Wikipedia

C. Johan Bakkes

Suid-Afrikaanse skrywer

Casparus Johannes Bakkes (gebore 21 Oktober 1956, Stellenbosch) is 'n Suid-Afrikaanse skrywer van veral reissketse.[1] Hy is op 21 Oktober 1956 in Stellenbosch gebore as die oudste van vier kinders (drie seuns en een dogter) van die bekende skrywer Margaret Bakkes en die geskiedkundige dr. Casparus Marius Bakkes. [2] Hy is 'n rekenmeester en professor in toegepaste rekenmeesterskap aan die Universiteit van Wes-Kaapland, asook 'n wêreldreisiger en toergids. Hy is met die kunstenaar Nanna Vorster-Bakkes getroud, en sy ma en broer is ook skrywers.

Casparus Johan Bakkes
Geboorte 21 Oktober 1956 (1956-10-21) (68 jaar oud)
Stellenbosch, Kaapprovinsie
Beroep Skrywer, rekenmeester
Genre(s) Reissketse
Eggenoot/eggenote Nanna Vorster-Bakkes

Lewe en werk

wysig

Die skrywer en veldwagter Christiaan Bakkes is een van sy broers, sy ander broer is Marius wat in die filmbedryf werk en sy suster is die spraakterapeut Matilda. Hy word groot op Saldanha aan die Kaapse Weskus waar hy sy laerskoolopleiding ontvang. Hier ontwikkel hy sy liefde vir avontuur en reis en kamp hy onder andere as agtjarige saam met die studente van die Militêre Akademie in die Sederberge. In 1974 matrikuleer hy aan die Afrikaanse Hoër Seunskool in Pretoria. 'n Opname van die Raad vir Geesteswetenskaplike Navorsing dui in hierdie tyd aan dat bourekenaars die meeste geld verdien, gevolg deur ouditeure. Aangesien hy nie Wetenskap geneem het op skool wat 'n voorvereiste is vir bourekenaar nie, besluit hy om 'n ouditeur te word. Hy studeer verder aan die Universiteit van Pretoria en behaal in 1977 die B.Com.-graad in Rekeningkunde en in 1979 die B.Com. Honneurs-graad in Rekeningkunde.[3] In 1980 behaal hy die C.T.A. (Sertifikaat in die Teorie van Rekeningkunde) en kwalifiseer dan in 1981 as 'n geoktrooieerde rekenmeester en ouditeur wanneer hy die kwalifiserende eksamens deurkom. In 1990 kwalifiseer hy as 'n toergids by die Suid-Afrikaanse Toerismeraad (Satoer). Hy studeer deeltyds verder aan die Universiteit van Suid-Afrika en behaal in 1992 die M.Compt.-graad met die verhandeling “ 'n Bestuurs/koste-analise en die toepassing van finansiële bestuurstegnieke in die Suid-Afrikaanse wildboerderybedryf”. Die studies vir 'n Diploma in Natuurbewaring wat hy in 1991 aan die Technikon RSA begin word nie voltooi nie. Hy skryf later in vir 'n doktorsgraad oor die ekonomiese oorlewing van natuurbewaring in Afrika. Sy professionele lidmaatskappe sluit in die Suid-Afrikaanse Instituut vir Geoktrooieerde Rekenmeesters, die Wes-Kaapse Vereniging vir Geoktrooieerde Rekenmeesters, die Suid-Afrikaanse Toerismeraad en die Wildboervereniging.

