Ilos (seun van Tros)
In die Griekse mitologie was Ilos (Oudgrieks: Ἶλος Ilos) die stigter van die stad Ilios of Ilion (verlatyns as Ilium) waaraan hy sy naam gegee het.[1] Toe die stad die hoofstad van die Trojaanse mense geword het is dit ook dikwels Troje genoem, die naam waaraan dit vandag herken word. In sommige verhale word Ilos met 'n pluim perdehare beskryf.[2]
Ilos | |
---|---|
ouers | Tros en Kallirhoe of Akallaris |
broers en susters | Assarakos, Ganumedes, Cleopatra en Cleomestra |
kinders | Temis (of Themis), Telekleia; Titonus en Ganumedes en Laomedon, koning van Troje |
metgesellin | Eurudike of Leukippe of Batia van Troas |
opvolger | Laomedon van Troje |
voorganger | Tros |
Familie
wysigIlos was die seun en erfgenaam van koning Tros van Dardanië[3] en Kallirhoe, 'n najade en die dogter van die riviergod Skamander[4] of Akallaris, dogter van Eumedes.[5] Hy was die broer van Assarakos,[6] Ganumedes, Cleopatra[7] en moontlik Cleomestra.[8] óf Leukippe óf Batia van Troas. Ilos was die vader van Laomedon van Troje[9] by sy vrou bekend as óf Eurudike (dogter van Adrastos) óf Leukippe[10] óf Batia, dogter van Teuser.[11] Ander kinders van Ilos sluit in twee dogters, Temis (of Themis) en Telekleia,[12] wat getroud was met respektiewelik Capis en Cisseus. In sommige relase was Ilos die vader van Titonus[13] en Ganumedes.[14]
Mitologie
wysigStigter van Ilium
wysigGedurende sy jeug het Ilos na Frigië gereis en aan die spele deelgeneem wat destyds deur die plaaslike koning gehou is. Hy het 'n oorwinning behaal in 'n stoeiwedstryd. As prys het hy vyftig jong seuns en vyftig jong meisies ontvang; en die koning het op advies van 'n orakel vir hom ook 'n gevlekte koei gegee en hom gevra om 'n stad te stig waar die koei ook al sou lê. Dit het toe gebeur toe die koei by die heuwel van Atë aangekom het, en op daardie plek het Ilos die stad gebou wat hy Ilios genoem het.[15]
Palladium
wysigToe bid Ilos tot Zeus dat 'n teken aan hom geopenbaar mag word, en dadelik sien hy die Palladium wat uit die hemel geval het en voor sy tent lê. Hierdie houtbeeld was drie el hoog, die voete daarvan bymekaar; in sy regterhand het die beeld 'n spies omhoog gehou, en in die ander hand 'n stok en spil. Maar Ilos was dadelik verblind, aangesien die Palladium nie deur enige mens gesien mag word nie. Later, toe hy offers aan die godin Athena gebring het, het hy sy sig teruggekry.[16] Ilos, wat dankbaar was vir hierdie teken, het besluit om 'n ereplek aan die beeld te gee in die tempel as 'n duidelike teken van Zeus se toestemming tot die bou van die stad. Dit is hoe Ilos die eerste keer fondamente gelê het vir die stad wat later bekend sou word onder die naam Troje.
Volgens Dictys Cretensis het die beeld uit die hemel geval in die tyd toe Ilos besig was om die tempel van Athena te bou; die struktuur was amper voltooi, maar die dak was nog nie op nie, en so het die Palladium op die regte plek in die heilige gebou geval.[17] Clemens van Alexandrië het 'n vreemde mening geopper: naamlik dat die Palladium "gemaak is uit die bene van Pelops, net soos die Olimpiese (beeld van Zeus gemaak is) uit die bene van 'n Indiese dier," dit wil sê uit ivoor.[18]
Bewind
wysigIlos het sy nuwe stad Ilos bo Dardanië verkies en met sy vader se dood het hy daar gebly en die heerskappy van Dardanië aan sy broer Assarakos oorgelaat, en so is die Trojane dus in twee koninkryke verdeel. Ná sy dood het sy seun Laomedon hom op die troon opgevolg en die koning van Troje geword.
