldo Conti (of Rinaldo di Jenne) ongeveer in 1199 in Jenne naby Anagni in Italië. Sy pa was graaf Philip van Jenne. Aan sy ma se kant was hy familie van die grawe van Segni, soos Pous Innocentius III en sy oom Pous Gregorius IX. Pous Gregorius IX maak hom kardinaal-diaken en beskermheer van die Franciskane in 1227, Camerlengo van die Rooms-Katolieke Kerk in 1229 en biskop van Ostia in 1231. Hy word dekaan van die kollege van kardinale in 1240. Op 12 Desember 1254 volg hy Pous Innocentius IV op en word gekroon op 20 Desember 1254. Hy regeer tot sy dood op 25 Mei 1261 en word opgevolg deur Pous Urbanus IV. Die naam ‘Alexander’ beteken 'kryger'.
Pontifikaat
wysigPous Alexander IV[2] het Pous Innocentius IV opgevolg as voog van Conradin, die laaste Hohenstaufen keiser. Die pous het egter teen Conradin saamgesweer en sy oom Manfred teengestaan. Alexander het Manfred se mense met ekskommunikasie en interdik gedreig op 25 Maart 1255, maar dit het geen gevolg gehad nie. Hy kon ook nie die Engelse en Noorse konings oorreed om 'n kruistog teen die Hohenstaufens te begin nie. Rome het na die Ghibellynse kant oorgegaan en die pous het na Viterbo gevlug.
Pous Alexander se pontifikaat is gekenmerk deur pogings om die Ortodokse en die Roomse Kerke te versoen, die instelling van die Inkwisie in Frankryk, die ondersteuning van die bedelordes en pogings om 'n kruistog teen die Tartare te organiseer na die tweede aanval op Pole in 1259. Op 12 April 1261 gee die pous 'n bul aan koning Hendrik III van Engeland wat hom onthef van sy eed wat die koning geneem het in die Voorsienings van Oxford. Dit het gely tot die tweede baronne-oorlog.
Met die bul "Licet Ecclesiae Catholicae" rig hy op 9 April 1256 die orde van kluisenaars van die heilige Augustinus op.
Heiligverklarings
wysig- 26 September 1255 – St. Clare van Asissi.
Bibliografie
wysig- Duff, Eamon (2001). Saints and Sinners: A History of the Popes, Yale University Press. ISBN 0300091656.
- Maxwell-Stuart, P. G. (2002). Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson. ISBN 0500017980.
Verwysings
wysig- ↑ "Alexander IV." Encyclopædia Britannica. Deluxe Edition. Chicago: Encyclopædia Britannica, 2008.
- ↑ Loughlin, James. "Pope Alexander IV." The Catholic Encyclopedia. Vol. 1. New York: Robert Appleton Company, 1907. 5 Sept. 2008 <http://www.newadvent.org/cathen/01287b.htm>.
Eksterne skakels
wysig- CE Inskrywing in die Catholic Encyclopedia (Engels)
- CF Inskrywing in die Catholic Forum (Engels)
- BBKL Inskrywing (met Literatuurverwysings) in die Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (Duits)
- PTA Inskrywing in "Popes through the Ages" deur J. Brusher S.J. (Engels)
- GM Inskrywing in die Genealogie van die Middeleeue (Duits)
Wikimedia Commons bevat media in verband met Alexander IV. |
Nota
wysigSaamgestel en vertaal uit die Nederlandse, Engelse, Duitse en Franse wikipedia en aangevul uit ander bronne soos aangedui.
Opvolging
wysigVoorafgegaan deur Innocentius IV |
Pous (Pontifex Maximus) 1254 – 1261 |
Opgevolg deur Urbanus IV |
Voorafgegaan deur Uolino dei Conti de Segni |
Biskop van Ostia 1231 – 1254 |
Opgevolg deur Enrico Bartolomei |