Eric Louw

Eric Hendrik Louw (Jacobsdal, 21 November 1890 – Kaapstad, 24 Junie 1968) was 'n Suid-Afrikaanse diplomaat en politikus. Alhoewel omstrede en soms ondiplomaties in sy optrede, is hy gerespekteer deur sy ondersteuners en kritici vir sy onversetlike moed en briljante kwinkslae.

Eric Hendrik Louw
Eric Louw in 1953.
Minister van Buitelandse Sake
Ampstermyn 1955 – 1964
Eerste minister	Johannes Gerhardus Strijdom Hendrik Verwoerd
Voorafgegaan deur	Johannes Gerhardus Strijdom
Opgevolg deur	Hilgard Muller
Minister van Finansies
Ampstermyn 1954 – 1956
Eerste minister	Johannes Gerhardus Strijdom
Voorafgegaan deur	Nicolaas Havenga
Opgevolg deur	Tom Naudé
Persoonlike besonderhede
Gebore	21 November 1890 Jacobsdal, Oranje-Vrystaat
Sterf	24 Junie 1968 (op 77)
Politieke party	Nasionale Party

Vroeë lewe

Gebore op Jacobsdal in die Oranje-Vrystaat op 21 November 1890. Hy verwerf die graad baccalaureus artium aan die Victoria College, Stellenbosch. Hy kry verdere onderrig aan Rhodes-universiteitkollege, Grahamstad, waar hy in die regte opgelei word en hy praktiseer dan ook in Grahamstad. In 1915, toe sy vader oorlede is op Beaufort-Wes, neem hy die onderneming oor.

Politikus en diplomaat

Die Suid-Afrikaanse kabinet in 1958. Voor: dr. Eben Dönges, Paul Sauer, dr. Hendrik Verwoerd, dr. E.G. Jansen, adv. C.R. Swart, adv. Eric Louw. Agter: J.J. Serfontein, M.D.C. de Wet, dr. A.J.R. van Rhijn, sen. Jan de Klerk, Ben Schoeman, P.K. le Roux, adv. F.C. Erasmus en Tom Naudé.

In 1924 word hy verkies tot volksraadslid vir Beaufort-Wes, en die volgende jaar word hy die eerste Suid-Afrikaanse handelskommissaris in die Verenigde State van Amerika en Kanada. In 1929 word hy die Hoë Kommissaris in Londen en die volgende jaar die eerste Suid-Afrikaanse ambassadeur in die Verenigde State. Daarna verteenwoordig hy sy land in Italië, Frankryk en Portugal. Hy was ook die eerste Suid-Afrikaanse verteenwoordiger by die Volkebond.

Hy keer terug na Suid-Afrika om meer by die politiek betrokke te raak. In 1938 word hy weer verkies tot volksraadslid vir Beaufort-Wes. Toe die Nasionale Party die algemene verkiesing in 1948 wen, was hy 'n gewisse keuse vir die kabinet, eers as minister van ekonomiese sake, toe as minister van finansies vanaf 1955. In 1957 word hy minister van buitelandse sake.

Hy word egter veral onthou as Suid-Afrika se verteenwoordiger by die Verenigde Nasies (VN), die Statebond en ander buitelandse konferensies. Gedurende die tydperk 1948 en 1962 verteenwoordig hy Suid-Afrika agt keer by VN.

As minister van buitelandse sake ondersteun hy dr. H.F. Verwoerd op die geskiedkundige Statebondskonferensie in Londen in 1961 toe Suid-Afrika se lidmaatskap beëindig word. Op 31 Desember 1963 bedank hy sy uit sy ministersamp en tree uit die politiek.

Verering

'n Eredoktorsgraad word aan hom toegeken deur die Universiteit van Pretoria in 1962. Hy word soortgelyk vereer deur die Universiteit van die Oranje-Vrystaat in 1963.

In 1965 word 'n bronsborsbeeld van hom deur die beeldhouer Hennie Potgieter onthul op Beaufort-Wes by die skool wat sy naam gedra het, die Laerskool Eric Louw in die spoorwegbuurt Hillside. Die skool is in 1954 geopen en Louw het self die vergrote skool in 1961 geopen. Dié skool is in 1994 ingelyf by die Laerskool Niko Brummer. Louw se naam leef blykbaar voort in 'n sentrum vir die opleiding van volwassenes wat in die eertydse skool se gebou gehuisves word. 'n Hoërskool op Musina in die provinsie Limpopo dra nog sy naam.

Bronne

• Potgieter D.J. (hoofred.). 1971. Standard Encyclopaedia of Southern Africa. Cape Town: Nasou Limited.
• Merendeels vertaal uit Engels van Wikipedia

Eksterne skakels

• Historiese Jacobsdal^{[dooie skakel]}
• Beaufort-Wes toerisme
• Hoërskool Eric Louw in Musina, Limpopo Geargiveer 16 Mei 2014 op Wayback Machine