Clarence van Riet Lowe
Clarence van Riet Lowe FRSSAf (4 November 1894 – 7 Junie 1956[1]) was 'n Suid-Afrikaanse siviele ingenieur en argeoloog.[1][2] Hy is deur Jan Smuts as die eerste direkteur van die Buro vir Argeologie aangestel en was van die eerste groep wat die argeologiese terrein van Mapungubwe ondersoek het.[4]
| Clarence van Riet Lowe | |
|---|---|
| Gebore | 4 November 1894 Aliwal-Noord, Oos-Kaap |
| Oorlede | 7 Junie 1956 (op 61)[1] Knysna |
| Ander name | Peter van Riet Lowe |
| Alma mater | Suid-Afrikaanse Kollege[2] |
| Vakgebied | |
| Instellings | Historiese Monumentekommissie |
| Eggenoot | Iris Ethelwynne van Riet Lowe (née Kelly)[3] |
Vroeë lewe en loopbaan
wysigVan Riet Lowe is in Aliwal-Noord, Kaapprovinsie, aan James Martin Lowe en Maria Wilhelmina Lowe (née van Riet) gebore. Hy was die oudste van drie kinders.[3] Hy het in Zastron en aan die Grey-kollege, Bloemfontein skoolgegaan en daarna aan die Suid-Afrikaanse Kollege in Kaapstad, waar hy siviele ingenieurswese studeer het. Hy het tydens beide die Eerste en Tweede Wêreldoorlog in die Suid-Afrikaanse artillerie gedien. Tydens die Eerste Wêreldoorlog was hy in Oos-Afrika, Egipte, Palestina, Italië en Frankryk gestasioneer. Tydens die Tweede Wêreldoorlog het hy teruggekeer as artilleriebevelvoerder en is bevorder tot die rang van majoor.[2][4]
Sy belangstelling in argeologie is geprikkel toe hy in 1917 handbyle in die Wadi el-'Arish tussen Egipte en Gasa versamel het. Ná die Eerste Wêreldoorlog het hy na Kaapstad teruggekeer om sy graad in siviele ingenieurswese te voltooi. Hy het in Pretoria en Natal gewerk en in 1922 na Knysna verhuis waar hy die Westford-brug, wat in 'n vloed weggespoel het, herbou het. Dit was hier waar sy belangstelling in argeologie weer aangewakker is.[4]
In 1923 word hy assistent-ingenieur in die Oranje-Vrystaat, wat beteken het dat hy heelwat tyd spandeer het om toesig te hou oor die bou van 89 brûe.[2] Dit het hom ook tyd gegee om oorblyfsels van meer as 300 prehistoriese terreine op te spoor, klassifiseer en versamel, hoofsaaklik in die valleie van die Wilger-, Vals-, Rhenoster-, Caledon-, Modder- en Rietriviere en rondom die dorpe Smithfield, Fauresmith en Wilton.[4][5] Vanaf 1926 het hy met die Skool vir Afrikastudies aan die Universiteit van Kaapstad en die Suid-Afrikaanse Museum gekorrespondeer oor die oorblyfsels wat hy gevind het. Hy het hulle aan museums in Bloemfontein en Kaapstad en aan die Universiteit van die Witwatersrand in Johannesburg geskenk.[5] Na 1928 het hy na gebiede in die Transvaal en Kaapprovinsie gereis. Gedurende hierdie tyd het hy 'n referaat oor Smithfield-kultuur geskryf en geïllustreer en was hy mede-outeur van "Stone Age Cultures of South Africa" saam met A.J. Goodwin vir die vaktydskrif Annals of the South African Museum.[4]
In 1931 is hy as President van afdeling E van die Suid-Afrikaanse Vereniging vir die Bevordering van Wetenskap aangestel en het hulle by die British Association for the Advancement of Science (BSA) se Eeufeesvergadering in Londen verteenwoordig. Hy het Suid-Afrika ook op die Internasionale Historiese Monumentekommissie by die Volkebond in Genève verteenwoordig.[4][5]
In 1933 was hy by die ondersoeke van Mapungubwe in samewerking met professore Fouché, Malan en Tromp van die Universiteit van Pretoria betrokke en het in 1936 daaroor geskryf.[2][6][7]
Die president van die BSA, Jan Smuts, het die Buro vir Argeologie in 1935 gestig met Van Riet Lowe as die eerste direkteur.[8] In dieselfde jaar het die Universiteit van die Witwatersrand aan hom die titel "Professor in Argeologie" toegeken, maar die titel het geen onderwysverantwoordelikhede ingesluit nie. Hy het sy tyd spandeer om 'n basiese geologiese en klimatologiese agtergrond vir ondersoek van die vroeë mens in Suid-Afrika te skep deur gebruik te maak van data verkry uit die alluviale neerslae van die Vaalrivier saam met Suid-Afrikaanse geologiese opnames.[4]
In 1937 is Van Riet Lowe tot President van die Suid-Afrikaanse Museumvereniging verkies. Hy het navorsing in onder meer Egipte en Suid-Rhodesië onderneem. In 1938 het hy sy D.Sc (Argeologie) aan die Universiteit van Kaapstad behaal.[4] In dieselfde jaar het hy met Robert Broom, die mede-ontdekker van Mev. Ples, gewerk.
