Siëna

Siëna (Italiaanse fonetiese uitspraak: ˈsjɛːna) is 'n stad wat geleë is in Toskane, Italië. Dit is die hoofstad van die provinsie Siëna.

Comune di Siena
Stadsprofiel van Comune di Siena
Wapen
Regering
- Burgemeester	Luigi De Mossi
Oppervlakte
- Totaal	118 km² (45,6 myl²)
Bevolking (31 Desember 2017)
- Totaal	53 901
Areakode(s)	0577
Webwerf: Amptelike webwerf

Die historiese middedorp van Siëna is deur UNESCO as wêrelderfenisgebied geïdentifiseer. Dit is een van die land se gesogste toerismestede, met meer as 163,000 internasionale besoekers in 2008. Siëna is bekend om sy kookkuns, kuns, museums, middeleeuse karakter en die Palio di Siena, 'n tweejaarlikse perdewedren.

Geskiedenis

Die Kapitool-wolf by die Siena-Duomo. Volgens oorlewering is Siëna na gestig deur Senius en Aschius, twee seuns van Remus. Toe hulle uit Rome gevlug het, het hulle die standbeeld van die wolf na Siëna geneem, wat 'n simbool van die stad geword het.

Siëna, soos ander Toskaanse dorpe, is aanvanklik gevestig in die tyd van die Etruskiese beskawing (ongeveer 900–400 v.C.), toe dit bewoon is deur 'n stam genaamd die Saina. Die Etruskers was 'n gevorderde stam wat die aard van sentraal-Italië verander het deur gebruik te maak van besproeiing om grond wat voorheen onbewerkbaar was te herwin, en deur hul gebruik om hul nedersettings in goed verdedigde heuwelforte in te bou. 'n Romeinse stad genaamd "Saena Julia" is op die terrein gestig in die tyd van Keiser Augustus. Sommige argeoloë beweer dat Siëna vir 'n tydperk beheer is deur 'n Galliese stam genaamd die Senones.

Volgens die plaaslike legende is Siëna gestig deur Senius en Aschius, twee seuns van Remus en dus neefs van Romulus, na wie Rome vernoem is. Blykbaar het hulle na Romulus se moord op hul vader, uit Rome gevlug en die standbeeld van die wolf wat die babas speen (Kapitool-Wolf) saamgeneem en sodoende die simbool vir die stad toegeëien. Ook het hulle op wit en swart perde gery, wat aanleiding gegee het tot die Balzana of wapen van Siëna , met 'n wit band bo-op 'n donker band. Sommige beweer dat die naam Siëna afgelei is van Senius. Ander etimoloë ontleen die naam aan die Etruskiese familienaam Saina, die Romeinse familienaam Saenii, of die Latynse woord senex- "oud"- of die afgeleide vorm daarvan- "seneo" -om oud te wees.

Siëna het nie onder Romeinse heerskappy gedy nie. Dit was nie naby groot paaie geleë nie, en het nie geleenthede vir handel gehad nie. Die stad se ingeslote status het beteken dat die Christendom eers in die 4de eeu n.C. gearriveer het. Dit was eers toe die Lombarde Siëna en die omliggende gebied binnegeval het dat welvaart geskep is. Na die Lombardiese besetting het die ou Romeinse paaie van Via Aurelia en die Via Cassia deur gebiede geloop wat blootgestel is aan Bisantynse strooptogte, sodat die Lombarde 'n groot deel van hul handel tussen die Lombarde se noordelike besittings en Rome langs 'n veiliger pad deur Siëna herlei het. Siëna het gedy as 'n handelspos, en die voortdurende instroming van pelgrims wat na en van Rome vertrek, het 'n waardevolle bron van inkomste in die komende eeue geword.

Die oudste aristokratiese families in Siëna se herkoms kan terug herlei word na die oorgawe van die Lombarde in 774 aan Karel die Grote. Op daardie tydstip is die stad oorstroom met Franke wat in die bestaande Siënese adel ingetrou het en 'n nalatenskap agtergelaat het wat gesien kan word in die abdye wat hulle in die hele Siënese gebied opgerig het. Die feodale mag het egter afgeneem, en deur die dood van Matilda van Toskane in 1115 is die grensgebied wat onder beheer van die Canossa-familie was in verskeie outonome streke opgebreek. Dit het uiteindelik gelei tot die totstandkoming van die Republiek van Siëna.

Die Republiek het meer as vierhonderd jaar bestaan, vanaf die 12de eeu tot 1555. Gedurende die goue era van Siëna voor die koms van die Swart Dood in 1348 was die stad die tuiste van 50,000 siele.

Tydens die Italiaanse oorlog van 1551–59 is die republiek verslaan deur die mededingende Hertogdom van Florence in bondgenootskap met die Spaanse kroon. Na 18 maande van weerstand het Siëna op 17 April 1555 oorgegee aan Spanje, wat die einde van die republiek beteken het.

Die nuwe Spaanse koning, Koning Filippus II, wat groot bedrae aan die Medici geskuld het, het Siëna afgestaan (afgesien van 'n reeks kusvestings wat deel was van die Staat van Presidi) aan die Groothertogdom van Toskane, waaraan dit tot die eenwording van Italië in die 19de eeu behoort het.

'n Republikeinse regering van 700 Siënese families in Montalcino het tot 1559 weerstand gebied.

Geografie

Siëna is geleë in die sentrale deel van Toskane in die middel van 'n uitgestrekte heuwelagtige landskap tussen die Arbia-riviervallei (suid), die Merse-vallei (suid-wes), die Elsa-vallei (noord), die Chianti-heuwels (noord-oos), die Montagnola Senese (wes) en die Crete Senesi (suid-oos). Die stad lê 322 meter bo seespieël.

Klimaat

Siëna het 'n tipiese binnelandse Mediterreense klimaat. Die gemiddelde jaarlikse reënval is 750 mm, met die maksimum reënval van 206 mm wat in November voorkom en die minimum in Julie op 41 mm. Julie is die warmste maand, met 'n gemiddelde temperatuur van 22.2 °C, met Januarie die koudste maand op gemiddeld 2 °C.

Lys van susterstede

• Avignon, Frankryk
• Concord, Noord-Carolina, Verenigde State, sedert 2016
• Weimar, Duitsland, sedert 1994
• Wetzlar, Duitsland, sedert 1987

Galery

• 
  Siëna , die Campanile, Palazzo Pubblico en die Duomo
• 
  Siëna , die Campanile (kloktoring) en Torre del Mangia (Palazzo Pubblico)
• 
  Siëna , Duomo
• 
  Binnekant van die koepel by die duomo, Siëna
• 
  Panorama van Siëna
• 
  Die Katedraal van Siëna
• 
  Binnekant van die Katedraal van Siëna
• 
  Vooraansig van die Palazzo Pubblico (dorpsaal) tydens die Palio di Siena
• 
  Die Piazza Salimbeni.
• 
  Die strate van ou Siëna
• 
  Basiliek van San Domenico
• 
  Uitsig vanaf die Campanile del Mangia

Bronne

• A Medieval Italian Commune: Siena under the Nine, 1287–1355 deur Professor William M. Bowsky (1982)
• McIntyre, Anthony Osler. Medieval Tuscany and Umbria (1992) ISBN 0-670-83525-0
• Nevola, Fabrizio (2007). Siena: Constructing the Renaissance city (second uitg.). Yale University Press. ISBN 978-0-300-12678-5. Besoek op 1 Maart 2010.