Tydens sy militêre diensplig word hy bevorder tot kaptein in die Suid-Afrikaanse Weermag. Hy is vanaf Julie 1976 tot einde 1981 as klerk ingeskryf by die ouditeursfirma Von Geusau, Coetzee en De Wit in Pretoria. In 1982 begin hy sy eie ouditeursfirma en hy word in 1983 dosent en later professor in Rekeningkunde aan die Universiteit van Suid-Afrika, 'n betrekking wat hy tot aan die einde van 2000 beklee. In Januarie 2001 aanvaar hy 'n soortgelyke betrekking aan die Universiteit van Wes-Kaapland en vestig hom in Paarl. Hy dien ook op die Fakulteitsraad en Senaat van die universiteit, terwyl hy eksterne eksaminator is vir die Universiteit van Kaapstad. As konsultant voltooi hy verskeie projekte om sakestrategie te vestig, finansiële stelsels en inligting te ontwikkel en uitvoerbaarheidstudies te onderneem. Hy besit ook 'n suksesvolle toeronderneming wat hy Induku Safari’s noem en is aandeelhouer in 'n wildplaas naby Marble Hall, wat onder die vaandel van die maatskappy Terra Nostra (Edms.) Bpk. bedryf word. As ekspedisieleier en logistieke organiseerder reël hy onder andere in 1992 die Pick 'n Pay Coastal Awareness Campaign, waartydens die hele Suid-Afrikaanse kuslyn gestap word, in 1993 die South African / Zambian Crocodile Expedition en in 2006 die BMW Motorfiets Dorsland-ekspedisie. Saam met 'n paar vriende help hy die sanger Theuns Jordaan om sy eerste CD te sny deur die finansiële opbrengs daarvan in aandele te omskep en die fondse so ingewin aan te wend as 'n trust vir voornemende Afrikaanse kunstenaars. By geleentheid tree hy op as spreker by leeskringe en feeste soos die Woordfees op Stellenbosch en die Paarl Cultivaria Skrywersfees, terwyl hy ook 'n gas is op verskeie televisieprogramme.[4]

Sy toere in die wilde dele van die wêreld, soms as toerleier en soms op sy eie, neem hom deur ongetemde dele van Rusland, Pakistan en Nepal en baie Afrika-lande soos Angola, Botswana, Egipte, Ethiopië, Ivoorkus, Kenia, Malawi, Mali, Marokko, Mauritanië, Namibië, Senegal, Soedan, Tanzanië, Zambië en Zimbabwe. Die staptoer deur die Visrivierskeurvallei in Namibië het hy reeds negentien keer voltooi en hy het ook op beide die Trans-Sahara-trein en die Trans-Siberiese trein gereis. Berge wat hy uitgeklim het, sluit in Kilimandjaro en die Himalajas. Meer as twee kilogram brons armbande klingel aan sy arms, aandenkings van sy vele reise. Gedurende die loop van 2011 word kolonkanker by hom gediagnoseer, maar na 'n operasie en behandeling gaan die kanker in remissie. Hy is getroud met Nancy Vorster, 'n kliniese sielkundige en ook bekende skilder, en hulle het twee kinders, 'n seun (Marc) en 'n dogter (Cara).[5]

Skryfwerk

wysig

Tydens sy reise hou hy 'n joernaal, waaruit sy stories later spruit. Van sy reisartikels verskyn in vele tydskrifte, soos De Kat, Insig, Huisgenoot, Rooi Rose, Wineland, Sun-flyer en Wegbreek (later Mooiloop). In 2006 word hy vereer met die eerste prys in die jaarlikse Mondi-toekennings vir joernalistiek in die Reis, Sport en Ontspanning kategorie, vir sy artikel “Hel toe” wat in Insig verskyn het. Die artikel beskryf sy reis na die laagste punt op die Afrika kontinent. Riana Scheepers kry een van sy reisstories in die hande en behandel dit met haar skoolkinders, waarna sy hom aanmoedig om nog te skryf, wat lei tot die publikasie van sy eerste boek. In sy boeke vertel hy verhale van sy vele reise in die vreemde. Dit is baie keer kortverhale in eie reg, eerder as anekdotes, vol van die avonture wat hy ervaar het en ook die interessante mense en hulle stories wat hy langs die pad teëgekom het. “Moer toe die vreemde in”[6] bevat hoofsaaklik verhale oor Afrika-bestemmings. Soms word 'n verhaal slegs aan een reis gewy, terwyl ander vertellings verskeie reise in die verhaal saamgooi, sodat die eindresultaat nie reisverhale in die tradisionele sin van die woord is nie, maar eerder reisindrukke waarin menslike ervarings betrek en verwerk word. “Nou’s ons in ons donner in”[7] bevat 'n aantal sketse oor 'n reis van die oorsprong van die Blou Nyl tot waar hy in die Middellandse See uitloop,[8] tesame met verskeie ander anekdotiese vertellings oor gebeurtenisse tydens veelvuldige ander reise.[9] Lande en plekke wat besoek is sluit in die laagste plek op die Afrika kontinent, naamlik die soutmyne van Danakil in Ethiopië, Pakistan, Ivoorkus, Angola, Timboektoe in Mali, Soedan, Egipte en Kamanjab naby Namibië se Skedelkus. “Norrevǿk”[10] behandel in die eerste deel 'n reis met openbare vervoer in Siberië, Mongolië en China, terwyl die tweede deel bestaan uit vertellings wat in Suid-Afrika afspeel. Die titel van die boek is die naam van 'n klein dorpie in Siberië, waar die temperatuur tot so minus 40 grade Celsius gedaal het tydens hulle besoek. Hy beskryf ook die treurspel wat hom in 1937 in die stad Nanjing in China afgespeel het, toe Japanse soldate meer as 300 000 onskuldige burgers wreed vermoor het en offisiere selfs kopafkap-kompetisies gehou het. “Samoe(r)sa reis”[11] vertel (soos die toespeling in die titel suggereer) van 'n Indiese reis en vertel ook van meer plaaslike ekskursies en die Boksombende wat sy wedervaringe saam met hom meegemaak het. Die reis begin in die Richtersveld en vandaar deur Afrika en Kartoem in Soedan se stofstrate, deur Europa en 'n drinkplek in Kreuzberg in Berlyn, tot in Indië. Hier word onder andere die berg Stok Kangri en Varanasi besoek, laasgenoemde die stad van die Hindoegod Shiva, waar jy sterf en só bevry word van die siklus van geboorte en dood. “Oepse daisy”[12] gooi draaie op plekke soos Putsonderwater, Kaokoland, Lagos, Angola, Tanzanië, Ivoorkus, Marokko, Rusland, Brakpan en die KKNK en die sketse het merendeels reeds voorheen in Rapport se My tyd verskyn. Die voorheen ongepubliseerde titelverhaal is 'n bekentenis van die kolonkanker wat by hom gediagnoseer is en beskryf sy veranderde lewensinsig as gevolg hiervan.