As 'n godvresende man was Ilos verskriklik geïrriteerd deur die wangedrag van Tantalos. Hy het hom uit Paflagonië verdryf nadat Tantalos die vyandskap van die gode op die hals gehaal het.[19] As gevolg van hierdie daad het Pelops later opgeruk na Lidië, en 'n gewelddadige stryd het tussen Ilos en Pelops plaasgevind.[20] Ilos het egter daarin geslaag om die oorwinning te behaal, en Pelops uit die land gejaag.[21]
In sommige mites het Ilos vir koning Byzos van die Bebrukes tydens 'n geveg verslaan en sodoende veel roem ingeoes.[22]
Dood
wysigNa die dood van Ilos het die Trojane vir hom 'n groot grafheuwel gebou voor die poorte van sy stad.[23]
Verwysings
wysig- ↑ Diodorus Siculus, 4.75.3; Vergilius, Eneïde 6.637-678
- ↑ Fotios I van Konstantinopel, Bibliotheca 190.37
- ↑ Diodorus Siculus, 4.75.3; Quintus Smyrnaeus, 2.182-207; Oxyrhynchus Papyri, 1359 fr. 2 soos aangehaal in Hesiodos, Ehoiai fr. 102; Suda, s.v. Minos
- ↑ Homeros, Ilias 20.230-240; Tzetzes oor Lycophron, 29; kantaantekeninge (skolia) oor Homeros, Ilias 20.231 wat na Hellanikus verwys as sy gesag
- ↑ Dionusios van Halikarnassos, Antiquitates Romanae 1.62.2
- ↑ Ovidius, Metamorfoses 11.756
- ↑ Apollodorus, 3.12.2
- ↑ Dictys Cretensis, 4.22
- ↑ Diodorus Siculus, 4.75.4
- ↑ Hyginus, Verhale 250
- ↑ Apollodorus, 3.12.3, f.n. 7 wat die verbintens ignoreer en konstateer dat "indien die stamboom deur Apollodorus korrek is kan Batia beswaarlik die vrou van Ilos wees, aangesien sy dan sy oumagrootjie sal wees"
- ↑ Atenion in kantaantekeninge (skolia) oor Homeros, Ilias 16.718; kantaantekeninge oor Euripides, Hekuba 3
- ↑ Ovidius, Fasti 4.34; Dictys Cretensis, 4.22
- ↑ Tzetzes oor Lycophron, 34
- ↑ Apollodorus, 3.12.3; Strabo, 13.1.25
- ↑ Plutarchus, Perseus:text:2008.01.0220:section=17&highlight=ilus Parallela minora 17
- ↑ Dictys Cretensis, 5.5
- ↑ Protrept. iv.47, bl. 42, red. Potter
- ↑ Diodorus Siculus, 4.74.4
- ↑ Dictys Cretensis, 1.6
- ↑ Pausanias, %3A1999.01.0160 2.22.3
- ↑ Konon, Verhale 12
- ↑ Valerius Flaccus, 2.580; Dictys Cretensis, 4.1
Bronne
wysig- Apollodorus, Die Biblioteek, met 'n Engelse vertaling deur Sir James George Frazer, F.B.A., F.R.S. in 2 Volumes, Cambridge, MA, Drukpers van Harvard-universiteit; Londen, William Heinemann Bpk. 1921. ISBN 0-674-99135-4. Aanlyn weergawe beskikbaar by die Perseus digitale biblioteek. Griekse teks beskikbaar by dieselfde webwerf.
- Konon, Vyftig Verhale, oorgelewer as een-paragraaf opsommings in die Bibliotheca (Biblioteek) van Photius, Patriarg van Konstantinopel, vertaal uit die Grieks deur Brady Kiesling. Aanlyn weergawe beskikbaar by die Topos teksprojek.
- Dictys Cretensis, uit die Trojaanse Oorlog. Die Kronieke van Dictys van Kreta en Dares die Frigiër, vertaal deur Richard McIlwaine Frazer, Jnr. (1931-). Indiana-universiteit drukkers. 1966. Aanlyn weergawe beskikbaar by die Topos teksprojek.
- Diodorus Siculus, Die biblioteek van Geskiedenis, vertaal deur Charles Henry Oldfather. Twaalf volumes. Loeb klassieke-biblioteek. Cambridge, Massachusetts: Drukpers van Harvard-universiteit; Londen: William Heinemann Bpk. 1989. Vol. 3. Boeke 4.59–8. Aanlyn weergawe beskikbaar by Bill Thayer se webblad
- Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica. Vol 1-2. Immanel Bekker. Ludwig Dindorf. Friedrich Vogel. in aedibus B. G. Teubneri. Leipzig. 1888–1890. Griekse teks beskikbaar by die Perseus digitale biblioteek.