In 1939 het hy saam met E.J. Wayland gewerk om "The Pleistocene Geology and Prehistory of Uganda, Part II" te skryf (gepubliseer in 1952).[4]
Tydens die Tweede Wêreldoorlog, in 1941 en 1944, het die regering van Mosambiek hom na Lourenco Marques genooi, in die geselskap van Abbé Breuil, Franse Katolieke priester, argeoloog, antropoloog, etnoloog en geoloog. Hy het die Pan-Afrikaanse Kongres oor Voorgeskiedenis in Nairobi, Kenia (1947) en Livingstone, Zambië (1955) bygewoon.[4]
In 1954 het hy afgetree by die Buro vir Argeologie (wat toe die "Argeologiese Opname" genoem is) en vir 'n enkele termyn lesings aan die Universiteit van Kaapstad gegee.[4]
Toekennings, erkenning en lidmaatskap
wysigVan Riet Lowe het talle toekennings ontvang, insluitend:[4][5]
- 1934-genoot van die Royal Society of South Africa.
- 1935: Lid (en later sekretaris) van die Kommissie vir die Bewaring van Natuurhistoriese Monumente
- 1935: King George V Silwerjubileum-medalje
- 1942: Lid van die "Sentrale Volksmonumente-komitee"
- 1942: Medalje van Voortrekkermonumentkomitee
- 1943: Suid-Afrikaanse Medalje van die Suid-Afrikaanse Vereniging vir die Bevordering van Wetenskap
- 1954: Koningin Elizabeth II kroningsmedalje
- 1956: Medalje van die Historiese Monumentekommissie
Persoonlike lewe
wysigVan Riet Lowe is in 1922 met Iris Ethelwynne Kelly in Kaapstad getroud. Hulle het 'n seun en 'n dogter gehad.[3][4]
Hy was 'n bekwame illustreerder en het 'n groot aantal van die grotskilderye en rotstekeninge wat hy ontdek het, met die hand gekopieer.[9] Hy het ook krale wat deur die inheemse inwoners gemaak is versamel as deel van sy private versameling.[4]
Hy is op 17 Junie 1956 in Knysna na 'n roetine-operasie oorlede.[4][5]
Geselekteerde publikasies
wysig- Van Riet Lowe, C. en Malan, B.D. (redakteurs). 1949. Die gedenkwaardighede van Suid-Afrika. Pretoria: Staatsdrukkery.
- The Stone Age Cultures of South Africa. Trustees of the South African Museum. 1929.
- Van Riet Lowe, C. 1929. Further notes on the archaeology of Sheppard Island, South African Journal of Science 26.
- Van Riet Lowe, C. 1937. Prehistoric rock engravings in the Vaal River basin, Transactions of the Royal Society of South Africa 24.
- Van Riet Lowe, C. 1944. Notes on Dr. Francis Cabu's collection of stone implements from the Belgian Congo, Transactions of the Royal Society of South Africa 30.
- Van Riet Lowe, C. 1952. The Pleistocene Geology and Prehistory of Uganda, Geological Survey of Uganda Memoir no. 6. Colchester
- Van Riet Lowe, C. 1952. The Distribution of Prehistoric Rock Engravings and Paintings in South Africa, Archaeological Survey Series 7. Cape Town.
- "The development of the hand-axe culture in South Africa". Proceedings of the Pan-African Congress on Prehistory, Nairobi 1947. Oxford: Basil Blackwell. 1952.
- "The Kafuan Culture in South Africa". The South African Archaeological Bulletin. 8 (30): 27–31. 1953. doi:10.2307/3887461. ISSN 0038-1969. JSTOR 3887461.
- The rock engravings of Driekops Eiland. 1955.
- Goodwin, A.J.; van Riet Lowe, C. (1929). The Trustees of the South African Museum (red.). "The Stone Age Cultures of South Africa". Annals of the South African Museum. XXVII: 289. doi:10.1017/S0003598X00008395.
Verwysings
wysig- ↑ 1,0 1,1 1,2 Transactions of the Royal Society of South Africa 35, Uit. 1 (1956) (Engels)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 "VAN RIET LOWE, Clarence (Peter)". Artefacts (in Engels). Besoek op 27 Januarie 2022.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 "Clarence (Peter) van Riet Lowe (1894 - 1956)". Geni family tree (in Engels). 24 Mei 2018. Besoek op 27 Januarie 2022.
- ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 4,14 A. J. H. G (September 1956). "C. van Riet Lowe". The South African Archaeological Bulletin (in Engels). 11 (43): 82–83. JSTOR 3887401.(abonnement vereis)
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 "Clarence van Riet Lowe – South African Rock Art Digital Archive". South African Rock Art Digital Archive (in Engels). Besoek op 27 Januarie 2022.
- ↑ Lowe, C. van Riet (September 1936). "Mapungubwe. First Report on Excavations in the Northern Transvaal - Antiquity". Antiquity (in Engels). 10 (39): 282–291. doi:10.1017/S0003598X00011844. ISSN 0003-598X.
- ↑ Steyn, Maryna (Desember 2007). "The Mapungubwe Gold Graves Revisited". The South African Archaeological Bulletin (in Engels). 62 (186): 140–146. doi:10.2307/20474969. JSTOR 20474969.
- ↑ "Historical Papers, Wits University". Historical Papers, Wits University (in Engels). 13 September 2016. Besoek op 27 Januarie 2022.
- ↑ "South African Rock Art Digital Archive - search". South African Rock Art Digital Archive (in Engels). Besoek op 27 Januarie 2022.
Eksterne skakels
wysig- SAHistory - Clarence Van Riet Lowe
- Clarence van Riet Lowe op S2A3 Biographical Database of Southern African Science
- Clarence van Riet Lowe op die Suid-Afrikaanse Erfenishulpbronagentskap se webwerf
- Clarence van Riet Lowe se doodsberig in The South African Archaeological Bulletin op JSTOR
- Clarence van Riet Lowe op die Suid-Afrikaanse Argeologiese Vereniging se webwerf