Van sy kortverhale word opgeneem in versamelbundels, waaronder “ 'n Anderse Kersfees” in “Op hulle stukke” onder redaksie van Jeanette Ferreira. Sy verhale word ook deur Elsa Silke in Engels vertaal en uitgegee onder die titel “To hell and gone”.

Publikasies

wysig
  • Moer toe die vreemde in (2001)
  • Nou's ons in ons donner in (2006)
  • Norrevǿk (2008)
  • To Hell and Gone.. (Engelse vertaling van sy eerste twee boeke; 2008)
  • samoe(r)sa reis (2010)
  • Oepse Daisy (2011)
  • Openbaring (2016)

Sien ook

wysig

Bronne

wysig
  • Kannemeyer, J.C. “Die Afrikaanse literatuur 1652-2004” Human & Rousseau Kaapstad en Pretoria  Eerste uitgawe 2005
  • Van Coller, H.P. (red.) “Perspektief en Profiel Deel 3” Van Schaik-Uitgewers Pretoria Eerste uitgawe 2006
  • Beeton, Marisa “Johan Bakkes… 'n ware wêreldreisiger” “Rapport” 19 November 2006
  • Lessing, Carel “Nóg 'n wilde Bakkes neem die pen op” “Volksblad” 14 Januarie 2002
  • Rautenbach, Elmari “Kanker demp nie Bakkes-reislus” “Beeld” 13 Oktober 2011
  • Snyman, Dana “Johannes die loper” “Boeke Insig” No. 6, Somer 2009
  • Bakkes, C. Johan “Curriculum vitae” Nasionale Afrikaanse Letterkundige Museum en Navorsingsentrum (NALN) Bloemfontein

Verwysings

wysig
  1. ↑ HAT Taal-en-feitegids, Pearson, Desember 2013, ISBN 978-1-77578-243-8
  2. ↑ LitNet: http://www.litnet.co.za/c-johan-bakkes-1956/
  3. ↑ NB-Uitgewers: http://www.nb.co.za/Authors/2919 Geargiveer 25 Maart 2016 op Wayback Machine
  4. ↑ Stellenbosch Writers: http://www.stellenboschwriters.com/bakkesj.html
  5. ↑ Wikipedia: C. Johan Bakkes
  6. ↑ Lessing, Carel “Beeld” 19 November 2001
  7. ↑ Cilliers, Cecile “Rapport” 11 Maart 2007
  8. ↑ Lemmer, Erika “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 44 no. 2, Lente 2007
  9. ↑ De Villiers, Fanie “Beeld” 27 November 2006
  10. ↑ Cilliers, Stoffel “Beeld” 9 Februarie 2009
  11. ↑ De Beer, Erika “Beeld” 8 November 2010; Milborrow, Selwyn “Rapport” 2 Januarie 2011
  12. ↑ Grundling, Erns “Beeld” 19 Desember 2011
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=C._Johan_Bakkes&oldid=2497273"