- Dionusios van Halikarnassos, Romeinse Oudhede. Engelse vertaling deur Earnest Cary in die Loeb klassieke-biblioteek, 7 volumes. Drukpers van Harvard-universiteit, 1937–1950. Aanlyn weergawe beskikbaar by Bill Thayer se webwerf
- Dionusios van Halikarnassos, Antiquitatum Romanarum quae supersunt, Vol I-IV. . Karl Jacoby. In Aedibus B.G. Teubneri. Leipzig. 1885. Griekse teks beskikbaar by die Perseus digitale biblioteek.
- Gaius Julius Hyginus, Verhale uit die Mites van Hyginus, vertaal en geredigeer deur Mary Grant. Universiteit van Kansas Publikasies in Lettere en Wysbegeerte. Aanlyn weergawe beskikbaar by die Topos teksprojek.
- Gaius Valerius Flaccus, Argonautica, vertaal deur Mozley, J H. Loeb klassieke-biblioteek volume 286. Cambridge, MA, Drukpers van Harvard-universiteit; Londen, William Heinemann Bpk. 1928. Aanlyn weergawe by theio.com.
- Gaius Valerius Flaccus, Argonauticon. Otto Kramer. Leipzig. Teubner. 1913. Latynse teks beskikbaar by die Perseus digitale biblioteek.
- Plutarchus, Moralia, vertaal uit die grieks deur verskeie vertalers. Gekorrigeer en hersien deur William W. Goodwin, Ph.D. Boston. Little, Brown, en Kie. Cambridge. Drukpers van John Wilson en seun. 1874. 5. Aanlyn weergawe beskikbaar by die Perseus digitale biblioteek. Griekse teks beskikbaar by dieselfde webwerf.
- Plutarchus. Plutarchus se Sedes.
- Pausanias, Beskrywing van Griekeland, met 'n Engelse vertaling deur W.H.S. Jones, Litt.D., en H.A. Ormerod, M.A., in 4 Volumes. Cambridge, MA, Drukpers van Harvard-universiteit; Londen, William Heinemann Bpk. 1918. ISBN 0-674-99328-4. Aanlyn weergawe beskikbaar by die Perseus digitale biblioteek
- Pausanias, Graeciae Descriptio. 3 vols. Leipzig, Teubner. 1903. Griekse teks beskikbaar by die Perseus digitale biblioteek.
- Ovidius, Fasti, vertaal deur James G. Frazer. Aanlyn weergawe beskikbaar by die Topos teksprojek.
- Ovidius, Fasti. Sir James George Frazer. Londen; Cambridge, MA. William Heinemann Bpk.; Drukpers van Harvard-universiteit. 1933. Latynse teks beskikbaar by die Perseus digitale biblioteek.
- Ovidius, Metamorfoses, in Engels vertaal deur Brookes More (1859-1942). Boston, Cornhill Publishing Co. 1922. Aanlyn weergawe beskikbaar by die Perseus digitale biblioteek.
- Ovidius, Metamorfoses. Hugo Magnus. Gotha (Duitsland). Friedr. Andr. Perthes. 1892. Latynse teks beskikbaar by die Perseus digitale biblioteek.
- Vergilius, Eneïde. Theodore C. Williams. Vertaler. Boston. Houghton Mifflin Co. 1910. Aanlyn weergawe beskikbaar by die Perseus digitale biblioteek.
- Vergilius, Bucolics, Aeneid, and Georgics. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co. 1900. Latynse teks beskikbaar by die Perseus digitale biblioteek.
- Quintus Smyrnaeus, Die val van Troje, vertaal in Engels deur Way. A. S. Loeb klassieke-biblioteek Volume 19. Londen: William Heinemann, 1913. Aanlyn weergawe by theio.com
- Quintus Smyrnaeus, Die val van Troje. Arthur S. Way. Londen: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons. 1913. Griekse teks beskikbaar by die Perseus digitale biblioteek.
- Kantaantekeninge tot Lycophron se Alexandra, kantaantekeninge deur Isaak en Ioannis Tzetzes en andere in die Griekse uitgawe deur Eduard Scheer (Weidmann 1881). Aanlyn weergawe beskikbaar by die Topos teksprojek.. Griekse teks beskikbaar by Archive.org